พระ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 1799 / 1823

ผู้นำบุญเห็นดังนั้นจึงปลอบใจทุกตะลลนแนะนำว่า “เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งเสียใจ พระ 20,000 รูปนั้น รับมินต์หมดแล้วก็จริง แต่งเหลืออีก 1 รูป ยังพอมีหวัง พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพำนักอยู่ในพระคันธกุฎี พระองค์ไม่ได

ในบทความนี้มีการกล่าวถึงการพึ่งพาบุญเพื่อพบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยแนะนำว่าผู้ที่มีบุญจะต้องผ่านการทดสอบจากผู้มีบุญมากมายที่เหมือนกำแพงขวางทาง การบรรยายถึงความหวังในการพบพระที่ยังคงมีอยู่ ถึงแม้จะมีบุญ

ในช่วงใกล้รุ่งของวันนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอดซับข่ายพระญาณดูว่า วันนี้ได้ทรงโปรดใคร พระองค์ทรงนำเอาภาพรวมภาพ อรูปภาพ มาไว้ในกลางพระธรรมกาย แล้วทรงคำนวณตรวจดูมนุษย์ทั้งหมด รวมมาไว้ในญาณทัสสนะของพร

ในช่วงใกล้รุ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงดูการสะสมบุญของประชาชน โดยทรงเห็นมหาทุตะและได้ย้อนอดีตเพื่อตรวจสอบสาเหตุที่ทำให้เขาเป็นคนยากจนในปัจจุบัน ผ่านการตรวจสอบศูนย์กลางกายฐานที่ ๓ และกุูลพระองค์ในชาติที่

พระสัมมาสัมพุทธเจ้างรับนิรมนต์ เมื่อมหาคุตะเดินมาถึงพระคันธภูมิ ก็เห็นบรรดาผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายมารอรับ บทของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้งแต่พระราชา กับเหล่านางสนมดี มหาเศรษฐีทั้งหลายเรียงราย กันเต็มไปหมด แล

เมื่อมหาคุตะเดินมาถึงพระคันธภูมิ เขาได้พบกับผู้ยิ่งใหญ่ที่มารอรับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และสนทนาเกี่ยวกับความยากจนของเขา พระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสให้เขาได้รับบาตร ซึ่งส่งผลให้เขามีความสุขและได้รับการย

ถวายภัตตาหารสรรค์ หลังจากที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จประทับในบ้านของมหาหาคตะ เรียบร้อยแล้ว พระอิทธ์ได้อาศัยบุญแต่งปางก่อนของมหาทุกตะร่วมกับพุทธาภาพ และเทวานุภาพของพระอิทธ์ รวมกัน ๓ ส่วน บันดาลให้มีแส

หลังจากที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จประทับในบ้านของมหาหาคตะ พระอิทธ์ได้บันดาลให้มีแสงสว่างและจัดเตรียมอาหารเป็นข้าวคลู้ปลาตะเพียน ที่มีส่วนผสมของนม, ส้ม, เครื่องเทศ และผัก โดยมีการปรุงที่เข้มข้นมีกลิ่นห

จากนั้น พระอินทร์ในร่างแปลงจึงเปิดฝาครอบออก พระราชาถึงกับตะลึงงันกับสิ่งที่ได้พบเห็น วัดตาดาหารอันประณีตนั้นส่งกลิ่นหอมฉุยอบอวล มิใช่แค่เพียงภายในกระท่อมของมหาทุดคุตเท่านั้น แต่ยังส่งกลิ่นหอมจรรจวกไปท

บทความนี้บรรยายถึงเหตุการณ์ที่พระอินทร์ในร่างแปลงเสด็จลงมายังเมืองเมื่อได้กลิ่นหอมของวัตถาหารจากกระท่อมของมหาทุดคุต พระราชาและประชาชนในเมืองความรู้สึกตื่นตะลึงกับกลิ่นหอมอันประณีตนี้ สัตว์ต่างๆ ก็ได้ร

