ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - สมุทปา สำกคา นาม วินญญุกฺโณ อุตฺตชนา (ตูโลโยคาโค) - หน้าที่ 140
ภควติกฺจิ จ ธงฺคจิ ปาฎู นาม ฑ สตฺติ เอเตตํ ภควติกฺจ ญาณฺตํ ปาฎู นาม ฑ สตฺติ เอเตติทิ
อปฺปา ปานา ฑ สตฺติ ฑ ปาฎู โรกนํ คิลานํ ฑ สตฺติคิลา ฑํ
อุตฺตชนา เอตฺตสา ปานํ ฑ สตฺติ ฑ สตฺติคิ อปคฺคา ฑํ
รุกฺขาชาเทน ปกฺขชานเน สุขํ ฑ รุกฺข ชํ วิย ฑ อปญฺญา
อปฺปา ฑา อปฺปา ฑา เอโตสา ฑ ตติยํ สา ฑ ปฺฏิธิตํ
จิตฺู ฑ สุขา สปฺปฏิพุทธิตา ฑ อญูนฺนา อโส ฑ ภกํึ
ชานฺุมุนฺทลานํ อุฬฺฃ ฑ อุปฺปราย อุปฺชานํ มนทฬํ ฑํ เอโตฺฒ จาติ
อุปฺรานุมุนฺทลํ๏ ปิติ ฑ อุปฺกฺปูรํปิติ ฑูฎยมหาสนฺโต
อุกฺที ฑ
[๖๗] สาธารณปาริชึตํ มนฺตทิฏ ฑ สาธารณ-
ปาริชิตํ ปรวฺชฺกา โย ปรวชฺชา อนุปนฺนํ ฑ สกฺโช ภิกฺขุโน
อุปาทาย ฑ สาธารณปาริชิตํ ปํ ปาริชาขโยติํ ปทํ ปาริชํโยติํ ปท-
กรณํ น วิจิตฺตนฺตํ อุปฺมฺนฺดํ คิ อปํ ภาวตํ วิจิตฺตา ฑอุปฺรชยนํ ฑ ลํ คี ฑ ภาวตํ ออกฺโฆ อวสุตอา โวสุตา โคฺตํ
ยถา ปรฺจินฺนานนฺนาติ อุปฺก๎ ฑ อุปฺชํ ฑ อุฏฺฐานํยานํ ฑา ปรํ สูติสฺ วตํ
๑. นิโคฤทฺตํ ๒. ฑญูปริ อิติ วิญฺญาณปาโฐ ฯ
[ป.๒๗.๗ ฑส.๕๙๔]