การทำบุญและวิบากกรรม : หน้า 71/92

1 ข ดูได้ . ด อย่ า งไร Grea ๖๙ วารุณี ศรีวิสุทโธ (อดีตพยาบาล) วารุณี : จากฝันในฝันของคุณครูไม่ใหญ่ทำให้ เข้าใจกระจ่างชัด จากเดิมคิดว่า เราคงไปฆ่าใครเอาไว้ แต่กลายเป็นว่า แค่ใช้ให้เขาไปฆ่า ก็ยังต้องรับ วิบากกรรมขนาดนี้ เรื่องหนึ่งที่คาดไม่ถึงว่า คุณครู ไม่ใหญ่รู้ได้อย่างไร คือ เรื่องที่คุณคิดน้อยใจและ ประชดคุณย่าจนไปเกิดในท้องสุนัข เป็นอย่างนั้น จริงๆ ค่ะ คุณปู่เป็นอัมพาต คุณย่าก็ชอบไปวัด เลี้ยงหมา เลี้ยงแมว มากกว่าดูแลคุณปู่ ท่านจึงเกิด ความน้อยใจ เห็นสุนัขกินข้าวอิ่มกว่า ส่วนเรื่องนี้ใช่เลย! คุณครูไม่ใหญ่บอกว่า เมื่อเจอปัญหาของชีวิตมักจะหันหน้าเข้าหาวัด ใช่เลยค่ะ พอเริ่มมีปัญหากับแฟน ตัวเองก็เริ่มไปวัด ทำบุญ ตักบาตร และในชาติก่อนห้ามคนทำบุญ ชาตินี้ก็โดนห้ามโดนขัดขวาง ตัวเองต้องทำทุก วิถีทางเพื่อให้ได้บุญ ดังนั้นถ้าเราไม่ทำบุญ ก็อย่า ไปห้ามคนอื่นเขาเลยค่ะ ร ก้าวสูงก กัลฯ ภานิชา อินทร์ช้าง รอง ผอ.สนง. เขตพื้นที่การศึกษาบุรีรัมย์ เขต ๔ รอง ผอ.ภานิชา : ดิฉันอัศจรรย์ใจว่า คุณครูไม่ใหญ่ รู้ได้อย่างไร ดิฉันถามคุณครูไม่ใหญ่ว่า เพราะเหตุใด คุณหมอจึงวินิจฉัยโรคคุณพ่อผิด ท่านเป็นโรคไส้ติ่ง แต่หมอบอกว่าเป็นโรคกระเพาะ คุณครูไม่ใหญ่ บอกว่า กรรมปาณาติบาตที่ฆ่าสัตว์ในอดีตและ ปัจจุบัน เช่น ผ่าท้องปลาเป็นๆ มาส่งผล รู้ได้อย่างไร นั่นคือภาพที่ดิฉันเห็นคุณพ่อผ่าท้องปลาเป็นๆ แล้ว ขอดเกล็ด เห็นมาตั้งแต่เด็กๆ คุณพ่อท่านก็ตกใจ แล้วก็เชื่อมั่นในบุญ-บาป ท่านหักดิบเหล้า-บุหรี่ การพนันแน่นอน เรื่องที่ ๒ ดิฉันถามว่า ทำไมดิฉันห่างวัด ไป ๑๕ ปี คุณครูไม่ใหญ่ตอบว่า เพราะดิฉันน้อยใจ หมู่คณะ ดิฉันไม่ได้เขียนไป เพราะอยากจะลืม คุณครูไม่ใหญ่ทราบ แล้วก็โดนจริงๆ คือ เราน้อยใจ แล้วคิดว่าไม่สามารถร่วมบุญทีมเดียวกันได้ ก็เลย ห่างหายและไม่ได้ติดต่อถามถึงอีกเลย ๑๕ ปี จนมี กัลยาณมิตรคนใหม่มาชวน ส่วนเรื่องของคุณแม่ คุณครูไม่ใหญ่บอกว่า ชอบทำบุญตามอารมณ์ ข้อนี้ ใช่เลย คือ คุณแม่มีความพร้อมที่จะทำบุญ ถ้าบอก กล่าวก็ทำ ถ้าไม่บอกกล่าวท่านก็ไม่ทำ คือ ทำตาม อารมณ์จริงๆ