ความเจริญ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 11 / 11

๒๕ จ น ข้ า ม ภ พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ ( ๕ ) ขุมทรัพย์คือบุญ ไม่สาธารณะแก่ชนเหล่าอื่น โจรลักไป ไม่ได้ บุญนิธิอันใดติดตนไปได้ ปราชญ์จึงทำบุญนิธิอันนั้น บุญนิธินี้ให้สมบัติที่พึงใคร่แก่เทวดาและมนุษย์ทั้ง

…ร้างผลดีทั้งต่อตนเองและผู้อื่น ทั้งเทวดาและมนุษย์ต่างมีความปรารถนาที่จะได้รับผลบุญนี้เพื่อความสุขและความเจริญ. บุญนี้เป็นหนทางไปสู่สมบัติที่แท้จริงที่ทุกคนควรหมั่นสร้างสรรค์โดยไม่หวังเพียงความสาธารณะแก่ชนอื่น.

ธรรมะเพื่อประช ผู้นำบุญของโลก ๔๒๓ ในการเดินทางไกล เราจำเป็นต้องมีเสบียงติดตัวไป เพื่อหล่อเลี้ยงสังขาร ให้ดำรงอยู่ได้ ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางใน โลกนี้ โลกหน้า หรือแม้กระทั่งการเดินทางไปสู่อายตนนิพพาน จำ

…บริสุทธิ์และมีคุณค่า เป็นที่ชื่นชมของทุกคนทั้งเทพและมนุษย์ การเปล่งวาจาที่ดีช่วยให้ชีวิตมีความสงบและความเจริญ.

Bะเพื่อประช พญาช้าง โพธิสัตว์ ๕๐๒ เตียน และย่อมประสบกรรมมิใช่บุญเป็นอันมาก ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัณฑิตผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นคนฉลาด เป็นสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนไม่ให้ถูก ขจัด ไม่ให้ถูกทำลาย ไม่มีโ

…าติหน้า และอย่าลืมว่าความเป็นกตัญญูกตเวทีนั้นเป็นสิ่งที่คนมีคุณธรรมควรประพฤติปฏิบัติอย่างยิ่ง สำหรับความเจริญ.

ธรรมะเพื่อประชา ธรรมะคุ้มครองโลก ๔๐๒ อดอยากยากจน จึงพากันมาร้องเรียนต่อพระราชา พระเจ้ากาลิงคะทรงเรียกประชุมเหล่าเสนาอามาตย์ เพื่อให้ช่วยกันหาทางแก้ไขปัญหา แม้จะพยายามช่วยกันแก้ไข จนสุดความสามารถ แต่ชา

…ังคงทุกข์ยากอยู่ สุดท้ายพบว่าความอุดมสมบูรณ์มาจากการประพฤติดีในหมู่ประชาชน การแบ่งปันจึงเป็นหนทางสู่ความเจริญ.

ธรรมะเพื่อประช ศิษย์คิดล้างครู เราทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ มีสิ่งที่จะต้องศึกษาควบคู่กัน ไปอยู่ ๒ ประการ คือ การศึกษาวิชาความรู้ในทางโลก และ การศึกษาวิชชาในทางธรรม การศึกษาความรู้ทางโลก มีเป้าหมาย เพียง

…ะบาลีเตือนใจเราถึงความกตัญญูและคุณค่าของการทำความดี ผู้ที่ไม่รู้คุณกับคนที่เคยช่วยเหลือเขาจะไม่พบกับความเจริญ.

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 558 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 558 [๖๗๐] ยา ธมฺมชาติ ปร...จินฺตติ อิติ ตสฺมา สา ธมฺมชาติ อภิชฌา ฯ ปรสมฺปตฺตนฺติ ฌายตีติ กมฺม

…ี่เกิดจากโภคะ นอกจากนี้ยังพูดถึงมิจฉาทิฏฐิและความเข้าใจที่ผิดในการดำเนินชีวิต ซึ่งกระทบต่อความสุขและความเจริญ.

…พแล้ว ซึ่งสัตบุรุษ ฟังแล้ว ซึ่งธรรม ของ ท่าน ทำในใจแล้ว โดยแยบคาย ประพฤติ ซึ่งธรรม ย่อม เป็นไป เพื่อความเจริญ.

