การบรรลุเป้าหมายของพระโพธิสัตว์ : หน้า 5/60

บรรลุป้าหมายที่ตั้งไว้บนแต่ดีดดันใกล้โผน ยา ทา หมอ ปาฏิ รูป ตา นั่ นมอ อานาโต มายโต พุทธามือสูง วจี มู ดี ดูดีดี มารเสน สุโร โอภาสมนุฑูลัง เมื่ใดธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พรหมนผูมีมคามเพียรเพียงพอพรหมนั้นกำจัดมารและเสนาสีได้ ดูดัจจงดวงอาทิตย์อุทัยขึ้นก็ดังความมิดา ทาอากาศให้ล่วงจะนั่น ด้วยฌานนิภานของพระรบโพธิสัตว์ กอบกาวกับการเพียรบูชาอย่างยิ่งยอด ในที่สุดพระรบโพธิสัตว์ได้บรรลุมโนปณิธานที่ตั้งใจไว้ตลอด ๕ อสงไขยแสนมหากัป นับแต่ภายหลังจากได้รับพุทธพยานจากพระทีปังกรสมสัมพุทธเจ้า ก้าวเข้ามาอยู่ทั้งปวงทั้งปวงนี้เป็นมุนีและของทิพย์ บรรลุณอุตตสมสัมพุทธเจ้าเป็น “พระสัมมาสัมพุทธเจ้า” สมความปรารถนาที่ได้ตั้งไว้ในเดือนนี้ วิถีปฏิบมิ แม้จะกล่าวว่าการบรรลุตรสมฺสัมโพธิญาณเป็นการบรรลุนโมปณิธานของพระรบโพธิสัตว์ก็ตาม แต่หากจะแกล้งให้ชัดเจนแล้ว อาจกล่าวได้ว่าบรรลุมโนปณิธานเพียง “ถึงหนึ่ง” ด้วยเหตุที่ว่า บารมีทรงบำเพ็ญมามาตลอดกาลอเนกนานนี้ หาได้เป็นไปเพื่อประโยชน์ของพระองค์คงเท่านั้น แต่เป็นไปเพื่อประโยชน์ของมหาชน ในวันนี้พระพุทธองค์ใช้เวลาตลอด ๙ สัปดาห์ เพื่อทบทวนสิ่งที่ทรงค้นพบ ด้วยการ “สายวิญญุตตุ” เองเช่นเดียวกับพระสัมมาสุุทธเจ้า ทุก ๆ พระองค์ในกาลก่อน แต่ใดหนอจะเป็นพยานในการตรัสรู้ของสมุุกคนนี้ก็ราวกับพระองค์ได้ใกล้ ในกานนี้พระพุทธองค์ทรงจะถึง “อาราธนาบ กาลมโคตร” แต่ในตอนเดี๋ยวกัน พระพุทธองค์ได้ทรงทราบถึงการทำกละไปเมื่อ ๗ วันก่อนของอภิวารบด้วยญาณดลนี้ ครับนวจะถึง “อุกกถาบรมมุตร์” ซึ่งทราบไบ่งบนี้การทำกะจะไปแล้วเมื่อวันก่อน เมื่อเป็นเช่นนี้ พระพุทธองค์จึงทรงระลึกถึง “ปัญจวัคคีย์” มีนกเกณฑ์ญาณะ เป็นต้น และสุดแต่จากรมี ฯ “แม้นาเรุณธาร” ไปยัง “ปานิลปนมฤคูทวัน”