ข้อความต้นฉบับในหน้า
1
เรื่องลูกศิษย์ต่างศาสนา (สาวกเดียวธี)
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารถนาพวกสาวกเดียวธีร์¹๗ ตรัสพระธรรมเทนนั้น พวกสาวกอัญญา๗๙ เดียร์ธีร์ เห็นพวกลูกๆ ของตนพร้อมทั้งวีราว เล่นอยู่กับพวกลูกของพวกอุบาสกผู้เป็นสมมาทิกูมิ เวลา ที่ลูกทั้งหมดเหล่านั้นกลับถึงเรือนแล้ว จึงต่างสอนว่า "สมณะพวกศากยบุตร พวกเจ้าก็ไม่ต้องไฝ่ หรือตราของสมณะเหล่านั้น พวกเจ้าก็อย่าเข้าไป."
วันหนึ่ง ลูกของพวกอัญญาเดียร์ธีเหล่านั้น กำลังเล่นอยู่ในที่ใกล้แผงซุ้มประตูออกพระเชตวันวิหาร เกิดหวั่นน้ำขึ้น. พวกเขาจึงส่งเด็กของอุบาสกคนหนึ่งไปสู่พระวิหาร บอกว่า "เธอไปดื่มน้ำในวิหารนั้นแล้ว จงนำมาให้พวกเราบ้าง." เด็กนั้นก็เข้าไปยังพระวิหาร ถวายบังคมพระศาสดา แล้วกราบทูลความข้อั้น.
3
อ่านฉบับเต็ม นี้มีใจความสำคัญเป็นของผู้แต่ง
สรุป: ผู้แต่งได้สะท้อนให้เห็นถึงความเข้าใจและทัศนคติของลูกศิษย์ต่างศาสนา ต่อพระศาสนา และการแสดงความจงรักภักดีในที่ชุมชน