การศึกษาเพื่อพัฒนาทางจิตใจ : หน้า 46/84

PP การศึกษาที่ไม่ใช่เอาแต่ ความรู้ แต่เป็นศึกษา เพื่อมุ่งก่าจัดแก้ไข พฤติกรรมชั่วๆ ในตัว ให้หมดไป และชุ่มชีวิต สร้างความดีเพื่อให้เกิด นิสัยดีๆ ขึ้นในตน การศึกษา คือ การพัฒนานิสัยใฝ่รู้ ใฝ่ดี ให้ ยิ่งๆ ขึ้นไป โดยอาศัยวิชาการต่างๆ และหลักธรรม คำสอนในพระพุทธศาสนาเป็นอุปกรณ์สำคัญใน การพัฒนาตน ซึ่งเมื่อพัฒนาไปได้มากเท่าไร ก็ยิ่ง ทำให้ผู้ศึกษานั้นเกิดปัญญา ความบริสุทธิ์ และ ความกรุณาในสันดานเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น เมื่อเราได้ฝึกฝนอบรมตนเองจนกระทั่งได้นิสัย ทุ่มชีวิตใฝ่หาความรู้และทุ่มชีวิตสร้างความดีเช่นนี้ แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาภายในตนเอง ก็คือ ประการแรก คือ ยิ่งฝึกฝนตนเองมากเท่าไร ก็ยิ่งเข้าใกล้ธรรมะภายในของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มากเท่านั้น ประการที่สอง คือ ยิ่งฝึกฝนตนเองมากเท่าไร ก็ยิ่งกลายเป็นผู้ที่มีความสะอาดบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ มากเท่านั้น ประการที่สาม คือ ยิ่งฝึกฝนตนเองมากเท่าไร ก็ยิ่งได้ชื่อว่าเป็นพุทธบริษัท ๔ ของพระสัมมา สัมพุทธเจ้าตัวจริง บุคคลที่ฝึกฝนอบรมตนเองมาตามเส้นทางนี้ จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้เข้าถึงแก่นแท้ของการศึกษาที่แท้จริง คือ การศึกษาที่ไม่ใช่เอาแต่ความรู้ แต่เป็นศึกษา เพื่อมุ่งกำจัดแก้ไขพฤติกรรมชั่วๆ ในตัวให้หมดไป และทุ่มชีวิตสร้างความดีเพื่อให้เกิดนิสัยดีๆขึ้นในตน • วางเป้าหมายไว้ที่การเข้าถึงธรรมะภายในตน นักสร้างบารมี จำเป็นต้องศึกษาเส้นทาง การสร้างบารมีให้ชัดเจนจากพระธรรมคำสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อศึกษาแล้ว จึงมีเรื่องหนึ่ง ที่ต้องตอบให้ได้ นั่นคือความหมายที่แท้จริงของ คำว่า “ธรรมะ” “ธรรมะ” คืออะไร? คำว่า “ธรรมะ" แบ่ง ความหมายออกเป็น ๓ นัย ประการที่ ๑ ธรรมะ คือ ธรรมชาติบริสุทธิ์ ภายในตัวมนุษย์ทุกคน หากใครเข้าถึงธรรมะนี้ได้ เมื่อไร วิชชาเครื่องกำจัดกิเลสย่อมเกิด ความสว่าง ย่อมเกิด ความบริสุทธิ์ย่อมเกิด หากใจของใคร เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมะนี้ได้ กิเลสย่อมถูก กำจัดหมดสิ้นไปได้ ทุกข์ทั้งปวงย่อมหมดสิ้นไปด้วย ประการที่ ๒ ธรรมะ คือ คำสั่งสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงสอนให้มนุษย์พ้นจากทุกข์