ข้อความต้นฉบับในหน้า
โมกษะ… ลุดจาก ภาวะหนึ่ง ไปสู่อีกภาวะหนึ่ง ??
ด้วยสาเหตุในบันทึก ส่งผลให้พวกเราต้องตอบข้อสรุปเกี่ยวกับเรื่องการหลุดพ้น หรือ “โมกษะ” (mokṣa) ได้ จึงได้เป็นจุดกำเนิดของแนวคิดในเรื่อง “พรหมัน-อาตมัน” (Brahman-Ātman) ในเวลาดังว่านั้น
ดวงวิญญาณของสรรพสัตว์ทั้งหลายที่ต้องเวียนว่ายตายเกิดนี้ เรียกว่า “อาตมัน” ซึ่งบังเกิดจากภาวะสูงสุดนั้นเป็นอุปมิติ เรียกว่า “พรหมัน” หรือ “พระพรหม” ตามเท่าที่สรรพสัตว์ยังต้องเวียนเกิดเวียนตายอยู่นั้น “อาตมัน” หรือสิ่งที่เรียกว่่า “ดวงวิญญาณ” ก็จะทำหน้าที่ไปเกิดมาเกิดอยู่เรื่อยไป ยังวนวนเวียนอยู่ในสังสารวัฏ์ ต่อเมื่อวันใดที่ “อาตมัน” ได้กลับไปสู่ภาวะสูงสุดดังเดิม คือ “พรหมัน” เมื่อนั้นจึงได้ชื่อว่า “หลุดพ้น” หรือ “โมกษะ” นั่นเอง
แต่ว่ากวิธีการเพื่อให้เข้าถึง “โมกษะ” นั้นควรทำอะไร และจะอธิบายอย่างไร เพื่อจะไม่ให้ ขัดแย้งกับหลักการดังเดิมในเรื่องของการบูชาทัณฑ์ เรามาศึกษาร่วมกันในตอนต่อไป…