ธรรมะเพื่อประช : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 159 / 217

ธรรมะเพื่อประช เวลาและโอกาสที่พลาดไม่ได้ ๔๔๑ ทางตั้ง ๑๒๐ โยชน์ ให้สงบระงับลงเสียก่อน วาระที่ ๓ พาหิยะ จึงทูลขออีก …

ในบทนี้พูดถึงเรื่องของท่านพาหิยะที่ฟังพระธรรมเพียงไม่กี่คำแต่สามารถบรรลุอรหัตผลได้ทันที พระพุทธองค์สอนว่าการฟังและรู้จริงมีค่ากว่าการท่องจำมากมาย หากผู้ใดฟังแล้วสามารถนำไปสู่การสงบระงับใจได้ก็ดีกว่า ท

ธรรมะเพื่อประช เวลาและโอกาสที่พลาดไม่ได้ ๔๔๓ เวลาและโอกาสไปจากเรา เวลา พญามาร และความตาย เป็นสิ่งที่เราจะประมาทไม่…

บทความนี้เน้นให้เห็นถึงความสำคัญของการใช้เวลาและโอกาสในการสร้างบารมี โดยชี้ให้เห็นว่าชีวิตนั้นมีทั้งเวลา พญามาร และความตายที่ไม่สามารถประมาทได้ ซึ่งทุกคนควรใช้เวลาและโอกาสที่มีอย่างคุ้มค่า ก่อให้เกิดบ

ธรรมะเพื่อประชll ปล่อยวาง ห ม ด ก ห ม ด ทุกข์ ๔๔๖ สรรพสัตว์ทั้งหลาย ที่ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ใน วัฏสงสาร ต่าง…

บทความนี้เสนอเกี่ยวกับความสุขที่แท้จริงและแนวทางการปล่อยวางทุกข์ ในขณะที่สรรพสัตว์แสวงหาความสุข แต่พบกับความทุกข์ที่มีทั้งสุขและทุกข์ปนเปกัน การแสวงหาสิ่งภายนอกแม้จะช่วยบรรเทาความทุกข์ชั่วคราว แต่ก็ทำ

ธรรมะเพื่อประช ปล่อยวาง ห ม ด ก ห ม ด ทุกข์ ๔๔๗ ที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะไปสู่อายตนนิพพาน พระบรมโพธิสัตว์เ…

การบำเพ็ญเนกขัมมบารมีเป็นทางหนึ่งที่พุทธองค์ได้สอนให้ผู้ปฏิบัติต้องฝึกฝนเพื่อละวางกิเลสให้ได้ เพราะเมื่อเราตัดใจจากสิ่งที่รักได้ เราจะสามารถปล่อยวางอารมณ์เก่าและไม่ติดสิ่งภายนอก อีกทั้งจะยิ่งช่วยให้เร

ธรรมะเพื่อประชll ปล่อยวาง ห ม ด ก ห ม ด ทุกข์ ៤៤៨ พระองค์ก่อนๆ มาหลายพระองค์ ครั้นมาถึงในสมัยของพระ พุทธเจ้าของเรา…

บทความนี้กล่าวถึงการปล่อยวางและลดทุกข์ในชีวิต โดยเฉพาะเมื่อเกิดจากความงามและทรัพย์สมบัติต่างๆ ผ่านเรื่องราวของนางสุภาที่ได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า จากนั้นได้ตระหนักถึงโทษของกามและสังสารวัฏจึงตัดสินใจบวช

ธรรมะเพื่อประช ป ล่ อ ย ว า ง ห ม ด ก ห ม ด ทุกข์ ៤៤៩ แลเห็นพระเถรีผู้กำาลังเดินผ่านไปยัง วกับวันวิหารอันน่ารื่นรม…

บทความนี้พูดถึงการเผชิญหน้าระหว่างพระเถรีผู้มีจิตบริสุทธิ์และชายหนุ่มที่ถูกกามราคะครอบงำ ชายหนุ่มเชิญชวนพระเถรีทิ้งผ้ากาสายะไปหาความสุขในทางโลก ขณะที่พระเถรียืนยันในคุณค่าของความบริสุทธิ์และการหลุดพ้น

ธรรมะเพื่อประชll ปล่อยวาง ห ม ด ก ห ม ด ทุกข์ ៤៥០ ร่างไม่มีใครเชยชม ก็จะชราร่วงโรยไปเสียเปล่าๆ” พระเถรีฟังแล้วสลดส…

