ส.ค.ส. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 3630 / 3693

พอหมดอายุสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ๖๖ ล้านปีมนุษย์ หรือ ๑,๐๐๐ ปีทิพย์ จิตดีดีบูชไปบังเกิดขึ้นใหม่ในชั้นยมมา วิแมนบนชั้นดาวดึงส์จะหายไปบังเกิดใหม่บนชั้นยมมา มืออายุ ๒,๐๐๐ ปีทิพย์ ซึ่งเท่ากับ ๑๕๔

เนื้อหาเกี่ยวกับการจุติของมนุษย์ในชั้นสวรรค์ต่าง ๆ เมื่อสิ้นอายุในแต่ละชั้นและผลของกำลังบุญที่มีต่อการเกิดใหม่ในแต่ละระดับ โดยเริ่มจากชั้นดาวดึงส์ไปจนครบสิ้นในโลกมนุษย์ มีการระบุอายุทิพย์และการเปรียบเ

ชาติสุดท้ายของมหาชาติ เมื่อท่านเทพบุตรทองบน สรรค์คติลอด ๑ พฤษภาคม เรียบร้อยแล้ว ได้จุติลงมายังโลกลมนุษย์ ด้วยอนุภาพ บุญของท่าน เวลามาเกิดในครรภ์มรดา มารดาเกิดความคิดในใจเลยว่า จะไม่ ขัดใจลูกคนนี้เด็ดข

เรื่องนี้เล่าถึงการที่เทพบุตรทองบนสวรรค์ได้จุติลงมายังโลกมนุษย์ด้วยอนุภาพบุญของท่าน มารดามีความตั้งใจที่จะไม่ขัดใจลูก ว่าในการตั้งครรภ์ เธอได้ทำบุญ ด้วยการนิมนต์พระ 500 รูปเพื่อถวายภัตตาหาร และมีความต

กุมารน้อยบัณฑิตดำเนินชีวิตอยู่ทางโลกจนกระทั่งอายุ 7 ขวบ บิดา มารดา หรือแม้ใครต่อใครไม่เคยขาดโจมารณ์น้อยเลย อยากจะทำอะไรตาใจ ทุกอย่าง เนื่องจากท่านเป็นผู้มีบุญมาก่อน เพราะฉะนั้นสิ่งที่ท่านคิด พูด or กร

กุมารน้อยบัณฑิตเริ่มต้นชีวิตอย่างมีบุญจากการที่บิดามารดาไม่เคยขาดการสนับสนุนท่านในทุกสิ่ง หลังจากอายุ 7 ขวบ ท่านได้บวชในสำนักพระสาริฏบุตรและทำการสร้างมหาทานต่อเนื่องเป็นเวลา 7 วัน โดยบิดามารดาได้เข้าร

จนกระทั่งวันที่ ๘ พระสารีบุตรได้านสามเณรนันทิตออกไปบิณฑบาต ครั้งแรก สามเณรมีหน้าที่ถือบาตรของพระอุปัชฌาย์ คือ พระสารีบุตร ซึ่งเป็นภาพที่น่าเอ็นดู พระสารีบุตรเดินนำหน้า มีสามเณรน้อยผิวพรรณผ่องใส แก้มใส

เรื่องเล่าถึงวันแรกที่พระสารีบุตรได้เชิญสามเณรนันทิตออกไปบิณฑบาต โดยมีภาพของสามเณรน้อยหน้าตาน่ารัก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถือบาตรและเรียนรู้การบิณฑบาต โดยได้มีการสำรวจความสวยงามของท้องไร่ท้องนา ระหว่างท

การบำบัดในสมัยก่อนต้องเดินกันเป็นระยะทางไกลที่สุด เพราะแต่ละบ้านอยู่ห่างกันเป็นโกลงเลย พอเดินไปได้สักระยะหนึ่ง ผ่านไปเห็นช่างครำลังตัดลูกครอสอยู่ โดยนายช่างเอาลูกครศรันไฟแล้วค่อยๆ ตัดให้ตรงเวลายักษ์จะ

เนื้อหาเล่าว่าการบำบัดในสมัยก่อนต้องใช้การเดินทางไกล และพบช่างที่กำลังตัดลูกครศรเพื่อให้ตรงตามเส้นทาง พระสารีบุตรสนทนากับช่างเกี่ยวกับลูกครศรและถามถึงจิตใจของมัน ซึ่งมีบทเรียนว่าสำหรับผู้มีปัญญา จิตใจ

