ข้อความต้นฉบับในหน้า
ค ุ ณ ค รู ่ ไ ม่ ให ญ่
อย่า ไป คิ ด ด อ ย่ า ง นั้ น นะ ลู ก นะ มั น
คนละเรื่ อ ง กั น เ มื่ อ เ รา ตั้ ง ใ จ ช่ ว ย เ ห ลื อ ย
เ กื้ อ ต ก ล ะ เ ห ลื อ ง เ ท่ า เ ห ลื อ เ ร า ได้ บุ ญ เ ล ย
ท ำ บุ ญ มี เ เต่ ขึ้น เ อ ง ย ใ ห้ เ ข า ร ะ ลื อ น
ม ิ เ ต่ ล ง
เห ตุ ท ี่ ค น ข อ ย ม เ งิ น แล้ ว ไ ม่ ไ ด้ คื น ทั้ ง ๆ
ที่ ตั ว ลู ก ก็ ช ว ย เ ข า ข ณ ะ ที่ เ ห็ น เ ข า เ ด อ ร้ อ น
ใ น ก ร ณี นี้ เพราะ เข า ยั ง ไ ม่ พ ร อ ม ที่ จะ ใช้ คื น
ห า ก เข า พ ร้ อ ม ก็ จ ะ คื น ไ ม่ ใ ช่ ข อ ลื ม ให้ ล ก นิ ด
ว่ า เ ป็ น ก า ร ส ง เ ค ร ล ะ หั ญ จ ติ ก ลั้ น เ ล ย จ ะ ไ ด้
เ ป็ น บุ ญ ของ ลู ก และ อย่า ไ ป คำ ว่า "ท ำ บุ ญ
ไม ่ ขึ้ น" เพราะ เ รื่ อ ง ของ บุ ญ า บ เป็น เ รื่ อ ง ที่
ลิ ก ซึ ่ ง ซั บ ซ้ อ น ท ำ บุ ญ แล้ว ย อ ม ได้ บุ ญ ซึ่ง
ก็ ต้อง รอ คอย การ ส ง ผล ค ล า ย ๆ กับ บ า น นั้ น
แ ห ล่ ะ
๒๘ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๘