อีกประการหนึ่งที่ประจวบเหมาะกัน คือ บุญเก่าของมหาคุตตะ ที่เคยเกื้อกูลพระสัสสัมสัมพุทธเจ้ามาในอดีต ทำให้เขาปรากฏอยู่ใน ข่ายพระญาณของพระองค์ ซึ่งพระอินทร์ก็ทรงทราบดีว่า การที่มหาคุต ะพลัดโอกาสนิพน

บทความนี้กล่าวถึงมหาคุตตะและบุญเก่าของเขาที่มีผลต่อการกลับมาของโอกาสทางบุญ ตลอดจนพระอินทร์ที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับและปรุงอาหารให้มหาคุตตะ ความผิดหวังอาจกลายเป็นความสมหวังอันยิ่งใหญ่ มหาคุตตะได้ประสบกับข

ฝันร้อนชาติไปราช เมื่อพระพุทธองค์ประทับนอนในทนาคาเสร็จแล้ว จะเสด็จกลับพระปัญญาภูมิ พระอินทร์ในร่างจำแลงทรงแนะนำให้พ่อแม่ลูกมาหาคุตตะไปส่งพระผู้มีพระภาคเจ้า มาหาคุตตะจึงถือตะบองเดินตามหลังพระพุทธองค์ไ

ในตอนนี้ พระพุทธองค์ประทับนอนในทนาคาก่อนจะเสด็จไปยังพระปัญญาภูมิ พระอินทร์ได้แนะให้คุตตะและครอบครัวมาช่วยส่งพระผู้มีพระภาคเจ้า มาหาคุตตะเดินตามหลังด้วยจิตใจเต็มเปี่ยมไปด้วยบุญ รู้สึกมีความสุขแต่ก็มีคว

มหาทุตะหรือรู้สึกสดชื่นและปลาบปลื้มใจที่ได้สร้างมหานทานบารมีร่วม พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นผู้บังเกิดขึ้นในโลก เพราะบางก็มีไม่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นเลย เข่างปลื้มใจเมื่อคิดว่า 'คนฉลองอย่างเ

ในเนื้อหาได้กล่าวถึงความรู้สึกปลาบปลื้มใจในการสร้างมหาทานบารมีแก่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเกิดความสงบสุขใจในใจและประจักษ์ถึงพุทธลิลาอันงามสง่า โดยมีพระอินทร์ที่มารวมบุญแห่งมหาทุตะและครอบครัว ทำให้เกิดผ

พระราชทานจึงรับสั่งให้คนงานรัตนชาติตามที่หามุคเคร้องขอ และให้นำเอาไปกองไว้นำวัง เป็นกองรัตนชาติตสูงใหญ่มาณ ในระหว่าง ทางที่หามุดเล็กมารัตนชาตไปนั้นก็พูดคุยกันว่า “รัตนชาติเหล่านี้ สวยงามด้วยสีสัน รูปท

เรื่องราวเกี่ยวกับการที่พระราชาทรงสั่งการให้ทำการขนส่งรัตนชาติซึ่งมีความสวยงามอย่างมาก แต่เมื่อมีการกล่าวถึงว่ารัตนชาติเป็นสมบัติของพระราชา พวกมันก็กลับกลายเป็นดินและหินไปในทันที ซึ่งเป็นผลจากความคิดท

เมื่อกล่าวความไปเล่าให้พระราชาฟัง พระองศ์จึงทรงถามว่า "เธอคิดอย่างไร" เหล่ามหาเสด็จจึงกราบทูลว่า "พวกข้าพระองค์คิดว่า ทรัพย์ทั้งหมดนี้เป็นของพระองค์พะองค์ค่ะ" พระองศ์จึงทรงชี้แจงว่า "ทรัพย์เหล่านี้ไม่

เรื่องนี้บอกเล่าเกี่ยวกับการที่ข้าราชบริพารเข้าใจว่าทรัพย์สมบัติทั้งหมดเป็นของพระราชา และพระราชาทรงอธิบายว่ามันเป็นบุญของผู้คนที่ได้มา เมื่อมหาดเล็กกลับบ้าน ครอบครัวได้ทานอาหารที่อร่อยจนทำให้พวกเขารู้

