ข้อความต้นฉบับในหน้า
พร้อมในด้านต่างๆ ของแม่ก็เป็นเรื่องสำคัญเช่นกัน
นอกจากนี้ยังมีปัจจัยอื่น ๆ อีกมากมาย ที่แตกต่าง
กันไปตามสภาพสังคม ประเพณี วัฒนธรรม ฯลฯ
สิ่งเหล่านี้มีส่วนกำหนดให้แม่แต่ละคนทำหน้าที่ได้
แตกต่างกัน ดังตัวอย่างของแม่ชาวจีนใน ๒ ยุค
ที่ต่างก็มีความรักลูกเช่นกัน แต่การเลี้ยงลูกกลับ
ต่างกันราวดินกับฟ้า
ในอดีต ประชากรจีนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
คุณภาพชีวิตของประชาชนทั่วไปต่ำกว่ามาตรฐาน
มาก ปัญหาต่างๆ รุมเร้า ทำให้แม่ไม่มีความพร้อม
ที่จะดูแลลูกๆ ได้อย่างทั่วถึง ลูกจึงขาดแคลนทั้ง
เรื่องอาหารการกิน การศึกษา การอบรมสั่งสอน
การดูแลด้านสุขอนามัย ฯลฯ ต่อมาในค.ศ. ๑๙๙๙
รัฐบาลจีนมีนโยบายให้แต่ละครอบครัวมีลูกคนเดียว
เพื่อควบคุมจำนวนประชากร ภาพเด็กจีนผู้หิวโหย
เข้าแถวรอการปันส่วนอาหารจึงหมดไป
ปัจจุบันพ่อแม่ชาวจีนจำนวนมหาศาลต่างก็
มีลูกกันเพียงคนเดียว เป็นครอบครัวแบบ ๔-๒-๑
(ปู่ย่า ตายาย ๔ คน พ่อแม่ ๒ คน ลูก ๑ คน)
ทุกคนในบ้านต่างทุ่มเททุกอย่างเพื่อปรนเปรอ
“หนึ่งเดียวคนนี้” โดยปู่ย่า ตายาย และพ่อแม่
ต่างทำ “หน้าที่” ของตนอย่างเต็มกำลัง จน
กระทั่งเด็กเหล่านี้ได้ชื่อว่า จักรพรรดิน้อย (The Little
Emperors) แต่...ในยุคที่จักรพรรดิน้อยกำลัง
รุ่งเรืองนี้ ตำนานลูกกตัญญูก็ถึงกาลอวสานลงไป
พร้อมๆ กัน
แล้วอะไรคือแนวทางในการทำหน้าที่ของ
แม่อย่างเหมาะสม? เรื่องนี้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงกล่าวถึงหน้าที่ของแม่ รวมทั้งหน้าที่ของลูกไว้ใน
สิงคาลกสูตร เรื่อง ทิศ 5 ซึ่งหลักการนี้สามารถ
นำไปใช้ได้กับคนในทุกสังคม
พระองค์ตรัสไว้ว่า แม่มีหน้าที่อนุเคราะห์ลูก
๕ ประการ คือ ห้ามลูกไม่ให้ทำชั่ว ให้ทำความดี
ให้การศึกษาแก่ลูก หาสามี-ภรรยาที่สมควรให้
และมอบทรัพย์สินให้ลูกในเวลาอันควร
ส่วนลูกก็มีหน้าที่ ๕ ประการเช่นกัน คือ
เลี้ยงดูแม่เป็นการตอบแทน ช่วยทำการงานของท่าน
ดำรงวงศ์ตระกูล ประพฤติตนให้สมควรที่จะได้รับ
มรดก ทำบุญอุทิศให้ท่านเมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว
ถ้าทั้งแม่และลูกต่างก็มีความชัดเจนว่า
ตนเองมีหน้าที่อะไร และทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด
โดยอาศัยทุนเดิม คือ ความรัก ความเมตตาที่มีต่อ
กันเป็นพื้นฐาน บวกกับความเข้าใจว่า แม่ หรือลูก
ของเรา ก็คือ มนุษย์ธรรมดาที่ยังมีกิเลสและยังมี
ปัญหาต่าง ๆ ในชีวิตอีกมากมาย อาจจะทำสิ่งที่
ผิดพลาด หรือสิ่งที่ไม่ถูกใจเราบ้างในบางครั้ง แต่
ถ้าเรามองอีกฝ่ายหนึ่งด้วยความเมตตาและเข้าใจ
เราก็จะสามารถรักษาความสัมพันธ์อันงดงามที่มี
ต่อกันไว้ได้ตลอดไป
ไม่น่าเชื่อว่า วันเวลาที่ได้มาเป็นแม่ลูกกัน
ช่างผ่านไปรวดเร็วนัก ดวงตะวันสาดแสงสดใสได้
ไม่นานก็ต้องลับขอบฟ้า เสมือนชีวิตของแม่ที่กำลัง
นับถอยหลังลงทุกวัน.. ใช้เวลาด้วยกันบ้าง.. ให้
หลาย ๆ วันเป็นวันของแม่และลูก เพราะวันแม่ครั้ง
ต่อไป มาลัยดอกมะลิพวงงามของลูกอาจไม่ถึงมือ
แม่ก็ได้ !!