ข้อความต้นฉบับในหน้า
นี่คือข้อความที่ได้จากการทำ OCR จากภาพ:
นี้โควิด (ที่เตียงมั้ยมืดครึ้มที่แย้มวันนี้) ณ วัดร้อยมิดมั้ยดีและผ่านกำลังตก
ประปรายอยู่บน ครั้งนั้นมาผับใครจะทำให้เกิดความกลัว ความครั่นครามขน
ลูกนายพอแดนจะผูมพระภาค จึงเนรมิตแผคเป็นบุญกุศลเขาไปสู่พระผูม
พระภาคถึงพระทีประทับ พระอาชาญ้างดีเหมือนกันก็คืนกันถติรดา งาดั่งของมัน
เหมือนเงินบริสุทธิ์ ง่วงเหมือนอนใจแม่ ๆ ครั้งนั้นและพระอาคามทราบว่า
นิมนต์พระมาบีดนี้ จึงรำสรับมาว่า ท่านจะไปแสกพระที่งานและไม่งามทอง
เที่ยวอยู่ลดอาตแน่นอีอานาม นามผู้มาบาเอ๋ ไม่พอท่านจะกระทำแถกเท
นันเลย ดูคคุณมาบานดิ้งีที่สุด ติวตนเป็นผู้ที่ทรงดีใจได้แล้ว ครั้งนั้น
แถมวามผู้มาบาเป็นทุกข์เสียใจ พระผู้มาบาเลขานุการร่า จึงได้นอรรถนา หายไป
สถานที่แห่งเดียวที่ท่านชมตามไปบกกราเราไม่ได้
ท่านดูนามจะตอบตามตำผ้าดาวอานบนกนก ง ค ณ ใจชอเท่าอย่างนี้เลยละฤทัยในโลกนี้
มาไว้ได้ ว่าไม่ว่ากไปอยู่ที่ไหน นายท่านดูมาเป็นต้องตามไปบกกราในรู้อยู่ไป
มีอุทธิ์เดียวเท่านั้น ถ้าไปอยู่แล้วจะนำจะนำไปบกกราเราได้ ก็ทีดีอัตน
ถ้าใจของนายดูอยู่กลางกายจะได้ไหม เมื่อผันมาดามเข้าไปในได้
แต่ถ้าความเป็นไหววันนี้เป็นต้องตามด้านคงปลายไปแล้วก็คือ เรกษณกในมา
เวลาเราโสรลกควันนั้น ใจของเราจักเทกศตชดายกอยในตาไหนหน่อร ชายณใจที่หน้าม
ใจของที่หน้าในเราโสรลกตาม ก็เทกศตตุที่หน้าในและก็ใกล้ก็คือ คิดว่าา สวยจั่งๆ ๆ ๆ ๆ ในใจอยู่นั้นๆ ณใจที่หน่าวนั่น
เวลาที่เธออยากได้อ้าจะไมามา เช่น เวลาที่เขาไปงานทอง ร้านเพชร พอเห็นเพชรบ้าง ๆ
เม็ดโต ๆ ส่องประกายแวววาวงามมืดตา เกิดขึ้นออกได้มาในมานา ๆ ปากเลยถามว่า
ขณะนั้นใจอยู่ที่หัวร้อยที่ร้อยเปอร์ ไม่อย่ที่หัวร้อยออกไปอยู่เพราะแล้ว จำไว้จะ
ครั้งใดที่รู้สึกโกรธใคร อิจฉาใคร โลภอยากจะได้ของใคร รักใคร
ใจจะต้องหลุดออกจากศูนย์กลางกาย ทุกครั้งออกไปมาจะบ่ได้โดยเด็ดขาด
สำหรับวันนี้หลวงพ่อได้นำหลักฐานเกี่ยวกับมานามาแสดงไว้พอสมควรแล้ว
เพราะฉะนั้นใครที่เคยหลงเข้าใจผิด คิดว่าเทพบุตรมาว คือใครสมาธิ
ขอให้เปลี่ยนความคิดเสียใหม่ เพราะเทพบุตรมาคือเทพบุตรตามมีตัวมนุษย์จริง