ทางสายกลางในการปฏิบัติอย่างถูกต้อง สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน เล่ม 2  หน้า 226
หน้าที่ 226 / 258

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงทางสายกลางในการปฏิบัติที่ถูกต้อง โดยเน้นที่ความสำคัญของการทำในสิ่งที่ไม่ตึงหรือหย่อนเกินไป เพื่อให้เกิดความพึงพอใจในระงามณ์ เมื่อเราทำในระดับที่พอดี ร่างกายจะรู้สึกโล่ง เบาสบาย และมีความสุข ไม่ต้องการออกจากอารมณ์ในขณะที่มันดำเนินไปอย่างไร้สิ่งภายนอกเข้ามาขัดจังหวะ.

หัวข้อประเด็น

-ทางสายกลาง
-การปฏิบัติล้วนๆ
-ความพึงพอใจในระงามณ์
-การทำในสิ่งที่พอเหมาะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

7a ทางสายกลาง วิธีการที่ถูกต้อง คือ ต้องพอดี ไม่ตึงและไม่หย่อนเกินไป ดึงเกินไป เพราะตั้งใจมาก มันจะตั้ง เริง ไม่สนุก นั่งแล้วมันไม่อร่อย มันเบื่อ หย่อนเกินไป คือ จะเคลื่บังก้วงบ้าง หลับบ่าง ฟุ้งบ่าง ไปเรื่องเปื่อยเลย ถ้าพอดี จะเกิดความพึงพอใจ กับการระงามณ์ อย่างนี้ ปฏิกิริยาที่ร่างกายจะรู้สึกตัวเริ่มโล่ง ไม่ทับ เริ่มโปร่ง เบา สบาย ตัวพอง ๆ ขยาย จนกระทั่งกลิ่นไปกับบรรยากาศ ตัวหายไปเลย มีความรู้สึกว่า เวลามดเร็ว เราไม่อยากออกจากอารมณ์นี้เลย อยากอยู่ตรงนี้ไปนานๆ แม้ไม่มีปรากฏการณ์ใด ๆ เช่น ไม่มีภาพให้เห็น เราก็ไม่เดือดเนื้อร้อนใจ อยากอยู่นิ่ง ๆ นาน ๆ แม้ไม่เห็นอะไรก็ตาม อย่างนี้ถูกหลักวิชา 26 มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๘
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More