ข้อความต้นฉบับในหน้า
ความคิดขาดในการตัดสินใจหมดไป ๆ อย่างเฉียบขาดขึ้น5 ของเราตั้งขวางการทำความดี
เป็นมวลผลจากตัวเอง
ถ้าอยู่กันโดยยึดถือว่า ความปวด ความ เมื่อ รวมทั้งสุขภาพกาย
และสุขภาพจิตที่คุณโหมลงไป คือ ชันมารที่ขัดขวางการทำความดีของเรา
นอกจากนั้นจะระวังดี อะไรซักอย่างในร่างกายของเราขึ้นมาผลกให้ผันเองได้
ยกตัวอย่าง เช่น เกลือกินข้าว อ่อนยังจะผลิตน้ำออกสะสมอยู่อย่างไม่หยุดไหว
ก็เพาะถ้าจะไปกินอาหารให้ลงเวลา เดี๋ยวเดอะ เจ้าจะย่อยเผิงผงก็บินใหม่ ๆ เหล่านั้น
มันจะไม่ยอมน่อยอาหารรอด มันจะยอมน่อยอยู่อย่างเพพแอบทำอิ้งเป็นแบน
แต่ยังงานไปดาดมารองทับก็ โสดกลาจะยังต้องมาก
ถึงเวลาไปดูจะจ ปวดใสสะอ. แตดครู จะทำงานไม่สมเหรอ ยงกบแผ้ไม่บ่อย
ยังเทดไม่บ่อย จึงฉันเองไว้ เดี๋ยวตะเอ็นจะมาผลกสุขภาพเกีรกตกาย
ไม่รู้จักระวังรักษาสุขภาพ ร่างกายก็เป็นรังของมาร
สมัยก่อนบวช เริ่มสร้างวัดใหม่ ๆ ในวันที่ก็มีการสอนนั่ง
สมาธิวนากันอย่างนี้และ ที่นาบธรรมประสิทธิ์ ซึ่งเดิมอยู่ในตัวปลน้า
ภาษีเจือ เป็นบ้านพักของคุณอาจารย์ (อุบลลักษณ์นิก ขันธ์ยง) เรา
ใช้เป็นสำนักงานในการประชุมเพื่อสร้างวัดพระธรรมกายด้วย วันอาทิตย์หลวงพ่อ
(ขณะนั้นยังไม่บวช) ก็ทำหน้าที่รับแขก บางครั้งก็เป็นหญูบญด้วย เพราะ
ความไม่รู้จักรักษา ดูนว่ามนติดต่อเยอะ แล้วเจ้าหน้าที่แต่ละฝา่งก็มีน้อย
เลยลงมือทำงานตั้งแต่ 8 โมง จนเที่ยงยังไม่ได้กลับไปไหน เคาน้ำกัน
หลวงพ่อก็ยังไม่ไปกันเขา ไปถามอีกทีเถอะ 2 โมง อันอาจจะว่า วันนี้เสวลานทำงานไป
ผลคือ ทุกวันวันนี้ตะดี้เริ่มน้องเสีย ชันจึงจะท้องเสียอย่างหนัก วันอาทิตย์จะพักกินอะไรไม่หยุด วันพระก็อ่อยเวลามาน้อยวันพฤหัสฯ จะดีขึ้น วันศุกร์จะหายสนิท
แล้ววันเสาร์ย – คือวันเสาร์ แต่คืนวันอาทิตย์ก็เริ่มน้องเสียใหม่ เป็นอยู่พองั้นตั้งแต่บ่อนบวช
จนกระทั่งบวชได้ 5 พรรษา ในระหว่างนั้นจะมีโรคตามมาด้วยเป็นระยะ ๆ คือโรคฝันฝน
น้ำเหลืองเสียบ้าง โรงแก่อากบ้าง แต่หาเหตุไม่พบ วันที่กลับที่สุดคือวันอาทิตย์
วันที่สบายที่สุดในรอบสัปดาห์ก็คือวันเสาร์ สัปดาห์หนึงมีน้อยสบายน้อย-เสาร์วันเดียว
หมุนเวียนอยู่ประมาณนี้ถึง 5 ปี