ข้อความต้นฉบับในหน้า
...ต้องดูให้ดี ถ้าพบว่า เขามีคุณสมบัติครบทั้ง ๔ ประการนี้ ก็ถือว่าเขามี
มนุษยสัมพันธ์ที่ดี แต่ถ้ายังมีไม่ครบคุณก็ช่วยเติมให้เต็มด้วย....
คนพวกนี้พอมีลูกน้องหัวแข็งสักหน่อย ก็อาจจะ
ไม่กล้าว่า ไม่กล้าเตือน อย่างนี้ถือว่าลำเอียง
เพราะกลัว ถ้าได้คนอย่างนี้ขึ้นมาเป็นหัวหน้า
หน่วยงานของเราก็อาจจะรวนได้
๑.๔ ลำเอียงเพราะโง่
การที่ใครคนใดคนหนึ่งจะไม่ลำเอียงเพราะโง่
ตรงนี้ยากนะ เพราะว่าทุกคนในโลกนี้ไม่ได้เป็น
สัพพัญญู คือ ไม่ได้รู้หมดทุกอย่าง เพราะฉะนั้น
โอกาสที่จะลำเอียงเพราะโง่เลยมีมาก
เพราะฉะนั้น การเลือกคนที่จะไม่ลำเอียง
ขึ้นมาเป็นหัวหน้า มีหลักง่ายๆ ก็คือ
๑) ดูว่าเขาเป็นคนที่ไม่เล่นพรรคเล่นพวก
๒) ดูว่าเขาไม่ใช่เป็นคนที่อาฆาตคน
๓) ดูว่าเขาเป็นคนที่กล้าเตือนคน กล้าเตือน
ลูกน้อง
๔) ดูว่าเขาเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน รักการ
ค้นคว้า รักความก้าวหน้า และใครๆ ก็สามารถจะ
เตือนเขาได้
คนอย่างนี้แหละ เป็นคนที่มีแววว่าจะไม่
ลำเอียง และพร้อมที่จะเป็นหัวหน้าคน
๒.
ต้องเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี
การที่คุณจะเลือกใครขึ้นมา คุณก็คงจะมองว่า
เขามีความสามารถในงานนั้น หรือถ้าไม่มีคุณก็คง
ไม่คิดจะเอาเขาขึ้นไปเป็นหัวหน้า แต่ว่าตรงนี้ก็ต้อง
ระมัดระวังอีกเหมือนกัน เพราะคนที่มีความสามารถ
ในการทำงานมักจะขาดความมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี
ส่วนคนที่มีความสามารถด้านมนุษยสัมพันธ์
เรื่องงานก็มักจะหย่อน ตรงนี้คุณต้องดูให้ดี สำหรับ
พวกที่มีความสามารถในการทำงาน
แต่ว่า
มนุษยสัมพันธ์หย่อน คุณก็ต้องเข้าไปประกบ
แล้วค่อยๆ สอนให้เขามีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี ตามที่
พระพุทธองค์ทรงให้หลักไว้ว่า
คนเป็น
๑) ทาน คือ รู้จักแบ่งปัน
๒) ปิยวาจา คือ พูดจาไพเราะ พูดให้กำลังใจ
๓) อัตถจริยา คือ พร้อมที่จะให้ความ
ช่วยเหลือคนอื่นเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วยให้
ความรู้เป็นทาน
๔) สมานัตตตา คือ มีความเสมอต้น