เรื่องราวของพระศาสดาและภิกษุ : หน้า 17/73

๒ เรื่องของ ๓ คน 15 พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิฤฒู รูป ภิกษุ ๗ รูป ภิกษุ ๗ รูปพวกหนึ่ง มาจากชนบทที่ห่างไกล เพื่อจะเฝ้าพระศาสดา เวลาเย็น เข้าไปสู้วัดแห่งหนึ่ง ถึงถ้าที่พักแห่งหนึ่ง ตอนกลางคืน แผ่นหินเท่าเรือนยอดก็ล้มปิดประตูถ้ำไว้ ตอนเช้าพวกภิกษุเจ้าเผือกแผ่นหินใหญ๋ปิดประตูถ้ำเสียแล้ว จึงพาชาวบ้าน ๗ ตำบลโดยรอบ มายังเปิดแผ่นหินนั้น แต่ไม่สำเร็จ พวกภิ sakkญูอัคนตุกะ ทนหัวแล้วตลอด ๗ วัน ในวันที่ ๗ แผ่นหินก็ได้กลับกลิ้งออกไปเอง พวกภิ sakkญูออกไปแล้วคิดว่า 'เว้นพระศาสดาเสียแล้ว ใครเล่าจะรู้ว่ารรรมของพวกเราได้เราะทูลถามพระศาสดา' ก็พากันจากไป ภิกษุ ๓ กลุ่ม มาพบกันในระหว่าทาง รวมเป็นพวกเดียวกันเข้าเฝ้าพระศาสดา ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่ง มีปฏิสันถารที่พระศาสดาทรงทำแล้ว จึงทูลถามถึงเหตุที่ตนเห็นและที่ตนโดนมาแล้วโดยลำดับ แม่พระศาสดาก็ตีรัสพยากรณ์แก่ภิ sakkญูเหล่านั้นโดยลำดับอย่างนี้. ๓ อ่านฉบับเต็มที่ ธรรมปู่รฐา อรรถาธิบายทบทวน คำารธรรมบท, ปาฐวรรคธรรมนา, ล.๒๕, น.๕๕, มมร. ๗ แปลว่า แยก (คนผู้นั้น), ผู้มาเยือน, ผู้จาระบา อ่านว่า พยากรณ, แปลว่า ทาย, ทำนาย, คำเน, คาดเดา, คาดการณ์