ธรรมะเพื่อประชา: ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ : หน้า 473/580

ธรรมะเพื่อประชา ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๒ คือ ข้อบกพร่องในตัวเราที่ติดตัวมาข้ามภพข้ามชาติ เสมือน กระจกเงาที่สะท้อนให้เราเห็นสิ่งที่ควรปรับปรุงแก้ไขให้สมบูรณ์ขึ้น ถ้าหากมีกัลยาณมิตรผู้ชี้ขุมทรัพย์ให้ ต้องถือเป็นโชคดีของเรา ที่ได้สั่งสมบุญมาดี ให้เราน้อมรับไว้ด้วยความเคารพ อย่าไปมี ทิฐิมานะ อวดดื้อถือดี หรือโต้แย้ง หากเราบกพร่องจริงอย่างที่ ท่านชี้แนะ ให้รีบปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้น เพราะถ้าเรายังมี กัลยาณมิตรคอยชี้แนะ ให้ดีใจเถิดว่า เรายังเป็นผู้ที่ยังพอ แนะนำตักเตือนได้ แต่ถ้าไม่มีใครกล้าแนะนำตักเตือนแล้ว ก็ให้ รู้ตัวว่า เรากำลังเป็นผู้ที่ว่ายากสอนยาก จนหาบุคคลใดว่า กล่าวตักเตือนไม่ได้แล้ว ดังเรื่องของพระฉันนะ *เนื่องจากท่านประพฤติไม่เหมาะสมกับสมณสารูป จน เป็นเหตุให้พระพุทธองค์ทรงติเตียนและบัญญัติสิกขาบท ต่อมา ภายหลัง ยังเป็นผู้ว่ายากสอนยาก ได้กล่าวหาพระอัครสาวก ทั้งสองว่า “เมื่อพระลูกเจ้าของเรา เสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ ในคราวนั้น ข้าพเจ้าไม่เห็นใครสักคน แต่มาบัดนี้ พวกท่านมา กล่าวว่า เราชื่อสารีบุตร เราชื่อโมคคัลลานะ เราเป็นอัครสาวก พวกท่านเป็นผู้ที่เห็นแก่หน้า” พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่พระเชตวันมหาวิหาร *มก. พระปุราณเถระ เล่ม ๙ หน้า ๕๒๑