กระทั่งสามเสนเดินไปถึงช่างไม้ซึ่งกำลังถากไม้ให้เป็นดูเป็นล้อเกวียนอยู่ ก็ถามขึ้นว่า “นั่นอะไรครับ” พระสาริตตรตอบว่า “ช่างไม้เขากำลังถากไม้ให้เป็นล้อเกวียน” “ไม่มีมิตรใจไหมครับ” สามเสน ถามต่อ ท่านนอกจา

ในบทนี้สามเสนได้พบช่างไม้ที่กำลังถากไม้เพื่อทำเป็นล้อเกวียน และได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับมิตรใจ ช่างไม้ตอบว่าไม่มีมิตรใจในการทำงาน ต่อมาสามเสนได้คิดว่าถึงแม้ช่างไม้จะไม่มีมิตรใจ แต่ก็ยังสามารถถากไม้ให้ตรงต

พอคิดอย่างนี้ได้ ๓ ครั้งเท่านั้น สามเณรพลับบอกกับพระอุปัชฌาย์ ว่า "กระผมขอกลับไปทำฐานรากก่อน" แล้วจึงส่งมาตรดื่นให้แก่พระสารีบุตร และยังขอให้พระสารีบุตรนิบาตข้าวคงปลาตะเพียมฝากด้วย เราจะเห็นว่า สามเ

เนื้อหาเกี่ยวกับความสำคัญของการฝึกจิตในพระพุทธศาสนา สามเณรพลับมีช่วงเวลาที่สำคัญในการกลับไปทำฐานราก และในขณะเดียวกันไม่ลืมที่จะแสดงความห่วงใย พระสารีบุตรได้บอกเกี่ยวกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้น ทำให้เราได

ขณะเดินกลับวัด สามเณรรู้สึกปลื้มปีติ เบิกบานใจ และมั่นใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งก็เป็นปกติธรรมดาของคนที่จะบรรลุธรรมจะมีจิตใจที่เบิกบานเป็นพิเศษ คล้ายกับว่า วันนี้จะเป็นวันสมความปรารถนาของชีวิตที่เดิ

เรื่องราวนี้แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกปลื้มปีติและความมั่นใจของสามเณรในขณะที่เดินกลับวัด มันเป็นช่วงเวลาที่เขารู้สึกว่าได้บรรลุธรรมและสะสมบุญบารมีตลอดอายุขัย ซึ่งแม้จะมีช่วงที่ทำผิดพลาด แต่ก็ยังมีบุญที่

สามเณรบรรธรรม ระหว่างสามเณรน้อยเดินทางกลับมาถึงภูมิ พระอินทร์ก็ร้อนอกัสขึ้นมา ทันที จึงทรงมองลงมาโดยทิพยจักษ์ เห็นว่านี้สามเณรบรรทิตมีรัศมีสีสว่างไสว ดวงบุญจิตจำเป็นนิมิตหมายว่าจะต้องบรรธรรมอย่างแน่นอ

เนื้อหาเล่าเกี่ยวกับการเดินทางของสามเณรน้อยและการที่พระอินทร์ต้องการปกป้องเขาจากสิ่งรบกวนเมื่อเขากลับมายังภูมิของตน โดยมีการจัดสรรให้จอมเทพมาช่วยปราบสัตว์ที่สามารถรบกวนได้เพื่อให้การบรรธรรมเป็นไปอย่าง

แล้วไปบอกสุริเทพบุตรกับฉันทร์เทพบุตร ให้ปรึงดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ไว้ เรียกได้ว่าระบบสุริย์จักรวาลให้หมดเป็นเวลา ชั่วคราว เพื่อให้สามารถได้ทำความเพียรเต็มที่ เพราะวันนี้ท่านมีศีล เจดจา จะต้องบร

ในเนื้อหานี้เล่าถึงการที่สามเณรบันฑิตจะได้บรรลุมรรคผลนิพพานภายใต้การดูแลของพระพุทธเจ้า ซึ่งพระองค์ทราบว่ามีความสำคัญต่อการบำเพ็ญสมาธิ และได้มีการวางแผนเพื่อไม่ให้เกิดความพรั่นพรึงหรือสิ่งรบกวนระหว่างข

