ชีวิตและการเดินทางของศราวรรณในวัดพระธรรมกาย : หน้า 45/60

ข้าวพระจันทร์เจอร์ซ ไปกลับราว ๑๐๐ นาที มูลโมง “ต่อมา มีพระอาจารย์มาบอกเล่าอิสรภาพ ศูนย์ปฏิบัติธรรมอันดี ซุบไว้ไปถวาย ถามอาหารและช่วยงานเต็มที่ จนพิ่ ๆ ๆ ที่วัด เรียกๆว่า “นักบำบิรุ่นจิ๋ว” เพราะอายุ น้อยที่สุดในตอนนั้น และตอนสร้างวัดซุบ ก็ช่วยหลายอย่างเลยค่ะ เช่น ทาสี เก็บกวาด ทำความสะอาด ฯลฯ และช่วยเป็นเจ้าภาพ ถ่ายพระประจำวันด้วยค่ะ คุณครูใช้วิธีที่ดีมากในธรรม ที่นั่นออกไป สิ่งแวดล้อมก็เข้าขวา แต่เธอไม่ทานน้ำไปอ้อมเกี่ยวกับบายนูได้ ๆ ซึ่งจะเป็นการอากรบำบัดเด่นให้ตัวเอง ชีวิตนักศึกษาวันหนึ่งเธอไม่รู้ว่าวางบางคนเรียนแล้วก็ไปกินไปเที่ยวกัน กลางคืนก็ไปนต์คลับ มีเพื่อนชอบมาร่วมบูชาไปกินดื่ม แต่ดูไม่ไผ่ เขาถวนจนเลิกขน เค่าขอบคุณและบอก ใช่ จากเรื่องราวของศราวรรณ พูว่า “ทานศีล ภาวนา”ไม่ใช่เรื่องที่กลัดใจ ส่วนเรื่องการเป็นกัลยาณมิตรซีหลวงพ่อให้ความสำคัญนั้น เธอพยายามทำตลอดมาเพราะเธอสึกว่า ที่เธอจักวัดพระธรรมกายและมีหลักในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องนั้นเพราะมักจะมีดมารช่วยแนะนำ “มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งมีปัญหาครอบครัว หนักมาก วิฑุตแสนซะ ซูเลยชวนเขาไปวัดพระธรรมกายบ่อยๆ ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า ตอนได้ ไปปล่อยเก่า เป็นต้น ให้เธอพบหลวงพ่อ มาพบคำสอนดี ๆ ซึ่งเหมือนกับมาดูเทียนให้แสงสว่างแก่ชีวิตของเธอ จนเธอได้เป็นเทียนอีกเล่มไปจุดต่อความสว่างแก่นครอบครัวของเธอ จบเธอได้เป็นเทียนอีกเล่มไปจุดต่อความสว่างแก่นครอบครัวของเธอ ทุกวันนี้ เมื่อศราวรรณถึงพี่ ๆ และอาจารย์ที่ชวนเธอไปวัดทั้งตอนอยู่ม.ยม และมหาวิทยาลัยแล้ว เธอรู้สึกชาบซึ้งและอดนึกขอบคุณทุกคนไม่ได้เป็นกัลยาณมิตรให้เธอมาเจอหลวงพ่อ มาจนคำสอนดี ๆ ซึ่งเหมือนกับมาดูเทียนให้แสงสว่างแก่ชีวิตของเธอ จนเธอได้เป็นเทียนอีกเล่มไปจุดต่อความสว่างแก่ครอบครัวของเธอ กรูกนาม ๑๒๑ อยู่ในบุญ ๔๓