ข้อความต้นฉบับในหน้า
เรื่องซน 3 คน - วิโรจน์ ใจดี
บูรพกรรมของกิริย๗ รูป
“กิริยาทั้งหลาย ในอดีตกล เด็กเลี้ยงโ ค ๗ คนชาวกรุง พาราณสี วันหนึ่งมิ่งเที่ยวลงวัดแล้วกลับมาพบตัวเท็ຍใหญ่ตัวหนึ่ง หนีเข้าสู่อุจจรรปลวกแห่งหนึ่ง. ต่างคนต่างก็เอางไมที่หักได้ คนนำก๎ ๆ เด็กทั้ง ๗ คนนำกันไปช่องทั้ง ๗ ช่องแล้วจากไป.
ครั้งในวันที่ ๗ พาโอกลับมา พบวอมปลวกนั้น นักขึ้นได้ จิ้งเปิดช่องที่นิดไว้แล้ว ตัวเท็ຍผอมเหลือแต่กระดูกและหนังสั้นคลานออกมา เด็กเหล่านี้ไม่ต้องให้นีในนรกก่อน เพราะไม่ได้ฆ่าตัວเท็ຍ.
แต่เด็กทั้ง ๗ นั้น ได้เป็นผู้อดข้าวร่วมกันตลอด ๗ วัน ใน อ๕ ชาติ กิริยัทหลาย พวกเธอเป็นเด็กเลี้ยงโ ค้ง ๗ คนนที่ทำกรรมไว้แล้วในภาคนั้น.” พระคาสดาทรงพยากรณ์ปัญหา อันทิกููเล่านี้นฺุกลามแล้วๆ ด้วยประการฉะนี้.
ครั้งนั้น อิกษรรูปหนึ่ง ทูลพระสาดาว่าว่า “ความหนีพืน ย่อมไม่มีสัตวท์ทําบาปกรรมแล้ว จะเหตะไปในอากาศก็ดีจะเล่นไปสู่สุบรรณ์ก็ดี จะเข้าไปสู่อตแห่งภูเขาก็ดี หรือ? พระเจ้าข่า.”