ในบทเรียนนี้กล่าวถึงแนวทางการประพฤติธรรมและการทำบุญอย่างถูกต้อง รวมถึงความสำคัญของการฟังธรรมจากพระอริยบุคคล โดยมีตัวอย่างในการทำความดีและการช่วยเหลือผู้อื่นเพื่อความเจริญในชีวิต จัดทำขึ้นเพื่อการศึกษา

ประโยค(อา) - สมุดปลาทิกา นาม วิจิตฤา ภา(เทอโย ภาคา) - หน้าถ 189 โฮวามทีน ปฏิภาณา ว อุปปฏิภาณา ว กานนกษต์ โมกโจ นคฏิ ตสุมา เอกด ฬินี ฤณฺณ ฬฺุตาณํ ฬวฺตาํ ฬาเสเบ ห อิม จีวิร ริษฺฺวา โชวิตฺวา อานเหต ดวฺเ

…ดถึงปัญญาและการปฏิบัติตนในชีวิต โดยยกตัวอย่างความสำคัญของการมีสติในการดำเนินชีวิตและการใช้ปัญญาเพื่อความเจริญ. จากการเรียนรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ส่งผลให้เกิดความรู้ที่ลึกซึ้งในทางธรรมชาติและธรรมะ การมีชีวิตที่มี…

ประโยค(๑) - จุดอ่อนมันปลาสากกนแปลภาค ๙ - หน้า ที่ 377 [อธิบายการซื้อและขายที่ทำให้สนใจอัต] บทว่า ยกวิกฤย์ ได้แก่ การซื้อและการขาย ภิกษุเมื่อตือเอา กับปัจจัยของคนอื่น โดยนัยเป็นต้นว่า "ท่านจงให้สิ่งนี้

…กรรมและจิตใจที่ควรมีในการซื้อขายในทางศาสนา ทั้งนี้เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างบุคคลและส่งเสริมความเจริญ.

…ว่า นปปิติ สุขนี้มีความว่า ไม่มีฝันเห็นเฉพาะที่ ลามกเท่านั้น, แต่รอมฝันเห็นที่ดี คือ ที่เป็นเหตุแห่งความเจริญ. สองกล่าวว่า เทวตา รุจษฺฏิมีความว่า อารักษาเทวาทั้งหลาย ย่อมจัดตั้งการรักษาที่ชอบธรรม. [๒๕] …

บทความนี้สรุปเกี่ยวกับความหมายของ 'สัทธรรม' และความสำคัญของแต่ละแนวคิดที่กล่าวถึง เช่น อาเสวิทยา ภาวิตาย และพุธสัตย รวมถึงการอธิบายถึงการทำบ่อย การตั้งมั่น และการนำไปสู่ความเป็นชำนาญในทางพุทธศาสนา. นอ

ประโยค - ปัญจมสนิมตปลามคาก อรรถถคพรวัน ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 835 [๓๓๐] อัตถวาสปกรณ์ วันฉนา วิจฉนในอัตถวาสปกรณ์ พึงทราบดังนี้ :- ในคำว่า ทส อุตมะ เป็นดังคำที่ครกว่า ได้กล่าวใน วันฉนาแห่งปฐมบทแล้วแต่

…ำรวจและอภิปรายในบทความนี้ มีการเชื่อมโยงระหว่างคำสอนและการยอมรับคำของพระตถาคตเพื่อสนับสนุนความสุขและความเจริญ.

ประโยค - พระอิทธปฏิฆาถุภัทร คบภ ๒ - หน้าที่ 93 เหตุนี้ ความประมาท จึงชื่อว่าเป็นทางแห่งมิจฉา คือย่อมนำเข้า ความตาย บทพระคาถาว่า อุปมุตตา น มินิตต์ คำว่า ค็ยส์ประกอบ ด้วยสติ ชื่อว่า ผู้นิประมาทแล้ว ใคร

…ารปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสำคัญเพื่อไม่ให้ติดอยู่ในวงจรของการประมาท และมุ่งสู่การมีชีวิตที่มีความสุขและมีความเจริญ.

