สแตนฟอร์ด

CASE STUDY

สแตนฟอร์ด

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพ

    ลูก เกิดในครอบครัวเดี่ยว ที่แยกตัวมาจากครอบครัวขยาย แต่ก็ได้รับการเลี้ยงดูจากครอบครัวเดิมของทั้งฝ่ายพ่อและฝ่ายแม่ ครอบครัวของลูกอบอุ่นดีมาโดยตลอด คุณพ่อและคุณแม่ ส่งเสริมลูกอย่างดีในทุกๆด้าน ทั้งทางโลกและทางธรรม โดยคุณแม่ได้เลิกทำงานที่ท่านรัก มาเลี้ยงดูพี่สาวและลูกจนเติบโตมาได้ถึงทุกวันนี้

 

    เมื่อสมัยที่ลูกยังเล็ก คุณพ่อ-คุณแม่ ท่านมีวิธีการเลี้ยงลูกที่ไม่เหมือนใคร คือ หากลูกๆต้องการอะไร ท่านก็จะให้และตามใจแทบทุกอย่าง เช่น ลูกต้องการเล่นตัวต่อเลโก้ซึ่งมีราคาแพง ท่านก็พาลูกไปซื้อมาเล่น จนลูกเบื่อที่จะเล่นไปในที่สุด ลูกต้องการหัดเล่นโขน ท่านก็พาลูกไปเรียนที่โรงเรียนนาฏศิลป์ ตำหนักบ้านปลายเนิน จนลูกได้มีโอกาสรำถวายสมเด็จพระเทพฯ ลูกต้องการเล่นวีดีโอเกม คุณพ่อก็ซื้อมาให้และยังมาร่วมเล่นกับลูกด้วย วิธีการเลี้ยงลูกแบบนี้ นักวิชาการอาจบอกว่า จะทำให้ลูกเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่การกลับไม่เป็นเช่นนั้น คุณพ่อคุณแม่ท่านบอกว่า ลูกเป็นคนเลี้ยงง่าย ไม่ดื้อและเป็นเด็กดีด้วยครับ

 

    วัยเด็ก ลูกชอบอ่านหนังสือพุทธประวัติ ประกอบภาพ และเรื่องราวของพระถังซำจั๋ง ที่เดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกจากดินแดนชมพูทวีป...เมื่ออายุได้ 9 ปี ลูกเดินผ่านแผงหนังสือใกล้บ้าน สายตาของลูกไปจับเอานิตยสารพระเครื่อง ที่มีพระเครื่องแถมอยู่ในนั้นด้วย ทำให้ลูกเกิดความสนใจ จึงซื้อกลับบ้านมาอ่าน หลังจากนั้น ลูกก็ติดตามอ่านนิตยสารพระเครื่อง และศึกษาเรื่องคาถาอาคม

 

    ในระหว่างอายุ 9-11 ปีนั้น ลูกเที่ยวตระเวนไปงานพุทธาภิเษก ตามวัดต่างๆทั่วประเทศ จนลูกได้รู้จักเพื่อนรุ่นพี่หลายๆคนในวงการคาถาอาคม และได้ศึกษาตำราไสยเวท ตำรานะร้อยแปด และตำราโหราศาสตร์ ร่วมกับเพื่อนรุ่นพี่เหล่านั้น จนลูกได้สร้างพระเป็นของตนเองเพื่อแจกจ่ายให้แก่ญาติมิตร

 

    มีอยู่ช่วงหนึ่ง ลูกเข้าใจว่า ลูกสามารถเสกคาถาไล่มดไล่ปลวกได้ โดยลูกบริกรรมคาถาและเป่าไปยังแถวของกองทัพมดที่เดินไปยังแหล่งอาหาร สักพักมดก็กระจัดกระจายหายไป ลูกทำเช่นนี้ครั้งใด มดก็หายไปทุกครั้ง คุณพ่อและคุณแม่ของลูกก็เชื่อเช่นกันว่า ลูกสามารถเสกคาถาไล่กองทัพมดได้จริงๆ

 

