ป.สร.๙ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 2986 / 3007

26 อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข พยายามเพิ่มชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนึ่ง ชั่วโมงกลาง เอาไว้ให้มาก ๆ ประสบการณ์ภายในจะดีขึ้นไปเรื่อย ๆ อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข ทำให้เราไม่มีเวลา ปฏิบัติธรรม ไม่มีเวลาห

การไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง หรือเงื่อนไขในชีวิตช่วยให้เรามีเวลาในการปฏิบัติธรรมมากขึ้น แม้ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก มีตัวอย่างคนที่สามารถปฏิบัติธรรมได้ในทุกสถานการณ์ แม้จะป่วยหรือมีภารกิจเพียบก็ยังสามารถหาช่วง

อย่าให้สิ่งเหล่านี้เป็นเงื่อนไข เป็นข้อร้อง ที่จะทำให้เรามี ชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนึ่ง ชั่วโมงกลางน้อย การมีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนึ่ง ชั่วโมงกลางน้อย เท่ากับรายได้เวลาที่เข้าถึงธรรมออกไปอีก เป็นเดือน เป็น

การมีชั่วโมงหยุดหรือเวลาที่สูญเปล่าจะทำให้เราขาดรายได้และประสิทธิภาพในชีวิต ดังนั้นการบริหารเวลาอย่างมีประสิทธิภาพจึงมีความสำคัญอย่างมากในทุก ๆ วัน โดยเฉพาะเมื่อเราอายุเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเวลาที่เรามีอยู

รับประทานอาหาร บริหารร่างกาย ก็หนึ่งในสามของชีวิตอีกหนึ่งในสามสำหรับการทำงาน ประกอบสัมมาอาชีวหาปัจจัย ๔ เสียงชีพ หมายความว่า ๒๔ ชั่วโมง นั้น พักผ่อน ๘ ชั่วโมงบริหารขันอี ๔ ชั่วโมง ทำงาน ๑๐ ชั่วโมง ถ้

บทความนี้พูดถึงการแบ่งเวลาในชีวิตประจำวันสำหรับการพักผ่อน การรับประทานอาหาร และการทำงาน โดยเสนอแนวทางว่าการใช้เวลาที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุดและการรวมเวลาหยุดพักในกิจกรรมประจำวันเพื่อส่งเสริมสุขภาพ

ถ้านกว่าจะ นึกดวงแก้ไม่ออก ก็ไม่ต้องนึก เริ่มต้น นึกถึงหน้าคนที่เรารักก่อน หน้าแม่เราบ้าง ถ้าเป็นแม่ก็ นึกถึงหน้าลูก แต่ถ้าไปนึกถึงหน้าคนที่เราไม่ชอบนะ ให้นึกถึงคนที่เรานึกแล้วสบาย ลองทดลองดู นึกได้ไห

บทความนี้นำเสนอวิธีการเริ่มต้นนึกถึงคนที่เรารักเพื่อช่วยให้เราประสบความสำเร็จในการทำสมาธิและการเข้าถึงธรรม โดยการนึกถึงหน้าคนที่รักก่อน เช่น แม่หรือลูก เพื่อสร้างความรู้สึกดี ๆ และเปลี่ยนเข้าสู่การนึก

26 ง่วงก็หลับในกลางกาย ถ้าง่วงก็ปล่อยให้นอน แต่หลับอยู่ในกลางกาย อย่างสบาย ๆ ถ้าสดชื่นตื่นขึ้นมาแล้ว ตอนนั้นใจละเอียด นุ่มเนียน ละมุลละไม ก็ให้กลายใจตรงนั้นเอาไว้ให้ดี อารมณ์ที่จะหยุดนั่ง คลาย ๆ กับ

การง่วงคือสัญญาณที่บอกให้เราหยุดพักผ่อนและนอนหลับ ในขณะที่การหยุดนั่งในกลางกายจะทำให้เราเกิดความสบายและมีสติ เมื่อเราตื่นนอนใหม่ๆ จิตใจจะละเอียดอ่อน การประคองจิตใจในช่วงนี้จึงจำเป็น ต้องให้อยู่กับความ

แต่ถ้า ภาวนา สัมมาอะระหัง แล้ว ยังอดที่จะเบวไป คิดเรื่องอื่นไม่ได้ ก็ช่างมัน ปล่อยมันไป ทำเลย ๆ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

26 อย่ากดลูกนัย์ต้ ถ้ามีความรู้สึกว่า เริ่มกดลูกนัย์ตาลงไปดูแล้ว เริ่มรู้สึกตึงที่กระบอกตา หัวคิ้ว หน้าผาก กล้ามเนื้อของร่างกาย เริ่มเกร็งแล้ว เราก็ปล่อย ๆ ตา เผอโยปล่อยตาขึ้นมาสักนิดหนึ่ง แต่เราดอดส

เนื้อหาพูดถึงการผ่อนคลายโดยใช้เทคนิคการกดลูกนัยน์ตาและการปล่อยวางความรู้สึกตึงเครียดของร่างกาย ในการทำสมาธินั้นควรให้ใจสงบ คล้ายกับการเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การฝึกใจให้เย็นและสบาย พร้อมทั้งสร้างค

