ความรักและความห่วงใยในชีวิต : หน้า 41/96

ท่านอุ้มบาตรเดินกลับถึงที่พัก ทุกย่างก้าวเดินก็ร่าเพื่อแต่งนางสิริมา พอไปถึงที่พักก็ไม่สามารถฉันถาดาหารได้ เห็นแต่หน้าของ จึงเอาบาตรวาง ไว้ข้างเตียง ปฏิวัลแล้วกันอขนเพื่ออยู่ “สิริมา สิริมา” เธอนกุูเข้าสู่ไปถาม “ท่าน ทำไมไม่ฉันล่ะ ฉันเญอ เดี๋ยวมันจะหมดเวลานะ” ส่วนภิษฑนันนั้นก็ตาค้างมองเพดาน ในใจมีแต่ว่าสิริมา แม้เพื่อนภิษฑนุเผ้ออ้อนวอนให้ฉันและถามไอ่การ “ท่านเป็นอะไร บอกหน่อยเถอะ” แต่ก็ไม่สำเร็จภิษฑนันนั้นไม่ตอบและไม่อาจฉันถาดาหารได้เพราะเฝ้าคิดถึงแต่นางสิริมา นางสิริมาหญิงงามเมืองผู้นรรูโลดนกัน