รักตนเอง แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก หน้า 97
หน้าที่ 97 / 264

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงความรักที่แท้จริงต่อสติตนเอง และความสำคัญของการทำดีให้กับตนเอง โดยอ้างอิงจากพระพุทธองค์ในปัญจสูตร ซึ่งผู้คนมักบอกว่ารักตนเอง แต่กลับมีพฤติกรรมสวนทาง เมื่อรักตนเองจริงควรทำความดีเพื่อความสุขและความเจริญ. อ้างอิงถึงพระพุทธองค์ในเรื่องความรักตัวเองและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณธรรม.

หัวข้อประเด็น

-ความรักตนเอง
-พฤติกรรมและการกระทำ
-ปัญจสูตร
-การใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
-การทำกรรมดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

รักตนเอง "คุณรักตัวเองไหม?" คำถามนี้ดูไม่น่าจะถามเลย เพราะไม่มีความรักใดในโลกที่จะมาเทียบได้กับความรักตน คนที่บอกว่า ฉันรักเธอมากเหลือเกิน รักจนแทบจะกลืนกิน รักเธอเท่าฟ้า ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่ได้รักมากเท่ากับความรักตนเอง ความรักตนเองเป็นสัญชาตญาณดั่งเดิมของสัตว์โลกทั้งหลาย ทุุกๆ คนล้วนรักตนเอง ปรารถนาให้ตนเองมีความสุข ปราศจากความทุกข์ แต่เพ่าแปลกคนบางคนพร่ำบอกว่า รักตนเอง แต่พฤติกรรมภายนอกกลับตรงกันข้าม เทียวไปก่อกรรมทำชั่วจนต้องติดคุกติดตาราง ได้รับผลกรรมอันเผ็ดร้อน ดูแลตัวเองไม่สมกับคำพูดว่า "ฉัน...รักตนเอง" ถ้ารักตนเองจริงควรตั้งตนไว้ชอบ ประกอบแต่กรรมดี ทำตนให้ประสบความสุขความเจริญ ถึงจะถูก ในเรื่องนี้... พระพุทธองศ์ได้ตรัสยืนยันเอาไว้ใน ปัญจสูตร ซึ่งเป็นเรืองราวของพระเจ้าเสนาที่โกศล ได้มาสนทนากับพระพุทธองค์ มีรายละเอียดดังต่อไปนี้ ปัญจสูตร : พระสูตรตันอปิฏก สังญุตนิภาย สคาถารวร, มมร. เล่ม ๒๔ หน้า ๒๒
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More