ในเนื้อหานี้ พระเถรีได้สอนชายหนุ่มเกี่ยวกับความไม่เที่ยงของร่างกายและการปล่อยวางทุกข์ โดยเตือนให้เข้าใจว่าร่างกายจะต้องแตกสลายและมีเพียงความรักในสิ่งที่ไม่มั่นคงจะนำไปสู่ความทุกข์ พระเถรีได้เน้นถึงควา

ธรรมะเพื่อประช ปล่อยวาง ห ม ด ก ห ม ด ทุกข์ ๔๕๑ แขวนไว้ด้วยด้าย ตอกตะปูติดไว้ เมื่อรูปนั้นถูกรื้อออก ปลด ด้ายและถอ…

บทความนี้กล่าวถึงการปล่อยวางในชีวิตเพื่อให้หลุดพ้นจากทุกข์ โดยยกตัวอย่างพระเถรีที่ไม่หวงแหนแม้กระทั่งดวงตาของตน แต่ให้ความสำคัญกับการสร้างบุญกุศล การฝึกฝนจิตใจ และการไม่ปล่อยให้ความรู้สึกมาครอบงำชีวิต

ธรรมะเพื่อประชll ตัด อาลัยไปนิพพาน ៤៥៦ พระธรรมกาย เราจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ได้ที่พึ่งที่บุคคลได้โดยยาก ในสมัยพุทธกาล …

พระกุมารกัสสปะเป็นตัวอย่างของการมีศรัทธาในธรรมะและการปล่อยวาง โดยพบว่าความรักและการผูกพันกับคนที่เรารักนั้นดี แต่เมื่อถึงเวลาปฏิบัติธรรม ควรปล่อยวางอุปสรรคเหล่านี้เพื่อไปสู่การนิพพานอย่างแท้จริง... รู

ธรรมะเพื่อประชll ตัด อาลัยไปนิพพาน ៤៥៨ มลทินของภิกษุณี ท่ามกลางพุทธบริษัท และต่อมาไม่นานนาง คลอดบุตรชาย เป็นผู้มีบ…

เรื่องราวของกุมารกัสสปะเริ่มจากการเกิดในครอบครัวที่มีมลทิน แต่เติบโตในพระราชวังจนกระทั่งเกิดสงสัยเกี่ยวกับบิดามารดา เปลี่ยนแปลงเป็นการบวชเป็นพระภิกษุและพัฒนาเพื่อบรรลุอรหัตผล สะท้อนถึงการเดินทางสู่ธรร

ธรรมะเพื่อประช ตัด อาลัยไปนิพพาน ៤៥៩ ก็เกิดขึ้น คือ นับตั้งแต่พระกุมารได้แยกจากนางไปถึง ๑๒ ปีนั้น นางได้แต่ร้องไห้…

เนื้อหานี้บรรยายถึงการเผชิญหน้าระหว่างมารดาและบุตรที่พรากจากกัน โดยในขณะที่แม่มีความทุกข์ใจเมื่อเห็นลูก พระกุมารกัสสปะได้ใช้ถ้อยคำที่แข็งกร้าว เพื่อให้มารดาคลายความผูกพันที่มีต่อเขา เมื่อมารดาได้ยินก็

ธรรมะเพื่อประชา ตัด อาลัยไปนิพพาน ๔๖๐ ธรรมอย่างจริงจัง ปล่อยวางเรื่องของพระลูกชาย ไม่ช้าใจก็ หยุดนิ่ง พอหยุดถูกส่ว…

บทความนี้เสนอความสำคัญของการปล่อยวางและการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงความสุขที่แท้จริง ท่านได้อธิบายถึงการไม่ยึดมั่นในสิ่งที่ไม่สำคัญและการฝึกความสงบในใจเพื่อพ้นจากทุกข์ การปล่อยความทุกข์โศกและมุ่งสร้างคว

ธรรมะเพื่อประชา ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๒ คือ ข้อบกพร่องในตัวเราที่ติดตัวมาข้ามภพข้ามชาติ เสมือน กระจกเงาที่สะ…

เนื้อหาในบทความนี้พูดถึงข้อบกพร่องในตัวเราเกี่ยวกับทิฐิมานะที่เราต้องปรับปรุงให้ดีขึ้น โดยมีคำแนะนำจากกัลยาณมิตรซึ่งควรได้รับการน้อมรับด้วยความเคารพ หากเรามีกัลยาณมิตรคอยดูแล ชี้ทางสว่าง เราควรขอบคุณแ

