ป.สร.๙ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 41 / 3007

ประโยคส - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 701 ปญฺจมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 701 สมปฏิจฉนฺตีติ เหตุ ฯ มูล...สุ จาติ วุตตาติ อาธาโร ฯ กมฺมพเลนาติ อุปฏฐาปิตนฺติ กตฺตา ฯ อุป

เนื้อหาวิเคราะห์คำศัพท์ในอภิธรรมและความหมายของคำต่างๆ ที่ใช้ในพุทธศาสนา โดยได้อธิบายถึงการเกิดขึ้นพร้อมกันและปัจจัยที่สำคัญในการศึกษาอภิธรรม รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างคำศัพท์และความเข้าใจในหลักธรรมต่าง

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 715 ปญฺจมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 715 กาเมติ กามภเว ปฏิสนธิโยติ อาธาโร ฯ ปฏิสนธิโชติ โหนตีติ กฤตา ฯ รูป...ยาติ ปรนฺติ อุปาทาน ฯ

เนื้อหาในบทนี้มีการวิเคราะห์และอธิบายถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา โดยพูดถึงความสำคัญของการจำแนกกาม, ปฏิสนธิ, และเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในบริบทต่างๆ ของกามทั้งในรูปและอรูป การใช้อุปมานและการศึกษาเบื้องต้

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 321 อฏฺฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 321 กมฺมายูหนํ ๆ ยการหนฺติ สมป...เสนาติ ตติยาวิเสสน์ ฯ สมป...เสนาติ ปติฏฐิตาติ ตติยาวิเสสน์ ฯ อ

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา โดยมีการวิเคราะห์องค์ประกอบและความสำคัญของกรรมในทางพุทธศาสนา เนื้อหาอธิบายถึงความเชื่อมโยงระหว่างกรรมและผลของการกระทำ การใช้แนวทางต่างๆ ในก

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 393 อฏฺฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 393 ปกติ ยตฺโถ ๆ เอวสทฺโท ปจฺจยนตเรน นิสสัยภาว์ นิวตเตติ ฯ ปจฺจยนตเรน รหิโต ปจฺจยนตรหิโต ฯ สนฺโ

เนื้อหาทางอภิธรรมในหน้าที่ 393 มีการอธิบายถึงการนิยามและการจำแนกประเภทของภาวะแห่งอภิธมฺม เช่น รหิโต ปจฺจยนตเรน, สภาโว สภาโว ฯลฯ โดยการใช้ตัวอย่างและการอธิบายอย่างละเอียดในแต่ละหัวข้อ อีกทั้งยังมีการกล

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 419 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 420 ฐิติก...เยวาติ อุปการกาติ อาธาโร ฯ อุปการกตฺตาติ น คหที่ติ เหตุ ฯ สห...เตสูติ น คยุหตีติ อา

บทความนี้นำเสนอการศึกษาอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยาในเชิงลึก โดยมีการอธิบายถึงเหตุและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดของปัจจยา รวมถึงอิทธิพลของปัจจยาและการจัดแบ่งประเภทต่างๆ เพื่อสร้างความเข้าใจในเนื้อหาที่สำคัญ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 496 นวมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 497 ฌานงุ...สมตฺถสฺส ภาโว ฌาน...สมตุกตา ฯ อาวช...นามาติ สัญญา ฯ วสติ สมเถตีติ วสี โย โยคี ฯ วส สต

บทนี้กล่าวถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ซึ่งเป็นหลักการที่สอนเกี่ยวกับความหมายและการปฏิบัติฌานในพระพุทธศาสนา การสำรวจและสำรวจสภาวะจิตใจที่เกี่ยวข้องกับการฝึกฌาน โดยเน้นการแบ่งประเภทและการเข้าถึงพลังจิตตามขั

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 576 นวมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 577 ปวตฺติสุขนิโรธสุขาทีน ตานิ ฌาน....สุขาที่นิ ฯ ฌาน....สุขาที่หิ เภโท ฌาน...เภโท ฯ สมโถ จ วิปสป

เนื้อหาในหน้าที่ 576 และ 577 ของ 'อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา' กล่าวถึงการวิเคราะห์คำสอนต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับความสุขและการเข้าถึงฌาน รวมถึงสิ่งที่ทำให้เกิดสุขในทางปฏิบัติ เช่น สุขที่พึ่งเกิดจากสมถะและว

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมาตุวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสงฺคหฎีกา - หน้าที่ 20 จตุตถปริจฺเฉโท หน้าที่ 21 เอตฺตาวตา จุทฺทส วีถีจิตตุปปาทา เทว ภวงคจลนาน ปุพฺเพ- วาตีตกเมกจิตตกฺขนฺติ กตฺวา สตฺ