    ในขณะเดียวกันนั้น ด้วยเห็นว่า ลูกมีใจฝักใฝ่เข้าวัด แต่กลัวจะหลงทาง คุณแม่ก็ได้พาลูกไปฝากฝังให้บวชเรียนระหว่างปิดภาคเรียน กับท่านเจ้าคุณอาจารย์ (ปัจจุบันมรณภาพแล้ว) ที่วัดแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ จนลูกได้บวชเรียนถึงสี่ครั้งในช่วงสามปีนั้น หลังจากลาสิกขาแล้ว ลูกก็ยังได้ไปนอนที่วัดทุกคืนวันเสาร์ เป็นเวลาถึงสองปี ระหว่างนั้น ก็ศึกษาพระปริยัติธรรมเพิ่มเติม จนสามารถสอบได้ธรรมศึกษาตรี-โท-เอก สำเร็จในปีต่อๆมา นอกจากนั้น ลูกยังได้ฝึกทำสมาธิ(Meditation)เบื้องต้น โดยฝึกแบบอานาปานสติเป็นหลัก

 

    ระหว่างที่ลูกบรรพชา (ครั้งแรก) นั้น โยมพ่อและโยมแม่ได้นิมนต์ลูกและเณรพี่เลี้ยงไปเยี่ยมโยมตา ซึ่งนอนป่วยเป็นอัมพาตมาหลายปีแล้ว โยมตาได้เห็นผ้ากาสาวพัสตร์ของเณรหลาน ก็ดีใจ หากแต่เข้าใจผิด (เพราะความจำอาจไม่ดีแล้ว) นึกว่าเณรพี่เลี้ยงเป็นเณรหลาน กำมือเณรพี่เลี้ยงจนแน่น หลังจากนั้นครึ่งปี ลูกได้บรรพชาเป็นครั้งที่สอง หลังจากบรรพชาได้สามวัน โยมตาของลูก ก็เสียชีวิตลงโดยที่ลูกยังมิทันได้ไปเยี่ยมเป็นครั้งสุดท้าย

 

    พอลูกขึ้นเรียนในระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ที่โรงเรียนสาธิต มศว. ปทุมวัน ลูกก็เริ่มสนใจการเรียนทางโลกมากขึ้น ผลการเรียนของลูกเรียนดีขึ้นเรื่อยๆ จากที่เคยเรียนตกวิชาเลขและภาษาอังกฤษในสมัยประถม ก็เรียนได้เกรดสี่ และจนถึงชั้น ม.3 ลูกก็สอบแข่งขันคณิตศาสตร์ของสมาคมคณิตศาสตร์ฯได้เป็นที่หนึ่ง ของประเทศ สอบเข้าโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาได้เป็นที่หนึ่ง แข่งขันตอบปัญหาธรรมะ ทางรายการ “ธรรมะกับเยาวชน" ของกรมการศาสนา ได้เป็นที่หนึ่งของประเทศ และยังได้เข้าแข่งขันตอบปัญหา “ทางก้าวหน้า” ได้รับรางวัลอันดับต้นๆอีกด้วย...สมัยนี้เก่งอย่างเดียวไม่พอครับ...ต้องเก่งแบบอินเทรนด์ คือ เก่งด้วยและดีด้วยครับ

 

    ในระหว่างที่เรียนชั้น ม.ปลาย ที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ลูกก็มิได้ทิ้งความรู้ทางธรรม ได้ริเริ่มจัดโครงการอบรมธรรมศึกษา อบรมและส่งนักเรียนเข้าสอบสนามหลวง ซึ่งผลปรากฏว่า นักเรียนทุกคนสอบผ่าน และโรงเรียนก็ได้สนับสนุนโครงการนี้ต่อเนื่อง จนโรงเรียนเตรียมฯ กลายมาเป็นสนามสอบธรรมศึกษาใหญ่แห่งหนึ่งในปัจจุบัน มีนักเรียนเข้าสอบกว่าพันคนทุกปี

 

    ในช่วง ม.ปลาย นอกจากงานวิชาการแล้ว ลูกยังเป็นนักกิจกรรมของโรงเรียนอีกด้วย โดยลูกได้รับเลือกให้เป็นประธานตึก กรรมการนักเรียน สมาชิกสภานักเรียน และประธานชมรมคณิตศาสตร์ ในการทำกิจกรรมเป็นกรรมการนักเรียนนั้น ลูกได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งสนิทกันมาจนถึงทุกวันนี้

 

