ความสำคัญของการตั้งจิตอธิษฐานในการทำบุญ : หน้า 91/96

การที่ไม่ได้อิฐฐานล้อมคอกเป็นกรอบไว้ให้ดีหลังจากที่ได้ทำทานแล้ว แม้บุญส่งผลให้ได้เป็นมหาเศรษฐี ก็จะเป็นมหาเศรษฐีที่ยังไม่ปลอดภัยในสังสารวัฏ เพราะอาจจะพลัดหลงไปประกอบอาชีพที่เป็นมิจฉาทิฏฐิได้ทรัพย์ไม่ใช่หรือไม่ก็ควรดูประสงค์ของมีทรัพย์ และถ้ายังใช้ทรัพย์ไม่เป็น คือ นำไปใช้กระทำผิดศีลผิดธรรม ก็จะทำให้เกิดกิจกรรมตามมาร เรียกว่า มีทรัพย์แล้วอันตราย นอกทรัพย์จะพินาศ เมื่อตายแล้วยังต้องไปตกในอบายภูมิอย่างน่าเสียดาย แต่ถ้าบำรุงจิตอย่างถูกหลักวิชา จะให้ผลในทางตรงกันข้าม ดังนั้น เวลาทำบุญทุกครั้งให้อธิษฐานจิตตั้งผังออกแบบชีวิตให้ดี เหมือนอดีตชาติของนางอุตตราเพื่อนโสภณที่ถูกปลุกให้มาวายัคตาหาร พระปัจเจกพุทธเจ้าด้วยกัน นางอธิษฐานจิตว่า “ด้วยบุญนี้ ขอให้ชาติต่อไปไม่ต้องมาทำงานเป็นโสกา ขอให้ได้เกิดในกระกูลเศรษฐี เป็นผู้ที่มีทรัพย์สมบัติ ร่ำรวย มีจดปัญญาคิดได้ และขอให้จงตาเห็นธรรมเช่นเดียวกับพระคุุณเจ้าด้วยเทอญ” ด้วยบุญนี้ทำและคำอธิษฐานนี้เองจึงทำให้ต่อมาได้มาเกิดเป็นนางอุตตราในครอบครัวมหาเศรษฐีที่เป็นสัมมาทิฏฐิ ได้สร้างบุญบารมี และบรรลุธรรมตั้งแต่วัยรุ่น เพราะฉะนั้น ทำบุญทุกครั้งต้องอธิษฐานจิตอล้อมคอกเอาไว้ให้ดี ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของชีวิตในสังสารวัฏ และคำอธิษฐานจิตว่า “นิพพานปัจจะโยโหตุ” หรือเปลเป็นภาษาไทยว่า “ขอให้บุญนี้เป็นปัจจัยให้ได้บรรลุธรรมผลนิพพานเทอญ” เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นเป้าหมายหลักของการเกิดมาเป็นมนุษย์ จะเป็นกรอบ เป็นชีวิตให้เรา ดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานได้ในที่สุด