พระปัจเจกพุทธเจ้าและพลังแห่งบุญ : หน้า 66/96

พระปัจเจกพุทธเจ้าท่านเป็นแหล่งแห่งเนื่องนับถือ เพราะก่อนจะมา บิณฑบาตท่านก็เข้าบุญสมบิดตรวจกว่าเป็นบุญของบุคคลนี้ ท่าน เป็นแหล่งแห่งพลังบุญธรร มั่งบุญธรรที่จุติประสิทธิ์ให้เกิดความสุขและความ สำเร็จในชีวิต ให้ความปรารถนาของผู้มาใส่บาตรนั้นสมหวังดังใจทุกสิ่ง เพราะใจท่านมีพระธรรมกายพระปัจเจกพุทธเจ้าสว่างไสว หมดกิเลสแล้ว หลุดล่อนหมด กะเทาะหลุดหมดทุกกายไปแล้ว ท่านถึงๆ พออิฐฐาน จบ ท่านก็ให้พร ให้ความปรารถนาของเธอทั้งสองที่ได้ตั้งใจไว้ด้วยดีนั้นจึงสำเร็จ ทุกประการว่า “เอ็ง โห ตู ขอให้เป็นเช่นนั้น” หลังจากนั้นทั้งสองก็เวียนว่ายตายเกิดในวัฏสูงสารตามกำลังบุญ และบาป ไปเกิดเป็นอะไรสารพัดไปเรื่อยๆ เวลาที่บุญและบาปจะให้ผลก็ต้องมีเวลาทำงานเหมือนกัน บุญจะให้ผลก็ต้องมีเวลาทำงานของบุญ บาปเวลาจะให้ผลก็มี เวลาทำงานของบาป เหมือนโรคที่เกิดในายมันก็ต้องมีเวลา ทำงานของเชื้อโรค ยาที่จะเข้าไปรักษาโรคก็ต้องมีเวลาทำงาน ของยา บุญบาปในท่านเองด้วยกัน เพราะฉะนั้น บางทีเราทำบุญ แต่บุญไม่ส่งผลบัปปิ้น เรากลับตายเสียก่อน คือมันก็ต้องมีระยะเวลาให้บุญทำงาน หรือคนทำบาป เขาช่วยอย่างนี้มันน่าจะส่งผลบุปปิ้น บาปก็ต้อง ขอเวลาทำงานเหมือนกัน จนกระทั่งบุญบาปเต็มที่จึงจะส่งผลได้ นางสิริมาพ0หญิงงามเมืองผู้บริสุทธิ์ดุจดิน