ข้อความต้นฉบับในหน้า
ฝึกสมาธิจนเข้าสู่ดวงปฐมรรลแล้ว ฝึกสมาธิ ต่อไป ผ่านกายเนื้อละเอียด กายทิพย์ กาย รูปพรหม กายอรูปพรหม จนกระทั่งเข้าสู่ พระธรรมกายแล้ว จึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้น จึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมหายใจเข้าออกแต่ประการใด
► ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ตาม เช่น ยืน เดิน นอน หรือ นั่ง อย่าขยับฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่นเป็นอันขาด ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกับนิ่งถึงบริการนิมิตเป็นดวงแก้วใสคู่อคู่กันตลอดไป
► ๕. นิมิตต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อม ไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้านิมิตเกิดขึ้นแล้วหายไป ก็ไม่ต้องตามหา ให้ถวายประกองใจต่อไปตามปกติ ในที่สุดเมื่อจิตสงบ นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก
การฝึกสมาธิเบื้องต้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อชักชำนาญอยู่เสมอๆ ไม่ทอดทิ้ง