เนื้อหานี้เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์อภิธรรมและการเกิดขึ้นของจิตตามแนวทางของพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงการเกิดขึ้นของจิตในด้านต่างๆ เช่น วิถีจิตตุปปาทา การเกิดขึ้นของจิตในทวารต่างๆ และอิทธิพลของอภิธรรมที่เก

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมภาวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 177 อภิธมฺมตฺถวิภาวินี หน้าที่ 178 กมฺมสฺเสว ผล ฯ น หิ อกุสลสฺส อิฏฐิวิปาโก สมภวตีติ ฯ วุตตกเหต อฏฐานเมต์ ภิกฺขเว

บทความนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างกรรมกับผลที่เกิดจากความดีและความไม่ดี เน้นถึงหลักการการทำกรรมและการเกิดผลในสภาพจิต เกริ่นถึงความสำคัญของมโนธรรมในการประเมินผลกรรมผ่านการกระทำต่าง ๆ การสำรวจอิทธิพลของอ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมาตวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 208 ฉฎฐปริจเฉทวณฺณนา หน้าที่ 209 อุปลพุมมานต์ สนฺธายาติ ทฏฺฐพฺพ ฯ ยมปี ชาติ ภิกฺขเว สงฺขตา ปฏิจจ สมุปปันนา ชรามรณ์

ในเนื้อหานี้เสนอการศึกษาเกี่ยวกับอภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียาและการวิเคราะห์ถ้อยคำในธรรม เปิดเผยถึงแนวทางในการวิเคราะห์และตีความแนวคิดที่ซับซ้อน เช่น ความสัมพันธ์ระหว่างการเกิด การตาย และการใช้วิธีคิดอย่างมี

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีกา - หน้าที่ 15 คือ เหตุสัมปทา ผลสัมปทา และสัตตูปการสัมปทาฯ [อธิบายสัมปทา ๓] အာ บรรดาสัมปทาทั้ง ๓ นั้น ความประกอบด้วยพระมหากรุณาและ ความอบรมพระโพธิส

เนื้อหาแสดงถึงความสำคัญของสัมปทา 3 ประการ เป็นเหตุให้เกิดผล 4 ประการ อธิบายถึงญาณสัมปทา ปหารสัมปทา อานุภาวสัมปทา และรูปกายสัมปทา โดยมีสัตตูปการสัมปทา 2 ประการ เช่น อาสยะ และปโยคะ ที่เกี่ยวข้องกับพระผู

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 199 ปฏิสนธิ ย่อมมีในกามภพ ฯ ปฏิสนธิ ทั้งหลาย (ทุเหตุกปฏิสนธิ และติเหตุก ปฏิสนธิ) เว้นอเหตุกปฏิสนธิ มีต่อจาก รูปาวจรจุติ ปฏิสนธิทั้งปวง

ในเนื้อหานี้ศึกษาเกี่ยวกับปฏิสนธิและจิตตสันตติ โดยพูดถึงปฏิสนธิที่เกิดในกามภพ รวมถึงทุเหตุกปฏิสนธิและติเหตุกปฏิสนธิ แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงกันระหว่างปฏิสนธิ การเกิดและดับของจิตที่เกิดขึ้นในชีวิต น

สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก ๑๗๘ คฤหัสถ์ ผู้ครองเรือน และแสดงว่า อนาคาริยวินัยได้แก่การไม่ต้องอาบัติ ๗ กอบอีกนัยหนึ่ง ได้แก่ จตุปาริสุทธิศีล ศีลที่บริสุทธิ์ ๔ คือ ปาฏิโมกข์สังวร

บทความนี้พูดถึงอนาคาริยวินัยซึ่งเป็นแนวทางปฏิบัติที่สำคัญสำหรับคฤหัสถ์ ในการไม่ต้องอาบัติ 7 ประการ โดยมีศีลจตุปาริสุทธิที่ประกอบด้วยความสำรวมในปาฏิโมกข์และอินทรีย์ รวมถึงการเว้นจากอกุศลกรรมบถ 10 ประกา

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวรเถร) ๒๗๓ ห้วงน้ำก็จะท่วมทัน ทำให้เกิดอุทกภัยแก่ประชาชน ในที่นั้น ข้อนี้ฉันใด อันตรายที่จะเกิดขึ้นแก่ ถิ่นฐานก็เป็นฉันนั้น ย่อมเกิดขึ้นเพราะเหตุภายในมีแตกสามัคคีแลระแ

บทความนี้กล่าวถึงการป้องกันอันตรายที่จะเกิดขึ้นแก่ถิ่นฐาน ผ่านการนำเสนอคำสอนจากสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ โดยเน้นถึงความสำคัญในการรักษาคุณธรรม 4 ประการ ได้แก่ อุฏฐานะ, อัปปมาทะ, สัญญมะ และ ทมะ เพื่อป้องกั