    เพื่อนสนิทของลูก คนนี้ ลูกได้สนับสนุนให้เขาสอบทุนการศึกษา เช่นเดียวกับลูก และเขาก็สามารถสอบได้ทุนมาเรียนต่อที่สหรัฐ พอสมัครเข้ามหาวิทยาลัยที่อเมริกา เขาก็สามารถเข้ามหาวิทยาลัยแห่งเดียวกับลูกได้อีก จึงทำให้ลูกและเพื่อนสนิทของลูกคนนี้ ยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้น มีความเข้าใจกันเป็นอย่างดี เมื่อลูกเริ่มฝึกหัดปฏิบัติธรรม ลูกก็ชักชวนเพื่อนคนนี้เข้าวัดด้วย และจนถึงทุกวันนี้ เพื่อนคนนี้ก็มาร่วมนั่งสมาธิ และบูชาข้าวพระด้วยกับลูกเป็นประจำ

 

    คุณแม่ของลูก เกิดในตระกูลผู้ดีเก่า ซึ่งสามารถสืบลำดับญาติกลับไปถึงรัชกาลที่ 4 (ลำดับญาติซับซ้อนมากจนลูกนับไม่ถูก) คุณแม่เป็นลูกสาวซึ่งเกิดจากคุณยายภรรยาคนแรกของคุณตา คุณยายเลิกกับคุณตาตั้งแต่คุณแม่ยังเด็ก และคุณตาได้แต่งงานใหม่ ส่วนคุณยายนั้นไม่ได้ติดต่อกันอีก จนทราบความอีกครั้ง ท่านก็เสียชีวิตแล้ว และศพถูกเก็บไว้ ณ วัดแห่งหนึ่ง

 

    เมื่อ 6 ปีที่แล้ว คุณแม่ล้มป่วยลง ด้วยเส้นโลหิตฝอยในสมองแตก ซึ่งเป็นโรคแบบเดียวกันกับที่เกิดกับคุณตา และกับคุณยาย (น้องสาวของคุณตา) แต่เพราะโชคดีที่มีพี่สาวของลูกอยู่ด้วย ในขณะที่เกิดอาการ จึงสามารถนำส่งโรงพยาบาลที่คุณพ่อประจำอยู่ คุณแม่จึงได้รับการรักษาทันเวลาและรอดชีวิต แต่ก็ต้องเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งตัว ทำให้เดินไม่ได้ พูดไม่ชัด และใช้แขนข้างซ้ายไม่ได้ไปเป็นเวลานาน

 

    คุณพ่อ พี่สาว และตัวลูกเอง ต่างก็ทำบุญ อธิษฐานอ้างเอาบุญบารมีที่สั่งสมไว้ ขอให้คุณแม่หายดี ลูกเองก็พยายามใช้วิชาคาถาอาคมที่เคยร่ำเรียนมารักษา ด้วยความช่วยเหลือในทุกๆด้าน และด้วยกำลังใจที่เข้มแข็งของท่านเอง สุดท้ายอาการป่วยของคุณแม่ก็ผ่อนคลายลง สามารถกลับมาเดินได้อีกครั้ง พูดได้ชัดเช่นเดิม มีสติปัญญาสมบูรณ์เหมือนดังเก่า แต่ยังเดินเหินไม่ถนัดและใช้มือข้างซ้ายได้ไม่สะดวกดังเดิม

 

    ปัจจุบัน ลูกได้รับทุนเล่าเรียนหลวง หรือ ทุนคิง (King’s Scholarship) มาศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา กำลังศึกษาในชั้นปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยแสตนฟอร์ด รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อภาคการศึกษาที่ผ่านมา ได้ลงเรียนวิชาพุทธประวัติ ซึ่งศึกษาพระประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยวิธีแบบตะวันตก คือ อ่านและวิเคราะห์เรื่องราวทางประวัติศาสตร์จากพระไตรปิฎก และหลักฐานทางโบราณคดีต่างๆ แล้วจึงสังเคราะห์ที่มา และแหล่งเกิดของเรื่องราวพุทธประวัติต่างๆ อย่างเป็นกลาง ไม่มีอคติ

 

