พระคาถาและกรรมชั่ว : หน้า 21/73

พระคาถา ตรัสบอกว่า “อย่างนั้นแหละ สัญญุ้งหลายแม่ในที่ทั้งหลาย มือกากเป็นต้น ที่หลักแห่งหนึ่งที่บุคคลอยู่แล้ว พึงพันจากกรรมชั่วได้ ไม่มี” เมื่อจะแสดงธรรมต่อ ตรัสพระคาถานี้ว่า น อนุตลิเกบ น สมุทมูอเม น ปพผตาน วิวร ปวีสิ น วิชฺโช โส ชติปเปโตส ยตรภูมิโต มุจจเบยม ปาปมมา. 3. “บุคคลที่ทำกรรมชั่วไว้ หนีไปแล้วในอากาศก็ไม่พึงพันจากกรรมชั่วได้ หนีไปในท่ามกลางมหาสมุทรก็ไม่พึงพันจากกรรมชั่วได้ หนีเข้าไปสู่อาศัยแห่งภูเขาก็ไม่พึงพันจากกรรมชั่วได้, (เพราะ) เขาอยู่แล้วในประเทศแห่งแผ่นดินใด พึงพันจากกรรมชั่วได้, ประเทศแห่งแผ่นดินนั้น หามอ่ไม่ได้.” ในตอนจบเท่านั้น วิญญาณล่านั่น บรรลุอริยผลทั้งหลาย มีสถาปัตติผลเป็นต้น. พระธรรมเทวนาเป็นกาถามีประโยชน์แก่แม่มาหานผู้ประชุมกันแล้ว ดังนี้แสม. เรื่องชน ๓ คน จบ.