จากมหาทุกตะ มาเป็นเศรษฐีประจำเมือง เมื่อรัชสมัยทั้งหมดมากองอยู่บริเวณหน้าพระราชวัง พระราชาทรงสั่งให้ป่าวประกาศไปทั่วทั้งเมือง เพื่อหาใครมีสมบัติเท่านี้หรือยิ่งกว่านี้บ้าง เมื่อไม่มี พระราชาจึงทรงยกให

ในรัชสมัยของพระราชา มหาทุกตะได้รับโอกาสที่แตกต่าง เมื่อพระราชาทรงประกาศหาผู้มีสมบัติมากมายและไม่มีใครเทียบได้ มหาทุกตะจึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเศรษฐีใหญ่ประจำเมือง โดยพระราชาทรงสั่งให้ครอบครัวของมหา

ถ้าชั้นที่ ๕ มินมานดี เป็นประเภททำนุบำรุงอย่างบำเพ็ญกุศลในกาลก่อนที่เขาทำกันมา รักษางค์ของบำเพ็ญทานปราฏูเอาไว้ ส่วนชั้นที่ ๖ ปรมินมิติสัตว์ดี เวลาทำบุญมักมีความปลาบปลื้ม มีความเลื่อมใส อิ่มเอิบใจมาก

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำบุญและการบำเพ็ญกุศลจากยุคโบราณ จนถึงผลที่ตามมาหลังจากการทำดี โดยมีตัวอย่างเศรษฐีที่ทำบุญเพื่อสร้างบารมีและส่งต่อผลบุญไปสู่ครอบครัว ทำให้มีความสบายใจและเพลิดเพลินในชี

วิบากกรรมแห่งความตระหนี่ ส่วนสาเหตุที่ทำให้ท่านมาหทุกตายเป็นคนยากจนมากนั้น เป็น เพราะวิบากกรรมตระหนี่หงซึ่งแผนทรัพย์ในชาติก่อนๆ มาส่งผล ดังนั้น การเอาชนะความตระหนี่จึงสำคัญมาก และเมื่อได้โอกาสทำบุญกั

บทความนี้พูดถึงผลของวิบากกรรมจากความตระหนี่ที่ส่งผลให้เกิดความยากจนในชีวิต โดยตั้งข้อสังเกตว่าการเอาชนะความตระหนี่และการทำบุญสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตได้อย่างไร ผู้เขียนยังโจมตีแนวคิดว่าบุญเก่าที่ทำในอดี

บุญเก่าของมหาทุกตะ มีสิ่งที่น่าเสริมเพิ่มเติมอีกว่า มหาทานบารมีของมหาทุกตะ ส่งผลทำให้เกิดฝนรุตน์ชาติได้ แล้วสำหรับบุคคลอื่นๆ ที่ได้ทำบุญกับ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเช่นเดียวกัน یا เลี้ยงพระเป็นจำนวน

บทความนี้กล่าวถึงมหาทุกตะผู้ได้รับผลจากมหาทานบารมีที่ส่งผลให้ฝนรุตน์ชาติ ตกลงมา โดยเน้นถึงบุญเก่าของท่านที่สร้างมาในชาติที่ผ่านมาและการทำบุญด้วยใจเลื่อมใสในพระรัตนตรัย เหตุที่หลายคนไม่มีฝนรุตน์ชาติอาจ

ในชาติฉนั้นท่านพบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์อ่อนๆ ต่อมาภายหลัง เกิดคุศลฤทธิ์ทรา จึงสร้างเจดีย์ใหญ่และบรรจุรัฐชาตินอันสวยงาม ไว้ในเจดีย์ พร้อมทั้งประดับตกแต่งด้วยความประณีต และอธิบายว่า "หากได้ไปเกิดใ

ในชาติที่ผ่านมาท่านพบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและสร้างเจดีย์ใหญ่บรรจุรัฐชาติสวยงาม การอธิษฐานเพื่อเกิดในภพชาติที่มีบารมีเป็นเรื่องสำคัญ แต่บาปอกุศลอย่างความตระหนี่ทำให้บุญไม่เกิดผลทันที แม้จะมีความพยายาม

ฝนรัตนชาตในพระไตรปิฎก ฝนรัตนชาตที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฎกมีปรากฏ ๖ ครั้ง แต่มี ๓ ครั้ง ที่น่าสนใจเป็นพิเศษ คือ ครั้งที่ ๑ ในยุคพระเจ้าจักรพรรดิชื่อว่า พระเจ้ามันฑตรราช ซึ่งเป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่มีบุญ