    ในระหว่างที่เรียนวิชาพุทธประวัตินี้ ลูกได้เขียนรายงานวิจัยเรื่อง “การนำเสนอเรื่องนิทานชาดกของวัดพระธรรมกาย” ซึ่งกล่าวถึงความคล้ายคลึงของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากับชาดก ทั้งกระบวนวิธีการนำเสนอ และเนื้อหาสาระ และได้วิเคราะห์ถึงประโยชน์ด้านต่างๆของมินิซีรี่ย์ และเรื่องเล่าจากพระไตรปิฎก

 

    ทั้งนี้ ในระหว่างที่ทำการศึกษาเพื่อเขียนรายงานวิจัยฉบับนี้ ลูกก็ได้มีโอกาสอ่านหนังสือของวัดหลายเล่ม และรับชมสื่อต่างๆของวัด โดยเฉพาะของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา จนลูกรู้สึกรักโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันมากๆเลยครับ นอกจากนี้ ยังได้สนทนาธรรม นั่งธรรมะ และบูชาข้าวพระกับกัลยาณมิตร เป็นประจำ ทำให้ลูกได้เข้าใจรูปแบบ วิธีการ และกุศลเจตนาของวัดดีขึ้นมากครับ

 

คำถาม

 

1. บุพกรรมอะไร ที่ทำให้ลูกได้เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น ได้มีคุณพ่อ-แม่ที่เอาใจใส่ดูแลอย่างดีครับ

 

2. ที่ลูกมีนิสัยชอบเรื่องธรรมะมาแต่เด็กนั้น เป็นเพราะบุพกรรมหรือวาสนาอะไร นิสัยเก่าอะไรที่ทำให้ลูกสนใจเรื่องไสยศาสตร์และโหราศาสตร์ 

 

3. ท่านเจ้าคุณอาจารย์ของลูก มรณภาพด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หลังจากมรณภาพไปแล้ว ท่านไปจุติ ณ ที่ใด ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่ และท่านมีสิ่งใดจะกล่าวกับลูกหรือไม่ครับ

 

4. วาระจิตสุดท้ายของคุณตาของลูกเป็นเช่นไร การที่ท่านได้เห็นผ้าเหลืองของเณรหลานก่อนสิ้นใจ มีผลต่ออสัญกรรมของท่านหรือไม่ การจากไปของคุณตาในขณะที่ลูกกำลังบวชเรียนอยู่นั้น เป็นเหตุบังเอิญหรือมีเหตุผลประการใด และคุณตาได้รับรู้ถึงการบวชครั้งที่สองของลูกหรือไม่ครับ

 

5. บุพกรรมอะไร ที่ทำให้คุณแม่ล้มป่วยด้วยเส้นโลหิตในสมองแตก ที่เป็นเช่นนี้เกี่ยวเนื่องกับคุณตาและคุณยาย (น้องสาวของคุณตา) หรือไม่ บุญอะไรช่วยเหลือคุณแม่ไว้จึงได้หายป่วย (แม้จะไม่หายขาด) และการที่ลูกช่วยเสกคาถารักษาคุณแม่นั้น เป็นผลหรือไม่ครับ

 

6. ด้วยบุพกรรมใด ที่ทำให้การเรียนของลูกที่เคยตกต่ำกลับดีขึ้น และด้วยบุพกรรมใดทำให้ลูกเรียนได้ดี และสามารถสอบทุนเล่าเรียนหลวงได้ ลูกมีบุญพอที่จะรักษาผลการเรียนในระดับนี้ เรื่อยไปหรือไม่ครับ

 

7. ลูกต้องวิจารณ์วัดและพุทธประวัติ ด้วยวิธีทางวิชาการ หลายครั้งก็วิจารณ์ในทางที่อาจตีความว่า เป็นการลบหลู่ เช่น การตีความว่าพระสูตรหรือบางส่วนของพระไตรปิฎกนั้น มิใช่พุทธพจน์ เป็นเพียงสัทธรรมปฏิรูป ที่พระสงฆ์ยุคหลังเพิ่มเติมขึ้นเพื่อเหตุผลบางประการ การที่ลูกวิเคราะห์วิจารณ์พระคัมภีร์เช่นนั้นนับว่า เป็นบุญอันเกิดจากการสนทนาธรรม หรือนับว่าเป็นบาปครับ

 

