บูญบันดาลให้เจอพระปิ๋งเจกพุทธเจ้า : หน้า 63/96

บูญบันดาลให้เจอพระปิ๋งเจกพุทธเจ้า จันทร์ทับคืนหนึ่ง เป็นคืนที่ไม่มีลูกน้ำใช้บริการเลย ด้วยความกลัดกลุ้มใจจนอ่อนไม่น้อยจะหลับและตอนนี้มาดังแต่เช้ามืด จึงลูกจากเตียงแล้วออกไปเดินเล่นจันทร์ถึงประตูเมือง ในเช้าวันนั้น พระปิ๋งเจก พุทธเจ้าองค์หนึ่งได้ออกภิกขาจาร มาถึงบริเวณประตูเมือง ท่านได้ตรวจดูแล้วว่าผู้นี้จะไปโปรดผูใด หญิงโสเภณีคนนี้เข้าไปในซอย พระญาณของท่านว่าจะแต่จะต้องมาหโปรด หญิงโสเภณีเดินผ่านมาทางนั้นพอดี นับเป็นบุญลาภของเธอ เมื่อเธอเห็นพระปิ๋งเจกแล้วก็เกิดจิตเลื่อมใส ปกติ โสเภณีทั่วไปจะมีความขัดเขินกับพระภิกษุ ไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้แต่ถ้าฝากทำบุญละก็มี ถ้าจะให้ทำเองช่างฯ หน้าไม่ค่อยกล้ากัน เพราะมีความรู้สึกว่าตัวเองไม่สะอาด ไม่ค่อยอยากพบเจอพระ แต่โสเภณีคนนี้เห็นพระแล้วเกิดจิตเลื่อมใสเลย ความเลื่อมใสของเธอนี้เองที่ทำให้เธอเดินเข้าไปกราบอาราธนาพระปิ๋งเจกให้ไปปรับตาตารที่เรือนของตน