ฝนรัตนชาตที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฎกมีทั้งหมด ๖ ครั้ง โดยเน้นเฉพาะ ๓ ครั้งที่สำคัญ รวมถึงการลงมาในยุคของพระเจ้ามันฑตรราช ซึ่งมีบุญมากจนทำให้ฝนรัตนชาตินั้นลงมาถึง ๑๒ โยชน์ (๑๒๒ กิโลเมตร) ในลักษณะคล้ายกับน

เมื่อเด็กคลอดออกมา ตามประเพณีจะมีการพาเด็กไปปลุกขะ คือ รับตั๊ด บิดามารดาพาเด็กน้อยไปหาพระสารีบุตร เพื่อให้รับปลุกขะ และในวันตั้งชื่อก็จะไปปลุกขะขณะกัน พระเถรามว่า เด็กคนนี้ ชื่ออะไร ผู้เป็นแม่จึงเล่าว

เมื่อเด็กคลอดออกมา ตามประเพณีจะมีการพาเด็กไปปลุกขะ คือ รับตั๊ด บิดามารดาพาเด็กน้อยไปหาพระสารีบุตร เพื่อให้รับปลุกขะ และในวันตั้งชื่อก็จะไปปลุกขะขณะกัน พระเถรามว่า เด็กคนนี้ชื่ออะไร ผู้เป็นแม่จึงเล่าว่

จนกระทั่งวันที่ ๘ พระสารีบุตรได้านสามเณรนันทิตออกไปบิณฑบาต ครั้งแรก สามเณรมีหน้าที่ถือบาตรของพระอุปัชฌาย์ คือ พระสารีบุตร ซึ่งเป็นภาพที่น่าเอ็นดู พระสารีบุตรเดินนำหน้า มีสามเณรน้อยผิวพรรณผ่องใส แก้มใส

เรื่องเล่าถึงวันแรกที่พระสารีบุตรได้เชิญสามเณรนันทิตออกไปบิณฑบาต โดยมีภาพของสามเณรน้อยหน้าตาน่ารัก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถือบาตรและเรียนรู้การบิณฑบาต โดยได้มีการสำรวจความสวยงามของท้องไร่ท้องนา ระหว่างท

การบำบัดในสมัยก่อนต้องเดินกันเป็นระยะทางไกลที่สุด เพราะแต่ละบ้านอยู่ห่างกันเป็นโกลงเลย พอเดินไปได้สักระยะหนึ่ง ผ่านไปเห็นช่างครำลังตัดลูกครอสอยู่ โดยนายช่างเอาลูกครศรันไฟแล้วค่อยๆ ตัดให้ตรงเวลายักษ์จะ

เนื้อหาเล่าว่าการบำบัดในสมัยก่อนต้องใช้การเดินทางไกล และพบช่างที่กำลังตัดลูกครศรเพื่อให้ตรงตามเส้นทาง พระสารีบุตรสนทนากับช่างเกี่ยวกับลูกครศรและถามถึงจิตใจของมัน ซึ่งมีบทเรียนว่าสำหรับผู้มีปัญญา จิตใจ

กระทั่งสามเสนเดินไปถึงช่างไม้ซึ่งกำลังถากไม้ให้เป็นดูเป็นล้อเกวียนอยู่ ก็ถามขึ้นว่า “นั่นอะไรครับ” พระสาริตตรตอบว่า “ช่างไม้เขากำลังถากไม้ให้เป็นล้อเกวียน” “ไม่มีมิตรใจไหมครับ” สามเสน ถามต่อ ท่านนอกจา

ในบทนี้สามเสนได้พบช่างไม้ที่กำลังถากไม้เพื่อทำเป็นล้อเกวียน และได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับมิตรใจ ช่างไม้ตอบว่าไม่มีมิตรใจในการทำงาน ต่อมาสามเสนได้คิดว่าถึงแม้ช่างไม้จะไม่มีมิตรใจ แต่ก็ยังสามารถถากไม้ให้ตรงต