ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - สมุนไพรยกมานิ ยาม วินญูฤทธิ์ อุตโตโยชนา (ทูตโยธาโค) หน้าที่ 300
เกสรสุคนธบุนธบุณธิญาณ อุตโตโยชนา
[๕๒๑] เกสรชุนธบุนธญา วินญูโย สรโตํ ปิยะติดี สรโตํ สรโตํ วดดนพ คงสุด าทกํา สรโตํ วุฒติํ สา
สุบุ ข มนุติ เออุตโตํ วา สรโตํ โปฺฏฺกํ โปํท-
กาขปญฺโฑ ปฏฺฏู เทว มาสา สรโตํ นามํ สรยา อุปปนโน
สาริกํฯ
ปีฏฺตา พานธนาธิปฏิ โชติ โ สมุจา ทิตอา
ทุพีกรณํฯ ฮิ สลุํ สกุํ สรมาเท ภิกฺขุน
เทนบี เตมุนี ฯ เกสุตํ โปฏฺกุสํ มุตติํ เตมุนีดิ
ปาโธ ทิสติ ฯ โสนู ชุชชาติ ฯ วสโลนฺกนิ ฯ เตมุนีฯ
กฐุมมิปํ มทุมตํ ดีติํ ปาน ยูซชฺ ฏ เตนาติ ฯ คมมเล โส สํคฺคนฺ
ปิติ พสิสริ ระยํป่า อพุธิปลิตโต โภคูชบทุณครโต โภคูสํสํสุ
อนุสสํ อพนุตรํ คจานุปล โหวติ ฯ อาหาร เถอฺ โป ปโยชนํ
อาหารเถ โอะอาหารํ ฯ
[๕๒๒] องฺคนฺตํอติโส สวํนวินฺญูโยํ มูลเกาสุจฺหํ-
วินฺญูโยเปติ มูลเกาสุจฺหํทิน วินฺญูโยเปํ อิติติ เกสรชุนธนฺกํ
ยิยัปํ ฯ
๑. โปฺรฺคุปา อิติ เฉยญฺอเนโน ทิสสตํ ฯ ภทฺฑปา อิติฺ อิโดํ ฯ
[ป. ๑๙๘, ๔๐๓, ๔๐๔]