ธรรมะเพื่อประชา ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๖ “ดูก่อนท่านฉันนะ เมื่อท่านได้สําเร็จเป็นพระอรหันต์ในวันใด พรหมทัณฑ์ข…

บทความนี้ว่าด้วยการทำลายทิฐิมานะ และการพัฒนาจิตใจให้เข้าถึงธรรมได้ง่ายขึ้น โดยการอ่อนน้อมถ่อมตน ซึ่งนำเสนอแนวทางในการฝึกฝนคุณธรรมและการเป็นผู้มีใจใหญ่ใจสูง เพื่อให้สามารถดูแลตัวเองและผู้อื่นได้ดีขึ้น

ธรรมะเพื่อประช ธรรมกาย ต้น แหล่งแห่งความสุข ៤៧៩ เราเกิดมาภพชาติหนึ่ง เพื่อแสวงหาธรรมกาย ซึ่งเป็น ที่พึ่งที่ระลึกอั…

ธรรมกายเป็นแก่นของชีวิตที่อยู่ภายในตัวของเรา ทุกคนสามารถเข้าถึงได้โดยการฝึกใจให้หยุดนิ่ง เมื่อเข้าถึงธรรมกาย ชีวิตจะมีความสุขและมั่นคงมากขึ้น คำว่าธรรมกายแสดงให้เห็นในหลักฐานทางพระพุทธศาสนา โดยอธิบายว

ธรรมะเพื่อประชา ธรรมกาย ต้น แหล่งแห่งความสุข ៤៨០ เห็นด้วยตาของธรรมกายว่าสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้เป็นอนัตตา บังคับบ…

เนื้อหานี้พูดถึงการเห็นทุกสิ่งเป็นอนัตตาและการหลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่นในสรรพสิ่งทั่วๆ ไป โดยเน้นให้เห็นถึงการเข้าใจในธรรมกายที่เป็นแก่นแท้ของความสุขและความถาวรของพระนิพพาน การเห็นขันธ์ 5 อย่างถูกต

ธรรมะเพื่อประช ธรรมกาย ต้นแหล่งแห่งความสุข ៤៨១ ดวงธรรมที่ทําให้เป็นธรรมกายก็โตใหญ่ ยิ่งเข้าถึงกายธรรมที่ ละเอียดยิ…

ธรรมะเพื่อประชนี้กล่าวถึงความสำคัญของธรรมกายในการนำไปสู่ความสุขที่แท้จริง โดยเน้นการเข้าถึงธรรมกายซึ่งเป็นตัวตนที่…

ธรรมะเพื่อประช ธรรมกาย ต้น แหล่งแห่งความสุข ៤៨៥ ถ้าพวกเราทุกคนไปช่วยกันชักชวนกันสถาปนาบ้านกัลยาณมิตร สมาชิกทุกคนใน…

การสร้างบ้านกัลยาณมิตรเป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยให้สมาชิกในครอบครัวมีโอกาสสวดมนต์และเจริญภาวนา เพื่อเข้าถึงธรรมกายในตัวมนุษย์ทุกคน การเริ่มต้นปฏิบัติธรรมจากตัวเราเองจะช่วยให้เกิดความสงบและความสุขในชีวิต ทั้

ธรรมะเพื่อประช พากเพียรเถิดให้เกิดบุญบารมี ៤៨៩ เราต้องเป็นต้นแบบที่ดีให้กับชาวโลก โดยคิดที่จะฝึกฝนตนเอง ทุกรูปแบบ …

เนื้อหาเกี่ยวกับการฝึกฝนตนเองให้เป็นต้นแบบที่ดี เพื่อสร้างความสว่างไสวให้แก่โลก โดยอธิบายถึงความสำคัญของความเพียรในการดำเนินชีวิต และการขจัดกิเลสอาสวะจากใจ การมุ่งมั่นและอดทนในการฝึกฝนใจให้สะอาดบริสุท

ธรรมะเพื่อประชา พากเพียรเถิดให้เกิดบุญบารมี ៤៩០ ทุกสิ่งทุกอย่างจะมีความพอดีอยู่ในตัวของมันเอง เพราะฉะนั้น ผลแห่งกา…

เรื่องราวของพระพหุปุตติกาเถรีสะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของความเพียรในการทำความดีและการสร้างบุญบารมี พระเถรีซึ่งเคยเป็นเศรษฐีนีได้ทุ่มเททุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูบุตรและแบ่งสมบัติให้กับลูกๆ โดยไม่เหลือไว้ให้