8. เวลาที่ลูกนั่งสมาธิตามวิธีของวัดพระธรรมกาย ลูกยังไม่สามารถคงสมาธิที่ศูนย์กลางกายไว้ได้นาน จิตมักจะหลุดกลับมาอยู่ที่ลมหายใจเข้าออกตรงปลายจมูก ซึ่งลูกเคยพยายามฝึกสมาธิแบบยุบหนอพองหนอด้วย แต่ก็ไม่สำเร็จเช่นกัน สติวิ่งกลับมาอยู่ที่ปลายจมูกตลอดเวลา ที่เป็นเช่นนี้ เกี่ยวข้องกับอุปนิสัยเก่าหรือบุพกรรมอันใดหรือไม่ หากลูกปฏิบัติตามหลักอานาปานสติ จะสามารถเข้าถึงธรรมได้เช่นกันหรือไม่ อย่างไรครับ

 

9. บางครั้ง ที่ลูกยังไม่สามารถกำจัดความสงสัยบางอย่าง เกี่ยวกับวิธีการฝึกสมาธิตามที่วัดพระธรรมกายสอน เช่น ไม่สามารถเข้าใจเรื่องนิพพานว่า เป็นสถานที่ และเรื่องบุญเป็นดวง เป็นเพราะลูกไม่ได้สั่งสมบุญมากับหมู่คณะหรือไม่ ตัวลูกเองเคยทำบุญร่วม และมีหน้าที่อะไรในหมู่คณะหรือไม่ อย่างไร ลูกเคยเข้าถึงพระธรรมกายหรือไม่ครับ

 

10. ลูกตั้งความปรารถนาจะบวชรับใช้พระศาสนา หลังจากพ้นธุระทางโลกแล้ว ลูกจะมีวาสนาบวชตลอดชีวิตหรือไม่ และจะมีโอกาสช่วยงานพระศาสนามากน้อยเพียงใด ในเรื่องใด พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีคำแนะนำใดสำหรับลูกหรือไม่ครับ

 

11. ลูกและเพื่อนสนิทของลูก ทำบุพกรรมอะไรมาร่วมกัน จึงได้สนิทสนม และเหมือนจะมีเส้นชีวิตทางที่ได้ติดตามกันมาโดยตลอด เพื่อนสนิทเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะอย่างไร มีหน้าที่อะไรครับ

 

12. ลูกกับรุ่นพี่กัลยาณมิตร สร้างบุญอะไรร่วมกันมา ในอดีตเขาสร้างบุญกับหมู่คณะอย่างไร มีหน้าที่อะไร เคยเข้าถึงพระธรรมกายหรือไม่ ในชาตินี้ หลังจากเรียนจบปริญญาเอกแล้ว พระเดชพระคุณหลวงพ่ออยากให้เขาทำสิ่งใดต่อไป และขอโอวาทแนะนำหลักธรรมที่ควรยึดปฏิบัติต่อไปด้วยครับ

 

 กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง

 

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ลูกเกิดในครอบครัวที่อบอุ่น คุณพ่อ-คุณแม่ ดูแลอย่างดี เพราะบุญในอดีต ที่เคยเลี้ยงดูบิดามารดาเป็นอย่างดีด้วยความกตัญญูกตเวที กับบุญที่เคยเลี้ยงดูบุตรอย่างดี มารวมส่งผลในปัจจุบัน

 

 

2. ลูกมีนิสัยชอบเรื่องธรรมะมาตั้งแต่เด็ก เพราะในอดีต ได้เป็นชาวพุทธ และมีความเลื่อมใสในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นคนมีปัญญาใฝ่ในธรรมะ อัธยาศัยนี้ติดข้ามชาติมา

 

• มีนิสัยชอบไสยเวท และโหราศาสตร์ เพราะลูกเคยเกิดเป็นวิทยาธร และคนธรรพ์ บนสวรรค์ ชั้นจาตุมหาราชิกา
• ได้เป็นหนึ่งในเทวดาทั้งหลาย ที่ได้เห็นพุทธานุภาพ ตอนพระพุทธเจ้าเสด็จลงมาจากดาวดึงส์ ในวันมหาปวารณา และได้เห็นการเปิดโลกทั้งสาม คือ เทวดา, มนุษย์, มหานรก จึงเกิดกุศลศรัทธาเลื่อมใสในพุทธานุภาพนั้น
• จึงตั้งความปรารถนา อยากจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคตบ้าง ดังนั้น เมื่อมาเกิดในชาตินี้ จึงมีอัธยาศัยปัญญาจริต และติดนิสัยของวิทยาธร ที่ชอบเรื่องไสยเวท กับนิสัยของคนธรรพ์ ที่ชอบนาฏศิลป์ มา

