อภิธัมมัตถสังคหบาลี - ปฏิสนธิและจิตตสันตติ : หน้า 199/442

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 199 ปฏิสนธิ ย่อมมีในกามภพ ฯ ปฏิสนธิ ทั้งหลาย (ทุเหตุกปฏิสนธิ และติเหตุก ปฏิสนธิ) เว้นอเหตุกปฏิสนธิ มีต่อจาก รูปาวจรจุติ ปฏิสนธิทั้งปวง มีอเหตุกปฏิ สนธิเป็นต้น มีต่อจากามาวจรติเหตุกะ (คือต่อจากจุติจิตเป็นกามาวจรติเหตุกะ) ส่วนปฏิสนธิมี (ติเหตุกปฏิสนธิเป็นต้น) นอกนี้ มีในกามภพเท่านั้น (คือต่อจาก ทุเหตุกจิตและอเหตุกจิต) นี้เป็นลำดับจุติและปฏิสนธิในอธิการนี้ ฯ จิตนั้นนั่นแล (คือ ใจ) ที่เรียกว่า ภวังคสันตติ เพราะเมื่อ ไม่มีวิถีจิตเกิด ก็เป็นองค์แห่งภพ ปรารภอารมณ์นั้นนั่นเองเป็นไปไม่ ขาดสาย แก่เหล่าสัตว์ คว์ผู้มีปฏิสนธิอันถือเอาแล้ว โดยอาการอย่างที่ว่า มานี้ ตั้งแต่ระหว่างปฏิสนธิดับ จนถึงจุติจิตเกิด ดุจกระแสในแม่น้ำ ฉะนั้น และในที่สุด เป็นจุติจิตดับไปด้วยอำนาจการเคลื่อน ๆ และต่อ จากนั้นไป ปฏิสนธิเป็นต้น ย่อมหมุนเวียนเปลี่ยนกันไปตามลำดับทีเดียว ดุจล้อรถฉะนั้นแล ฯ [สังคหคาถา] จิตตสันตติ (ความสืบต่อแห่งจิต) มีอาทิ อย่างนี้ คือ ปฏิสนธิจิต ภวังคจิต วิถีจิต และจุติจิต ย่อมหมุนเวียนไปในภพนี้