นี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย ถึงขนาดโกลาหลกันดีไหม เพราะทั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งท้าวสักกเทวราช ท้าวมหาราชทั้ง 4 สุริยะเทพและจันทร์เทพ ก็ยังลงมาช่วยกันอย่างนี้ แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ก่อน คือ พระ

เนื้อหาเกี่ยวกับความไม่ธรรมดาในการสร้างบารมี โดยยกตัวอย่างการช่วยเหลือจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเทวดา รวมถึงประสบการณ์ของสามเณรบัณฑิตที่มีจิตใจมั่นคงในการบำเพ็ญสมณธรรม โดยมีการเปรียบเทียบถึงการมีก้องส่

จนกระทั่งเข้าไปนั่งในถ้ำ ลิขิตกูญแจอย่างดีตามคำสั่งของพระอุปัชฌาย์ แล้วก็ำพึงสมาธิทันที ไม่ให้เสียเวลาเลย ไม่เหมือนบางคนที่จะลงมือปฏิบัติธรรมได้นั่น บางทีโอ๋บ้างก็มัวแต่ไปให้ความสำคัญกับสิ่งอื่นๆ ก่อน

เนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมของสามเณรบันติที่เข้าถึงการปฏิบัติอย่างจริงจังภายในถ้ำ โดยไม่ให้เสียเวลาและได้สร้างบรรยากาศที่เหมาะสมในการปฏิบัติธรรม ประกอบไปด้วยการอ้างถึงบุญและเทวานุภาพที่ช่วยส่งเสริม

ส่วนพระอินทร์เฝ้าอยู่ตรงประตู ท่านล็อกประตูไว้เลย ยืนอยู่ตรงนั้น ใครก็ไม่สามารถเข้ามาได้ ท่านยืนงงไม่ให้เห็นภูมิด้วยซ้ำไปในช่วงที่สามเณรทำความเพลียอยู่ ระบบสุริจาร์ะลบหยุดชั่วคราวสามเณรหยุดใจไปตามลำดั

ในเนื้อหานี้พระอินทร์เฝ้าประตูและล็อกประตูไว้ไม่ให้ใครเข้า สามเณรทำการศึกษาในช่วงเวลานี้จนถึงนิพพาน การดำเนินการนี้ชี้ให้เห็นถึงระบบของการหยุดใจและลึกซึ้งในจิตภาวะ ทำให้เข้าใจถึงการเข้าถึงธรรมกายและกา

ฝ่ายพระสารีบุตรฉันเสร็จแล้ว แต่อยังไม่สามารถที่จะเดินกลับได้ในทันที เพราะว่าท่านเป็นธรรมสนดดี อัครสาวกเบื้องขวา ใคร่ก็ตามจะมารบ่านท่าน พระเถรจึงต้องสนทนากับญาติโยมบ้าง คุยไปคุยมาเวลาผ่านไป ท่านจึงเตรี

บทความนี้เล่าเกี่ยวกับการเดินทางของพระสารีบุตรหลังจากการฉันเสร็จ โดยท่านยังไม่สามารถกลับได้ทันทีเนื่องจากต้องสนทนากับญาติโยม ก่อนที่จะรับข้าวจากผู้คนและกล่าวอนุโมทนาเกี่ยวกับอายุและความสุขของทุกคน. ขณ

เมื่อพระเถราะแก้ปัญหาที่พระศาสดาตรัสถามจบ ลงแล้ว ในขณะนั้นสามเณรนับถือได้ทำความเพียร จนกระทั่งบรรลุตรงเป็นพระอรหันต์พร้อม ด้วยปฏิสัมภิทา ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้ ทรงทราบแล้วด้วยญาณทัสสนะ จึงทรงหลีก ทางใ

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวการบรรลุนิพพานของสามเณรที่นับถือ ซึ่งเต็มไปด้วยการฝึกฝนจนประสบผลสำเร็จในการเป็นพระอรหันต์ โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทอดพระเนตรถึงการบรรลุผลของท่านด้วยญาณทัสสนะ เมื่อสามเณรบรรลุธ

