ข้อความต้นฉบับในหน้า
66
แปลกครับ เพราะดวงอาทิตย์ภายนอกไม่สามารถจะมองได้ แต่ดวงอาทิตย์ภายใน
นุ่มนวลมาก ผมมองอย่างมีความสุขมากๆ ไม่เบื่อเลย สิ่งนี้แตกต่างจากความพิศวงของ
การเล่นกลโดยสิ้นเชิง เพราะการเล่นกลความพิศวงจะมาพร้อมกับความงงงวย แต่ความ
มหัศจรรย์ที่มาจากการนั่งสมาธิมาพร้อมกับความสุขเกินบรรยาย 99
หรือเขียนหนังสือได้ เพราะมีความผิดปกติทางสมอง
ตั้งแต่เด็ก แม้จะเข้าโรงพยาบาลรักษาอย่างไรก็ไม่
หาย จึงต้องเรียนรู้โดยการฟังอย่างเดียว และสอบ
โดยใช้ปากเปล่า แม้มิทเชลจะสามารถเรียนจนจบ
มัธยมศึกษาตอนปลาย โดยไม่เคยสอบตกเลยอย่าง
เหลือเชื่อ แต่ก็ไม่มีใครรู้มากกว่านี้ว่า ในระหว่าง
เหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิตที่ผ่านมา จิตใจลึกๆ ได้
รับความกดดันอะไรไว้บ้าง
จนกระทั่งปลายปี พ.ศ. ๒๕๔๙ ความเครียด
และความกดดันต่างๆ ที่อัดแน่นภายในใจเดินทาง
มาถึงขีดสุด ยังผลให้มิทเชลสติแตก ไม่สามารถ
ควบคุมตนเองได้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองทำอะไรลงไป
จนญาติต้องส่งตัวเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
โรคจิต โดยเข้ารับการบำบัดรักษาถึง ๓ โรงพยาบาล
ด้วยกัน
มิทเชลเล่าถึงชีวิตในโรงพยาบาลบำบัดจิตให้
ฟังว่า “โรงพยาบาลแรกที่เข้ารับการรักษานั้น ผมพอ
ทนไหว แต่โรงพยาบาลแห่งที่ ๒ ยิ่งอยู่จิตยิ่งหลอน
คุณภาพชีวิตซีดเซียวตามลำดับ ผมอยู่อย่างลำบาก
และหวาดกลัวมาก เพราะแวดล้อมไปด้วยผู้ป่วยที่มี
อาการทางประสาทอย่างสาหัส มีทั้งด่าทอกัน ทำร้าย
กัน บางคนก็ทำร้ายตัวเอง ควบคุมตัวเองไม่ได้เลย
ห้องน้ำสกปรกรกรุงรังไปหมด บางพวกทนอยู่ไม่ไหว
ก็ชวนกันปีนกำแพงหนี แต่แห่งที่ ๓ สงบดีขึ้น จน
ผมมีความเครียดลดลงกลับมาอยู่บ้านได้ แต่ก็ยังคง
ต้องไปตรวจเช็กอาการที่โรงพยาบาลเป็นระยะ
จนกระทั่งต่อมา มิทเชลเริ่มทำงานที่ร้าน
อาหารไทย ที่ร้านแห่งนี้เองทำให้เขาเริ่มมองเห็น
หนทางสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิต เมื่อ
เจ้าของร้าน คือ กัลยาณมิตรสมจิตร์ พรมสุวรรณ
ได้ชักชวนให้เขาไปที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมบริสเบน
“ผมชอบไปศูนย์ปฏิบัติธรรมบริสเบนมาก แม้
จะอยู่ห่างจากบ้านพักถึง ๑๐๐ กิโลเมตร แต่ผมก็
ไปที่ศูนย์ฯ ทุกวันอาทิตย์ และได้นั่งสมาธิด้วยครับ
ผมนั่งแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพราะแรกๆ พระ
อาจารย์ท่านพูดแต่ภาษาไทย แต่ผมกลับมีความสุข
ที่ได้นั่ง ต่อมาตอนปฏิบัติธรรมพระอาจารย์ท่าน
แนะนำเป็นภาษาอังกฤษ ท่านสอนด้วยประโยคสั้นๆ
ไม่กี่ประโยคว่า Keep looking at the center of
your body. Let it be. ขณะที่ผมหลับตาเบาๆ และ
มองลงไปที่กลางท้อง ใจผมค่อยๆ สงบและว่าง
จากความคิดอย่างค่อยเป็นค่อยไป ผมรู้สึกโปร่ง เบา
สบาย เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ สักพักผมก็เห็นว่าในท้อง
ผมมีองค์พระครับ เป็นองค์พระที่ใส สว่าง แบบนวลๆ
ผมมีความสุข และใจของผมก็หยุดนิ่งเพิ่มมากขึ้น
เรื่อยๆ จากนั้นผมเห็นดวงอาทิตย์ขึ้นที่ศูนย์กลางกาย
ของผมอีกดวงหนึ่งครับ แปลกครับ เพราะดวงอาทิตย์
ภายนอกไม่สามารถจะมองได้ แต่ดวงอาทิตย์ภายใน
นุ่มนวลมาก ผมมองอย่างมีความสุขมากๆ ไม่เบื่อ
เลย สิ่งนี้แตกต่างจากความพิศวงของการเล่นกล
โดยสิ้นเชิง เพราะการเล่นกลความพิศวงจะมาพร้อม
กับความงงงวย แต่ความมหัศจรรย์ที่มาจากการนั่ง
สมาธิมาพร้อมกับความสุขเกินบรรยาย
ช่วงหลังๆ นิมิตของผมเปลี่ยนไปเอง ผมเห็น
หลวงปู่สีทอง ท่านอยู่ในดวงแก้วในกลางท้องของผม
ครับ ลักษณะของท่านจะเหมือนกับรูปหล่อที่โต๊ะหมู่