พระผู้หยัดสู้: เรื่องราวของพระครูสังฆรักษ์สมชาย โชติวโร : หน้า 55/88

OMC พุทธบุตร พระผู้หยัดสู้ ยอมตายไม่ยอมถอย พระครูสังฆรักษ์สมชาย โชติวโร เดือนที่แล้วใครได้อ่านวารสารอยู่ในบุญ คงได้เห็นภาพของพระสงฆ์จากวัดพรหมนิวาส จังหวัดนราธิวาส นอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล จำนวน ๕ รูป เพราะถูกคนร้ายลอบวางระเบิดจน ได้รับบาดเจ็บสาหัส และพระราชภาวนาวิสุทธิ์ได้ ส่งหมู่คณะไปเยี่ยม ฉบับนี้เราจะไปเยี่ยมเยียนท่าน เจ้าอาวาสวัดพรหมนิวาส คือพระครูสังฆรักษ์สมชาย โชติวโร ว่าขณะนี้ท่านเป็นอย่างไรบ้าง น่าอัศจรรย์ ที่ทีมงานได้พบกับท่านในงานพิธีถวายไทยธรรมแด่ คณะสงฆ์ ๒๖๖ วัด ครั้งที่ ๑๔ นี้ด้วย จึงเข้าไป กราบท่าน สนทนากับท่าน ซึ่งท่านก็เมตตาเล่าให้ ฟังว่า “อาตมาออกมาจากโรงพยาบาลสงขลา นครินทร์ เมื่อวันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ที่ผ่านมา คุณหมอให้มาพักรักษาต่อที่วัด คุณหมอ พยาบาล จะมาล้างแผลให้ทุกวัน ตอนนี้มีอาการตามองไม่ เห็นเพราะโดนสะเก็ดระเบิดฝังในศีรษะ คุณหมอก็ หาทางช่วยเหลือให้มองเห็น อ่านหนังสือได้ ส่วน พระสงฆ์ส่วนที่เหลือก็ยังอยู่โรงพยาบาล เพื่อทำ กายภาพบำบัดและอีกส่วนหนึ่งท่านไปรักษาตัวที่ ต่างจังหวัด เมื่อหายดีแล้วก็จะกลับมาอยู่ที่วัด ดังเดิม ไม่หนีไปที่ไหนเป็นอันขาด จะสู้ต่อไปไม่ถอย อาตมายังขอยืนยันตลอดเวลาว่า แม้จะพบเจอกับ ระเบิดมาถึง ๒ ครั้งแล้วก็จะไม่ขอถอยไปไหน จะ ขอสละชีวิตรักษาพระพุทธศาสนาไว้ การทำจิต ภาวนา นั่งสมาธิช่วยได้มากในการที่จะให้ชีวิตยืน หยัดอยู่ได้ ตอนเกิดเหตุการณ์ระเบิดนั้นอาตมาก็ รวบรวมสติ ลุกขึ้นมานั่งสมาธิเลย เจริญมรณสติ ว่าความตายเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา หนีไปไม่พ้น ไม่คิดว่าจะรอดมาได้ จะขอต่อสู้แนวสันติวิธีตาม คำสอนของพระพุทธศาสนาต่อไป ไทยธรรมที่ หลวงพ่อธัมมชโยและกัลยาณมิตรได้นำมาถวาย ทุกเดือน ขอให้ทุกท่านได้ปลื้มใจเถิดว่ามีคุณค่ากับ พระสงฆ์มาก ในช่วงนี้ทุกวัดในจังหวัดนราธิวาส ไม่ได้ออกบิณฑบาตรแล้ว พระสงฆ์ก็ลำบากมากขึ้น ถ้าอาตมาแข็งแรงเมื่อไรก็จะออกไปเยี่ยมเยียน วัดต่างๆ ที่อยู่ไกลห่างจากความเจริญ เอาข้าวของ ไปถวายท่าน ต้องขออนุโมทนาบุญกับหลวงพ่อ และกัลยาณมิตรทุกคนด้วย” และเมื่อเดือนที่แล้วได้มีสื่อมวลชนประโคม ข่าวเกี่ยวกับชาวพุทธจำนวน ๒๐๐ กว่าคน จาก อำเภอบันนังสตา ได้หนีโจรก่อการร้ายมาอยู่ที่ วัดนิโรธสังฆาราม (วัดหัวควน) อ.เมือง จ.ยะลา ในการนี้ทีมกัลยาณมิตรจังหวัดยะลาก็ได้ไป เยี่ยมเยียนให้กำลังใจแก่พี่น้องชาวไทยพุทธ โดย การนำอาหารไปเลี้ยงทุกวัน และมอบอุปกรณ์ การสอนสื่อธรรมะให้กับโรงเรียนของหนู ที่ตั้ง ขึ้นมาชั่วคราวให้เด็กเล่าเรียนกันในวัดแห่งนี้ อีกด้วย