ประโยค ๒๓. ๑๒๘/๑/๑๕ ตั้งแต่ อด น สตฺถา ก็ ภิกฺขุ น คฺวา คตฺฏ เป็นดังไป อด ครับนั้ น สตฺถา อง พระศาสดา ปุํจิ ฯร ศาสดาแล้ว น ภิกฺขุ ซึ่งภิกฺขุนั้นว่า ภิกฺขุ คู่วก่อนภิกฺขุ อ.เธอ น วสส ยอมไม่อยู่ ตกฺฒา ใ

…รรม โดยได้กล่าวถึงความสำคัญของภิกขุในการศึกษาเหตุและผลของพฤติกรรมต่าง ๆ และการมีส่วนร่วมในสังคมเพื่อความเจริญ.

มีบัญวาสนามาก่อน ๔๓ บุญคืออะไร? บุญ คือสิ่ง which เกิดขึ้นในจิตใจแล้วทำให้จิตใจโล่ง สะอาด ปราศจากความเศร้าหมองบ้าง กว่าขึ้นสุขมิ่งดี เกิดขึ้นจากการที่ลงมทำให้เลือกคิดเฉพาะสิ่งดีดี ที่ถูก ที่ควร ที่เป

บุญคือสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจ ทำให้จิตใจโล่งและมีความสุข บุญช่วยชำระกาย วาจา ใจ และนำมาซึ่งความสุขและความเจริญ. บุญมีคุณค่าต่อการพัฒนาจิตใจและนำเราสู่ความสุขที่แท้จริง เช่นเดียวกับไฟฟ้าที่ยังไม่สามารถมองเห็นได้แ…

รักตนเอง "คุณรักตัวเองไหม?" คำถามนี้ดูไม่น่าจะถามเลย เพราะไม่มีความรักใดในโลกที่จะมาเทียบได้กับความรักตน คนที่บอกว่า ฉันรักเธอมากเหลือเกิน รักจนแทบจะกลืนกิน รักเธอเท่าฟ้า ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่ได้รักมาก

…จสูตร ซึ่งผู้คนมักบอกว่ารักตนเอง แต่กลับมีพฤติกรรมสวนทาง เมื่อรักตนเองจริงควรทำความดีเพื่อความสุขและความเจริญ. อ้างอิงถึงพระพุทธองค์ในเรื่องความรักตัวเองและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณธรรม.

รายนามเจ้าภาพ สนับสนุนตลอดปี สมุททานัม ธรรมทาน ชินาติ : การให้ธรรมทาน ชนะการให้ทั้งปวง น้อมบูชาธรรม พระมหากลเทพมุนี พระเทพพาณฑูปมุนี คุณยายอาจารย์มหารัชฎาอุบลสิกขาจันทร์ ขนกยูง เจ้าภาพกิจมิคดีพิเศษ

…าพยังมีทั้งพระนักเทศน์ และบัณฑิตที่มีส่วนร่วมในการสนับสนุนทางธรรมในลักษณะต่างๆ ที่นำมาซึ่งความสงบและความเจริญ.

ธรรมสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ 9 : อำนาจของกรรมกับความได้ของชาติ เทวดามาเกิดเป็นมนุษย์ มีตัวอย่างสำคัญยิ่ง ที่ พึงกล่าวถึงเป็นที่ยอมรับทั่วไป โดยเฉพาะในหมู่พุทธศาสนิกชนหลาย นั่นคือสมเด็จพระบรมศาสดา

…ูแลมาสมุทรรวมถึงการบำเพ็ญบุญของพระมหาสัตว์ที่นำไปสู่วิถีการเกิดใหม่ในโลกหน้าซึ่งเต็มไปด้วยความสุขและความเจริญ.

บวชเพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา คำว่า “ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา” ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ไม่ใช่ข้อคำคราม และคำว่า “ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา” ไม่ใช่เรื่องราวของการฟื้นฟูความเชื่อ แต่เป็นเรื่องของการให้โอกาสให้ชีวิตใหม่ ให้ห

…การส่งเสริมจิตใจและสังคมให้แข็งแรงและมีความเชื่อมั่น อันเป็นการนำพระพุทธศาสนามายังชุมชนที่ห่างไกลจากความเจริญ.