3. ท่านเจ้าคุณอาจารย์ของลูก มรณภาพด้วยอุบัติเหตุ เพราะกรรมในอดีต เคยเป็นอำมาตย์ ได้สั่งวินิจฉัยคดีให้ประหารชีวิต ซึ่งบางครั้งก็เป็นธรรม บางครั้งก็ไม่เป็นธรรม มาส่งผล

 

• ตายแล้ว ท่านก็ไปสู่ที่ชอบ ตามกำลังแห่งการประกอบเหตุของท่านตอนที่ยังเป็นมนุษย์อยู่
• ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว
• ท่านก็ฝากขอบคุณและอนุโมทนาบุญกับตัวลูกมา

 

4. คุณตาของลูก ก่อนเสียชีวิตก็เห็นกุศลนิมิตต่างๆที่ตัวเองเคยทำไว้ และได้เห็นผ้าเหลืองของเณรหลาน จึงทำให้วาระจิตสุดท้ายใจก็ผ่องใส คตินิมิตสว่าง

• ได้ไปแบบหลับแล้วตื่นขึ้นบนสวรรค์ ชั้นดาวดึงส์ เฟส 3 เป็นเทพบุตรสุดหล่อ มีวิมานทองหลังปานกลาง
• ท่านหมดอายุขัยพอดี
• คุณตาได้อนุโมทนาการบวชครั้งที่ 2 ของลูก ภายหลังจากที่ท่านสิ้นไปแล้ว

 

5.คุณแม่ล้มป่วยด้วยเส้นโลหิตในสมองแตก เพราะกรรมในอดีต ได้ฆ่าสัตว์ทำอาหาร เช่น ปลา ท่านจะทุบหัวปลาตอนเป็นๆ แต่ไม่ได้ทำบ่อยมากนัก มาส่งผล

 

• คุณแม่หายป่วยแต่ไม่หายขาด เพราะท่านไม่ได้ทุบหัวปลาบ่อย จึงทำให้กรรมของท่านไม่หนักมาก และมีบุญที่เคยถวายเภสัชยารักษาโรคแด่พระ มาตัดรอนวิบากกรรมหนักให้เป็นเบา แต่ไม่ถึงกับหาย
• การที่ลูกช่วยเสกคาถา ก็มีผลทางด้านจิตใจต่อท่าน ที่ท่านรู้สึกว่า ตัวลูกยังมีความห่วงใยท่าน จึงทำให้ท่านมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับโรคนี้

6. การเรียนของลูก แต่เดิมตกต่ำ ต่อมาเรียนได้ดีขึ้น จนสามารถสอบชิงทุนเล่าเรียนหลวงได้ เพราะมีบุญที่เคยสนับสนุนการศึกษาแก่ลูกหลานลูกน้องบริวารในอดีต มารวมกับบุญตอนเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกา ได้มีส่วนร่วมในการส่งเสด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ในวันมหาปวารณา มารวมส่งผล

• บุญนี้ก็สามารถรักษาระดับการเรียนของลูกในชั้นนี้ได้อย่างสบาย
• แต่ก็อย่าประมาทชะล่าใจจนไม่ดูหนังสือ

7. การวิจารณ์วัด และพุทธประวัติในเชิงวิชาการ ซึ่งบางครั้งก็วิจารณ์ว่า พระสูตรหรือบางส่วนของพระไตรปิฎกนั้นไม่ใช่พุทธพจน์ เป็นเพียงสัทธรรมปฏิรูป ที่พระสงฆ์ยุคหลังเพิ่มเติมขึ้นด้วยเหตุผลบางประการนั้น

• ก็ขึ้นอยู่กับการตีความนั้น ได้ความหรือไม่ได้ความ ถูกหรือผิด ประกอบด้วยอคติหรือไม่ หรือเอาความคิดของตัวเองเป็นหลัก รวมทั้งอิทธิพลของอาจารย์ที่ปรึกษา และบทความทางวิชาการที่ฝรั่งตีความตามความคิดของตัวเอง
• ดังนั้นการวิจารณ์นั้น ถ้าถูกต้อง ก็เป็นบุญที่เกิดจากการสนทนาธรรม แต่ถ้าไม่ถูกต้องก็เป็นบาป ซึ่งอาจทำให้เขามีความเห็นผิด เป็นมิจฉาทิฐิ ต่อไปในอนาคตได้

