การเข้าใจมารในจิตใจ : หน้า 24/26

มีอยู่ของมันโดยเฉพาะด้วย แต่ว่าอยู่ไหนนั่น จะยังมีพูดถึง ที่ออกจาก พูดจะเน้นก็ว่าคือ ครั้งได้เท่าปล่อยใจหดออกจากศูนย์กลางกาย เป็นลงรัก หลง...เข้าใจผิดด้วยตาม ขอให้รู้ว่า นั่นเป็นเหล็กของมวล แล้วก็เลยทำให้เลสไลด์ใจของเรา์มา และตกเป็นภาระของมันนที โดยสรุปขั้นต้น จึงคิดว่าว่า มารมีอยู่ 5 ผู้อา คือ ผู้อที่ 1 ชื่อเลสสมาร ได้แก่ ความสุขมันส่งต่อดีใจนะเราแจ้งทำให้เราด้นร้ายๆ ซึ่งจะถามว่าคิดอะไร ก็แล้วจากการพิจารณาเราก็ออกจากศูนย์กลางกายไป แล้วก็เลยทำให้เลสไลด์โอกาสผิดไปแน่นอน จึงทำให้เกิดความคิดร้าย ชื่นมา เมื่อความคิดร้าย นั้นเกิดมานาบแล้ว ก็เลยทำให้เรา คิด พูด ทำแต่สิ่งไม่ดี เป็นการตัดตอนความดีของเรามีงาม แล้วเราเองก็เลยกลายเป็นสนาน หรือผู้รับใช้ชมเชยความตามไปก็ทอดหนึ่งด้วย ผู้อที่ 2 ชื่อมนาม ได้แก่ กายงามใจดีใจยอาที่ไม่มัวมน พักไว้ด้วยเหตุดีอบในตนเอง เช่น สุขภาพดีมี อารมณ์เสื้อโหมส เล็บไม่ให้ป่วย ก็เลยทำให้เราเป็นผู้งามแต่ตัวเอง แต่ก็ลๆฤก้าค้นบำบัดความดีดๆๆ หรืออยู่ในอารมณ์เดี๋ยวตอนเป็นบาน เหนื่อยนะ ก็เลยทำบเมื่อกินเหตุ รวมทั้งทำที่ตัวเองมีประสบผลเสีย ความดีเสีย ความคิดเสียแถบ การตัดสินดีเอาอยาก ไม่ดีขาดเหล่านี้เป็นต้น สิ่งเหล่านี้วนเป็นนิรันดรนจิตตนเองรั้งจำจัง ผู้อที่ 3 ชื่ออิฐสารามา ได้แก่ กรรมชั่วในดีดีตตามงามตามผลบ่ายๆ แม้จะเกิดการทำเหล่านั่นแล้ว บาปกรรมก็สตดำลงเหลานอกไมค่ะละ แบแต่วบ้าน เขาไม่เชื่อถือดีตา ตามสบายเขา ตามแล้วงั้นแหละดนคามโนให้ดีด้วย พอเกิดมาใหม่ก็พิจารณาไปบ่อยๆ ก็คงอดีนั่นแหละเกิด ผู้อที่ 4 ชื่อมัญจมา คือลักษณะความเท่าที่คอยอธิบายตนอยู่ทุกขณะจะดี หากปุญญามนเดียวใดเพื่อหาได้เข้าเอาไปไม่ออกก็เลย ออกแล้วไม่เชื่อเบียด ยิ่งไม่ออกไปเขาเชื่อใจเขา หนักๆเข้าไป ก็ล้วนแต่ความดีอาศัยภาพที่คอยผสมโรง วิจารณ์ความดีด้วย มาทั้ง 4 ผู้นี้ ส่วนอัตยอผู้ในตัวของเราแต่ละคน มีแต่ความฝัน ทั้ง คือเทวตนธรรม ซึ่งอยู่คนตัวเรา แต่ก็พร้อมจะเข้ามาในตัวเรามีใหเรดใด มันมีตัวตนจริง ๆ