การสร้างบารมีและพลังทางจิต : หน้า 73/106

นี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย ถึงขนาดโกลาหลกันดีไหม เพราะทั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งท้าวสักกเทวราช ท้าวมหาราชทั้ง 4 สุริยะเทพและจันทร์เทพ ก็ยังลงมาช่วยกันอย่างนี้ แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ก่อน คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ยังทรงเสด็จมาหาทุกตะ ด้วยการยืนบาตรให้ รับอาราธนาไปฉันภัตตาหารที่บ้านมหาคุตตะ และพระพุทธเจ้าของเราพระองค์ปัจจุบันนี้ก็ทรงเสด็จมาด้วยการไปยืนดักพระสาริฐฐ์ตรงประตูทางเข้าของวัดป่า เป็นเรื่องที่น่าศึกษาว่า เมื่อใครก็ตามมีจิตใจที่แน่แน่นในการสร้างบารมีบำเพ็ญสมณธรรมแล้ว แม้แต่เทวดาหรือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็จะช่วยส่งเสริมให้สำเร็จได้เป็นอัศจรรย์ ดังเช่นสามเณรบัณฑิตผูมูบาบ ทางด้านสามเณรบัณฑิต วันนี้ท่านมีความรู้สึกเบื่อหน่ายในภาพ ซึ่งเป็นที่อัศจรรย์ว่า เด็ก ๆ ขอชมสามารถคิดเช่นนี้ได้ แต่เราจะดูเพิ่ม ภาวะ 7) ขอบอย่างเดียวไม่ได้ ต้องดูเข้าไปในกลางกายของท่าน ธาตุธรรม บารมีของท่านแก่รอบ สงสมบุญบารมีมาก ร่างเป็นเด็ก แต่ว่าในเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ มีสติปัญญากว้างไกล มองเห็นได้ไกลกว่าคนธรรมดา เหมือนคนที่มีก้องส่องทางไกล ถ้าใครไม่มีมิทนะแค่ใกล้ ๆ สามเณรบัณฑิตท่านเปรียบเสมือนผู้มีก้องส่องทางไกล คือ มืดวงปัญญาที่ส่งสมมติเต็มเปี่ยมแล้ว เลนส์โคจิตขึ้น ระหว่างที่เดินกลับมาก็นึกคิดไปเรื่อย ๆ ก่อนจะถึงอาศรมว่า “จิตฝึกได้ จิตฝึกได้ ไม่นี่ดำ ศร ก็ดี น้ำก็ดี ไม่มดีด ยังฝึกได้ เรามีจิต เราฝึกได้” คิดวนเวียนอยู่เช่นนี้