สามเณรันฺติได้รับบุรณผลเพิพาน สมความปรารถนาที่ตั้งใจไว เมื่อทำบุญทุกครังวานนิพพานะจะโย โธุด เพราะฉะนั้นเมื่อพวกเราทุกคนทำบุญ ต้องอธิษฐานกำกับทุกครั้งด้วยว่า “นิพพานะจะโย โพธิ” ไม่ว่าเราจะทำบุญ อ

สามเณรันฺติได้รับบุรณผลเพิพานจากการทำบุญ โดยอธิษฐานทุกครั้งว่า “นิพพานะจะโย โพธิ” เมื่อท่านบรรลุเป็นพระอรหันต์ ได้ตรวจตราบุญและบารมีที่สร้างมาตลอด ความเปลี่ยนแปลงและการเห็นบุญที่ทำทำให้ท่านรู้สึกปลื้ม

นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ทุกชีวิตในโลกนี้ในที่สุดแล้วจะต้องเดินทางไปสู่อตนะนิพพาน เป้าหมายของชีวิตคือการหลุดพ้นจากการเป็นทาสของวัฏฏ์ หลุดพ้นจากกิเลสสาระ ระหว่างเดินทางในสงสารวัฏนี้ ไม่ว่าจะมีความป

นิพพานเป็นจุดหมายสูงสุดของชีวิตที่ทุกคนจะต้องเดินทางไป สู่การหลุดพ้นจากวัฏฏะและกิเลส ในขณะเดินทางผ่านสมานวัฏนี้ แม้บางครั้งไม่รู้สึกอยากไปก็ยังคงต้องเดินหน้าต่อไป บทความนี้ยังพูดถึงการเป็นบุญคคลที่รู้

ฉะนั้น เมื่อบารมีเต็มเปี่ยมแล้ว จะเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย จึงมองโลก มองภพ เหมือนกับมีกองเพลิงสุมอยู่ เราร้อนหาความสุข ที่ไหนไม่ได้เลย เมื่อเป็นดังนี้จึงคลายกำหนด จิตก็บริสุทธิ์ หลุดพ้นจาก กิเลสจนเข้า

บทความนี้พูดถึงความรู้สึกเบื่อหน่ายเมื่อมีบารมีเต็มเปี่ยมและการค้นหาความสุขในนิพพาน ผ่านเรื่องราวของพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ ผู้ซึ่งรู้สึกไม่พอใจในความสนุกสนานก่อนที่จะออกบวช เพราะนิพพานเป็นสภาวะสุ

ส่วนสุขในโลกนั้น แคสรูปลักษณ์น้อย แข็งเดียงต่านักก็หายไป ยกตัวอย่างที่เรารับประทานอาหารอร่อยๆ พอเลยลำคอ รสชาติก็หายไปแล้ว ดูหนัง ดูละคร ดูทิวทัศน์ ดูเพชรดูพลอย ปลื้มไม่กี่กี๊กลิ่นเสื้อไป เราไม่สามารถด

เนื้อหาเน้นว่า ความสุขในชีวิตประจำวัน เช่น การกินอาหาร ดูหนัง หรือการฟังเสียงเพลงนั้นมักเป็นความสุขที่ชั่วคราว เมื่อเวลาผ่านไปก็จะหายไป แต่สุขที่เกิดจากการเข้าถึงธรรมและนิพพานกลับเป็นสุขที่มั่นคงถาวร

ดังจะเห็นได้จากเรื่องของมหาทุกตะ ในชาติก่อนหน้าโน่น ที่เคยเป็นเศรษฐีแล้วประมาณ ตะเหนี่ หงหวั่นทรัพย์ ไม่ออมทำทาน เมื่อไม่ได้สร้างบุญ ไม่ได้อธิษฐานจิตให้ดี พอเกิดในชาตินี้เป็นมหาทุกตะจึงต้องอดอยากจน ถึ

จากเรื่องราวของมหาทุกตะในชาติก่อนที่เคยเป็นเศรษฐีแต่กลับไม่มีการทำบุญ อธิษฐานจิตไม่ดี ส่งผลให้เกิดในชาตินี้จนที่สุด การสร้างบุญผ่านการทำทานและการอธิษฐานจิตจึงมีความสำคัญ เพื่อไม่ให้โอกาสตนเองหลุดลอยไป