ไปก่อนนะ ทำอย่างนี้แล้วจะแก้ตรงนี้ได้ แล้วมันจะหายไปเลย ตอนนี้อย่าเพิ่งไปกังวลตรงนี้ ปรับให้สบายก่อน เดี๋ยวมันลงของมันเองในภายหลัง ๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๑

7/2 เกรง ตึง..ผิดวิธี อย่าตั้งใจมาก โดยพยายามจะบังคับให้ใจหยุด นิ่ง สงบ หรือพยายามค้นภาพให้ปรากฏชัดเจนเหมือนเรา ลืมตาเห็นวัตถุภายนอก ถ้าทำอย่างนี้จะมีปฏิกิริยาterminร่างกาย จะบอกเรา ว่าตอนนี้เรากำล

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการไม่บังคับจิตใจให้หยุดนิ่งหรือสงบเกินไป เพราะจะทำให้เกิดอาการตึงเครียดและไม่มีความสุข แนะนำให้เริ่มด้วยการผ่อนคลายและปรับระบบประสาทกล้ามเนื้อก่อน แล้วจึงค่อยเริ่มฝึกใหม

7a ทางสายกลาง วิธีการที่ถูกต้อง คือ ต้องพอดี ไม่ตึงและไม่หย่อนเกินไป ดึงเกินไป เพราะตั้งใจมาก มันจะตั้ง เริง ไม่สนุก นั่งแล้วมันไม่อร่อย มันเบื่อ หย่อนเกินไป คือ จะเคลื่บังก้วงบ้าง หลับบ่าง ฟุ้งบ่า

บทความนี้พูดถึงทางสายกลางในการปฏิบัติที่ถูกต้อง โดยเน้นที่ความสำคัญของการทำในสิ่งที่ไม่ตึงหรือหย่อนเกินไป เพื่อให้เกิดความพึงพอใจในระงามณ์ เมื่อเราทำในระดับที่พอดี ร่างกายจะรู้สึกโล่ง เบาสบาย และมีควา

มาหยุดมานิ่ง ให้ได้ตั้งใจเลย มันไม่ได้มะลูกนะ ต้องอ้อมัย การฝึกฝน สั่งสมกันไปทุกๆ วัน เรามักจะให้ความสำคัญกับการสนุกสนาน เพลิดเพลิน ผ่อนคลายอารมณ์ไปในเรื่องราวที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร ดูทีวี บ้าง อ่านหน

เนื้อหาเน้นถึงความสำคัญของการหยุดและตั้งใจในชีวิตประจำวัน การฝึกฝนและการสนใจในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ เช่น ดูทีวีหรืออ่านหนังสือเล่นอาจทำให้เราพลาดโอกาสในการสร้างความรู้และพัฒนาตนเอง ถ้าเราตั้งใจปฏิบัติตาม

37 ความละเอียด ต้องค่อย ๆ สังสม ถ้าหยุดได้วันนี้...ก็เข้าถึงวันนี้ หยุดได้พรุ่งนี้...ก็เข้าถึงพรุ่งนี้ หยุดได้ตอนไหน...ก็เข้าตอนนั้น ฝึกเอาไว้ให้อยู่ในทุกอิริยาบถ นั่ง นอน ยืน เดิน ทำไ

การสร้างความละเอียดในใจต้องใช้เวลาและความพยายามในการฝึก ฝึกทำให้เรามีความละเอียดในแต่ละวัน โดยไม่ควรคาดหวังผลลัพธ์ทันที ความละเอียดเกิดจากการสั่งสมไปเรื่อย ๆ โดยสามารถเริ่มต้นจากการนั่ง นอน ยืน เดิน ค

20 อย่าท้อใจ วันนี้หรือวันไหนที่เรานั่งแล้วไม่เห็น อย่าได้ท้อใจ อย่าได้อายใจโทษตัวเองว่า บุญบารมีวาสนาของเราคงจะมีน้อย คงทำมาไม่มาก ถึงยังไม่ได้เห็นอย่างที่คนอื่นเขเห็น หรือบางที นึกน้อยใจว่า เราเข้า

บทความนี้เน้นให้รู้ว่าไม่ควรท้อใจหรือตำหนิตัวเองเมื่อเห็นคนอื่นได้รับสิ่งที่ตนปรารถนา แต่ควรเชื่อว่าบุญบารมีของเรามีมากพอแล้ว ขอเพียงทำให้ถูกวิธีและมีความเพียรในการปฏิบัติ หากท่านเกิดมาในยุคที่ธรรมกาย

พระธรรมกายในตัวเช่นเดียวนั้น ถ้าหากว่าเราไม่ขยันประพฤติปฏิบัติธรรมให้สมอย่างถูกวิธี ก็อาจที่จะเข้าถึง เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่ได้ธรรมกาย ชีวิตที่เหลือนี้ สงวนความแข็งแรงเอาไว้ให้ดี ประพฤติปฏิ

บทความนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายในชีวิตและการเตรียมตัวสำหรับชีวิตหลังความตาย เราควรไม่ประมาทในชีวิตและรักษาความมั่นคงทางจิตใจด้วยการฝึกปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่

ภาพแสดงที่ตั้งจิตทั้ง 7 ฐาน ฐานที่ 1 ปากช่องจมูก หญิงข้างซ้าย ชายข้างขวา ฐานที่ 2 เสมหา หญิงข้างซ้าย ชายข้างขวา ฐานที่ 3 จอมประสาท ฐานที่ 4 ช่องพาณ ฐานที่ 4 ปากช่องลำคอ ฐานที่ 7 ศูนย์กลางกายที่ตั้งจิ

วิธีฝึกสมาธิเบื้องต้น สมาธิ คือ ความสงบ สบาย และความรู้สึกเป็นสุขอย่างยิ่ง ที่มนุษย์สามารถสร้างขึ้นได้ด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่พระพุทธศาสนากำหนดเอาไว้เป็นข้อควรปฏิบัติ เพื่อการดำรงชีวิตประจำวันอย่างเป็นส

บทความนี้เสนอวิธีฝึกสมาธิเบื้องต้นที่สามารถนำไปปฏิบัติได้ง่าย ๆ ตามแนวทางพระเดชพระคุณพระมหาโมคลเทพมนี (สด จนทสโร) ซึ่งช่วยให้ผู้ฝึกมีความสงบ สบาย และมีสติในการดำรงชีวิต รวมถึงการกราบบูชาพระรัตนตรัยและ

อยู่ในท่าที่พอดี ไม่มีฝืนร่างกายมากจนเกินไป ไม่ถึงกับเกร็ง ต่อยให้หลังโงง หลับตาพอสบายคล้ายกับกำลังพัก ผ่อน ไม่มีบิกกล้ามเนื้อท่า หรือมดคิว แล้วตั้งใจมัน วง อารมณ์สบาย สร้างความรู้สึกให้พร้อมทั้งกายแล

บทความนี้นำเสนอวิธีการฝึกกายนิยมที่ช่วยให้ผู้ฝึกหายเครียดและเข้าสู่ภาวะสงบอย่างแท้จริง โดยคำแนะนำให้สร้างอารมณ์สุขาๆ และนึกถึงดวงแก้วกลมใสในศูนย์กลางกาย พร้อมภาวนาอยู่ตลอดเวลาเพื่อสัมผัสกับความสงบที่ล

สินเท ณ ศูนย์กลางกาย ให้วาง-stilngไปยังจุดศูนย์กลางของ ดวงนมิด ด้วยความรู้สึกคล้าย มีดวงดาวดวงเล็ก ๆ อีกดวง หนึ่ง ซ้อนอยู่ตรงกลางดวงนมิดดวงเดิม แล้วสนใจ เอาใจ ใส่แต่วดาวเล็ก ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจ

บทความนี้นำเสนอการฝึกสมาธิที่เกี่ยวกับการตั้งใจที่จุดศูนย์กลางของดวงนมิด และการสร้างดวงดาวเล็ก ๆ ที่จะนำไปสู่อารมณ์และความสงบ ด้วยการปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอและไม่บังคับ เพื่อนำพาชีวิตสู่วิสัยทัศน์ของความ

ข้อควรระวัง ๑. อย่าใช้กำลัง คือ ไม่ใช่กำลังใด ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่บีบกล้ามเนื้อท้อง เพื่อจะให้เห็นนิมิตเร็ว ๆ ไม่เกร็งแน่น ไม่เกร็งกล้ามเนื้อหน้าท้อง ไม่เกร็งตัว ฯลฯ เพราะการใช่กำลังตรงส่วนใดของร่างกาย

บทความนี้เสนอข้อควรระวังในการฝึกสมาธิ เช่น หลีกเลี่ยงการใช้กำลังในร่างกายเพื่อให้เห็นนิมิต การต้องไม่กังวลและทำใจให้เป็นกลางเพื่อการเห็นนิมิตในเวลาที่เหมาะสม และไม่จำเป็นต้องกำหนดลมหายใจในระหว่างการฝึ

ประโยชน์ของการฝึกสมาธิ 1. ผลต่อชนเอง 1.1 ด้านสุขภาพจิต • ส่งเสริมให้คุณภาพของใจดีขึ้น คือ ทำให้จิตใจผ่องใส สะอาด บริสุทธิ์ สงบ เยือกเย็น ปลอดโปร่ง โลด โม่ สบาย มีความจำและสติปัญญาดีขึ้น • ส่งเสริมสมร

การฝึกสมาธิมีหลายประโยชน์ต่อคนเรา โดยเฉพาะผลต่อสุขภาพจิตที่ทำให้จิตใจสะอาดและสงบ ส่งเสริมความจำและสติปัญญาให้ดีขึ้น นอกจากนี้ยังช่วยพัฒนาบุคลิกภาพ ทำให้มีความมั่นคงทางอารมณ์และสามารถสร้างมนุษย์สัมพันธ