 

8. การที่ลูกฝึกสมาธิแบบให้ใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย หรือแบบใดๆก็ตาม ใจมักจะไม่ไปอยู่ตรงนั้น กลับมาอยู่ที่ปลายจมูกตลอดเวลานั้น ก็เพราะความคุ้นเดิมในปัจจุบัน ไม่ได้เกี่ยวข้องกับอุปนิสัยในอดีต

• อีกทั้งก็ไม่ได้ผิดหลักการอะไร ให้ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นฐานที่1 อย่างนั้นไปก่อนก็ได้ เมื่อมั่นคงดีแล้ว ก็ค่อยๆเคลื่อนย้ายมาอยู่ปลายลมหายใจ ซึ่งอยู่กลางท้อง บริเวณฐานที่ 7 ในภายหลังก็ได้
• ให้ทำดังนี้บ่อยๆ สม่ำเสมอ สักวันหนึ่งก็จะเข้าถึงพระธรรมกายในตัวได้ 

 

9. การที่ลูกยังสงสัยในเรื่อง นิพพานเป็นอายตนะ ที่อยู่หรือสถานที่ รวมทั้งบุญเป็นดวง นั้น เป็นเพราะลูกยังไม่ได้ศึกษาปฏิบัติให้ลึกซึ้งเพียงพอ เหมือนดวงจิตก็เป็นดวง

• ให้พยายามฝึกใจให้หยุดนิ่งให้ได้เสียก่อน จนเลยความคิด หรืออยู่ในแหล่งของการปลอดความคิดภายใน ก็จะค่อยๆเรียนรู้ไปเอง และได้ความรอบรู้เพิ่มขึ้น

 

• ในอดีต ตัวลูกก็เคยสร้างบุญกับหมู่คณะมา เคยบวชช่วงยาวกับหมู่คณะ แล้วลาสิกขาไปในภายหลัง เมื่อบวชแล้วก็ทำหน้าที่เผยแผ่
• แต่ตอนหลัง ได้พลัดไปตั้งแต่พุทธันดรที่แล้ว เพราะเมื่อออกมาเป็นฆราวาส ตอนใกล้จะละโลก มีทุกขเวทนากล้าจากโรคภัย จึงทำให้ใจฟุ้งซ่าน จึงพลัดไปเกิดในชั้นจาตุมหาราชิกา ดังกล่าว หลายรอบ

10. ลูกปรารถนาที่จะบวชรับใช้พระพุทธศาสนานั้น ก็เป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง เมื่อบวชแล้วต้องประคับประคองใจให้ดี อย่าประมาทในการดำเนินชีวิตในเพศสมณะ แล้วก็รักษากำลังใจไว้ให้ได้ตลอดเวลา อีกทั้งหมั่นเจริญสมาธิภาวนาไม่ให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว ก็มีสิทธิ์บวชได้ตลอดชีวิต

 

11. ลูกและเพื่อนสนิท เหมือนมีความคุ้นเคยติดตามกันมาตลอดนั้น ก็เพราะเคยเป็นกัลยาณมิตรกัน และเคยสร้างบุญร่วมกันมาในอดีต

• เพื่อนสนิทคนนี้ ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบกองเสบียง ประเภทต่อเนื่องสม่ำเสมอ

12. ลูกกับพี่กัลยาณมิตร ก็เคยเป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกัน มาตั้งแต่พุทธันดรที่แล้ว

• พี่กัลยาณมิตรคนนี้ เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมา ได้อยู่ในตระกูลของอำมาตย์ของพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้เป็นราชบัณฑิตของพระอนุชาของพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้มีส่วนสนับสนุนอย่างสำคัญในการเผยแผ่
• มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงองค์พระใสๆภายใน พอประคองตัวเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้ ลงมาสร้างบารมีได้ทั้ง 2 รอบ

• ภายหลังจากจบปริญญาเอกแล้ว ค่อยมาว่ากันอีกที

• ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย

 

 

http://goo.gl/GbWA9