ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๑ - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 35
๔๑๒. เอวํ ปริตฺตเกน กมฺเมน เอวรูป์ สมฺปตฺติ สภิตวา อิทานิ
มยา ปมชฺชิติ น วฏฺฏติ.
๔๑๓. อตฺถิ ภนฺเต ทาน อทตฺวา สีล์ อสมาทยิตฺวา สจฺจมตฺติ
รกฺขิตวา สคฺคสฺส คมน์ ?
๔๑๔. ปฐวิยา เอกรชเชน
สพฺพโลกาธิปจฺเจน
สกุล ส คมเนน วา
โสตาปตฺติผล์ วร์.
๔๑๕. สพฺพปาปสฺส อกรณ์
กุสลสฺสู' ปสมฺปทา
สจิตฺตปริโยทปนํ
เอต พุทฺธาน สาสน์
ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นมคธ
๔๑๖. อันผู้ให้ ซึ่งทาน ชวนแล้ว แม้ซึ่งผู้อื่น ท. ให้ ย่อมควร
๔๑๓. ความได้ ซึ่งวิทยา ประเสริฐกว่า แต่ความได้ ซึ่งทรัพย์
๔๑๘. ความลุกขึ้นแล้ว กินแล้ว ซึ่งข้าว นอนหลับ ตลอดวันทั้งสิ้น
ดีกว่า แต่ความทำ ซึ่งบาป
๔๑๕. อันผู้ทำ ซึ่งบุญ ยังสันดาน ของตน ให้หมดจดแล้ว จึงทำ
ย่อมควร.
๔๒๐. ความเข้าไปเสพแล้ว ซึ่งสัตบุรุษ ฟังแล้ว ซึ่งธรรม ของ
ท่าน ทำในใจแล้ว โดยแยบคาย ประพฤติ ซึ่งธรรม ย่อม
เป็นไป เพื่อความเจริญ.