๓๕๑ ๔ ประการ แลตรัสว่าเป็น สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวรเถร) อันพัดพาผู้ขึ้นให้ลุถึงสถานที่ประสงค์ประการหนึ่ง ในสมบัติจักร มงคลอันสูงสุดของเทวดาแลมนุษย์ประการหนึ่งในมงคล ๓๘ ปราการ แลพระองค์ประทา

เนื้อความแบ่งปันความสำคัญของการบำเพ็ญกุศลและมงคล ๓๘ ประการ โดยการสอนของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ ซึ่งเน้นว่าบุญนิธินั้นไม่สามารถถูกแย่งชิงได้ และเป็นการบำเพ็ญที่นำไปสู่ความเจริญในทางด้านต่างๆ พร้อมกับการ

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 111 [๕๖] กัมมธารยสมาส มีสังขยาอยู่ข้างหน้า ชื่อที่คุสมาส ๆ นั้น มี ๒ อย่าง คือ สมาหาโร, อสมาหาโร, ทิคุสมาส ที่ท่านรวม นามศัพท์ มีเนื้อความเป็นพหุว

เอกสารนี้อธิบายเกี่ยวกับกัมมธารยสมาสที่มีการจัดประเภทคำและรูปแบบการใช้ เช่น สมาหาโร, อสมาหาโร นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างเช่น 'ตโย โลกา' และ 'ปญฺจ อินฺทฺริยาน' โดยเน้นถึงอธิบายเรื่องนานศัพท์และบทเบื้องปลาย

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 144 อุปาทานียะ [ เกื้อกูลแก่อุปาทาน ]. อุทเร ภวํ อุทรีย์ [ โภชนะ] มีในท้อง ชื่อ อุทรียะ [ โภชนะ มีในท้อง ]. ในพหุลตัทธิต ลง อายุ ปัจจัย อย่างนี้ อ

ในหนังสือเล่มนี้ กล่าวถึงอุปาทานียะและพหุลตัทธิต รวมถึงการใช้คำว่า อภิชฌา สีติ และ ทยา ในการแสดงความปกติและความมากในแต่ละชนหรือประเทศ นอกจากนี้ยังได้อธิบายเกี่ยวกับปัจจัย 5 ตัวในเสฏฐตัทธิต รวมถึงตัวอย

ว่า ลูเทน ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 167 โอทโน ปจิยเต ข้าวสุก อันพ่อครัว หุงอยู่ ๒ ๓ ๒ အာ อธิบาย :- สูเทน อันพ่อครัว เป็นกัตตา ผู้ทำ คือเป็นผู้หุง โดย นัยก่อน

เนื้อหานี้นำเสนอการศึกษาในด้านบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค โดยโฟกัสที่อาขยาตและกิตก์ โดยเน้นการอธิบายการใช้คำว่า 'โอทโน ปจิยเต' ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการทำงานของพ่อครัวที่มีส่วนในการหุงข้าว โดยใช้กฎของไวยากรณ์บา

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 251 หตุเถ ก็ดี ปาเท ก็ดี อุปสิเลสิกาธาร ใน คุณหิสสติ, วา สองศัพท์ วิกัปปะ ใน หตฺเถ ใน ปาเท. โกจิ ทาโส วา กมฺมกโร วา สยกัตตา ใน นตฺถิ, นตฺถิ อาขยาตบท กัตตุ

เนื้อหานี้ศึกษาเกี่ยวกับความหมายและการใช้งานหลักของศัพท์ในบาลีไวยากรณ์ โดยมุ่งเน้นที่วากยสัมพันธ์และความสัมพันธ์ระหว่างคำในประโยค เช่น การใช้ศัพทที่มีความหมายร่วม เช่น 'โกจิ ทาโส' และ 'กมฺมกโร'. การศึ

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสกุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 85 อนุสสติกมฺมฏฺฐานนิทฺเทโส จ มคฺโค จ ฯ ตาย ทุวิธายปี อนุปสฺสนาย สมนฺนาคโต หุตวา อสฺสสนฺโต ปสฺสสนฺโต จ วิราคานุปสฺสี อสฺสสิสฺสามิ ปสฺส

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับการปฏิบัติสมาธิแบบอานาปานสติ ซึ่งเป็นวิธีการที่มีประโยชน์ในการฝึกจิตเพื่อให้เกิดความสงบ โดยเฉพาะการสังเกตลมหายใจ การเข้าใจถึงกระบวนการปฏิบัติและอานิสงส์ที่เกิดขึ้น รวมถึงแนวทาง