การทำทานและการบรรลุธรรม : หน้า 86/96

เธอสมแต่งวัดๆทานอย่างประณีตงามและมีบริมาณมาก ๗-๘ เท่าของจำนวนพระภิษุที่นับได้หมายความว่า ภัตตาหารในบาตร ๑ ในนั้นสามารถฉันได้ ๗-๘ รูป อย่างนี้สมจบเลย ดังนั้นทานของเธอจึงได้ชื่อว่าเป็นสังฆทานอันประณีตไม่เฉพาะเจาะจงแก่ภิกษุปุปโตเลย ประกอบกับหลังจากที่เธอธรรมนิยมเป็นพระโสดาบันแล้ว เธอก็ตัดขาดจากเรื่องกามและเลิกอาอาชีพโสเภณีโดยเด็ดขาด และตั้งใจทำทานรักษาศีล เจริญภาวนาแต่เพียงอย่างเดียว ส่วนมงวามอุตตรานั้นยังครองเรือนอยู่ร่วมกับสามีตามปกติ ดังนั้นเมื่อมงอุตตราส่งขراءแล้วจึงไปบังเกิดในชั้นดาวดึงส์ ซึ่งเป็นสวรรค์ที่อุดมไปด้วยบุญกุศลมากกว่า ส่วนมงสิรินั้นได้ไปอยู่ชั้นนิพพานดี ถึงแมว่าจะเป็นสวรรค์ที่มีกรรมเสพงามอยู่ แต่การเสพงามหรือบริโภคคามชั้นคู่คู่ใส่สลายแค่นั้นเอง ไม่มีอะไรเกินไปกว่านั้น แค่แตะๆ พอเกิดปีขึ้นมาแล้ว ก็เสร็จสมอารมณ์หมายถึงจุดที่พอใจสูงสุด แล้วก็แยกจากกันอย่างนั้น คือถึงวิสัยญาณ หลับไปยาวนานทีเดียว ถ้าเทียบกับเมืองมนุษย์ก็นานหลายเดือน บุคคลเช่นนางสิริมาจึงเป็นต้นแบบอันดีสำหรับผู้ที่เคยดำเนินชีวิตผิดพลาดมาผ่าน ที่เรียกว่าต้นคตปลายตรง อดีติที่ผิดพลาดลิ้มไปให้หมดแล้วก็เริ่มต้นชีวิตใหม่ เป็นสิริมาคนใหม่ที่มีชีวิตที่งามอยู่ในเส้นทางธรรม แล้วก็สังสมบุญกุศลอย่างถูกหลักวิชา