ความรู้สึกจากใจของสามเณร : หน้า 49/177

ความรู้สึกจากใจ จากเด็กน้อยชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่ง ได้มีโอกาสสร้างบารมี กับหมู่คณะ ได้โอกาสฝึกฝนตนเอง ได้ศึกษาพระธรรมคำสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า นับเป็นความโชคดีอย่างสูงสุดในชีวิตของสามเณร ตลอดระยะเวลาการสร้างบารมีที่ผ่านมา สามเณรมีความสุขมาก เพราะรู้สึกภูมิใจ ที่ได้ใช้เวลาในการสร้างบารมีอย่างคุ้มค่า ได้ฝึกฝนตนเอง เป็นต้นบุญต้นแบบในการทำความดี ได้เรียนพระสังคีสี ซึ่งเป็นคำสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยิ่งทำให้ชามซึ่งในพระพุทธศาสนาอย่างยิ่ง บัดนี้ สามเณรพร้อมที่จะบวชสู่ชีวิต สร้างบารมีติดตาม หลวงพ่อทั้งสองไปสู่ที่สุดแห่งธรรม และจะตั้งใจทำหน้าที่ให้ดีที่สุด เพื่อ เป็นอุทิศพระพุทธศาสนาสืบไป [Note: The handwritten text at the bottom right appears to be "ได็จากผมหนึ่ง" or similar, which is not fully clear, so I transcribed what is visible.]