ธรรมะเพื่อประช : หน้า 490/580

ธรรมะเพื่อประช พากเพียรเถิดให้เกิดบุญบารมี ៤៨៩ เราต้องเป็นต้นแบบที่ดีให้กับชาวโลก โดยคิดที่จะฝึกฝนตนเอง ทุกรูปแบบ เหมือนการเดินทางไกล ในขณะที่คนอื่นกำาลังหลับใหล เราจงตื่นขึ้นในขณะที่เขาลุก เราจงเดินก้าวต่อไป เมื่อมีผู้ก้าว ตามมา พวกเราก็ถึงจุดหมายเรียบร้อยแล้ว อย่างนี้ถึงจะเรียกว่า เป็นผู้นำาบุญยอดกัลยาณมิตร ผู้จะนำความสว่างไสวมาให้แก่โลก ส่วนความเพียรในการประกอบอาชีพ ทําธุรกิจการงาน หรือการศึกษาเล่าเรียนนั้น เป็นเพียงการช่วยเหลือตนเอง ให้ ดำรงชีวิตอยู่อย่างมีความสะดวกสบายเท่านั้น เป็นภารกิจที่ยัง ติดข้องอยู่ในเบญจกามคุณ ยังเกี่ยวข้องอยู่กับรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ บางครั้งเนื่องจากว่า บางท่านยังมีสติ ปัญญาไม่สมบูรณ์ ความเพียรพยายามที่ทุ่มเทให้กับสิ่งที่ไม่เป็น สาระแก่นสาร กลับนำความทุกข์ระทมมาให้ตนเอง แต่การมุ่งขจัดกิเลสอาสวะออกจากใจ ด้วยการหมั่น ฝึกฝนใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์หยุดนิ่งนั้น เราจะไม่มีคำว่าผิดหวัง เพราะเราไม่ได้หวังผิด เพียงแต่บางครั้งจําเป็นต้องใช้เวลา และให้โอกาสกับใจของเรา เพราะใจดวงนี้เคยฟุ้งซ่าน ล่องลอย ไปในเรื่องภายนอก มาเป็นเวลายาวนาน ถึงคราวจะฝึกให้หยุดนิ่ง จึงต้องค่อยเป็นค่อยไป เหมือนการโผล่พ้นจากขอบฟ้าของดวง อาทิตย์ในยามเช้า เราจะไปบังคับให้รีบขึ้นหรือขึ้นช้าๆ ไม่ได้