พระอัจฉริยภาพแห่งกษัตรไทย : หน้า 31/39

พระอัจฉริยภาพแห่งกษัตรไทย ๓๐ มันกินเนื้อคืนบ้าง มันเจ็บเข้าขัวหัวใจ" แต่พระมหาชน ลอยคออยู่ตั้ง ๗ วัน ไม่รู้เนื้อเปื่อย ไปแค่ไหน โดนปลาดอตไปไม่รู้แค่ไหน ดีไม่ดอาจจะเกือบโดนปลากลามยุโปปีกน เขาเล่าให้ฟังอีกว่า เขาลอยคออยู่ทั้งหมด ๕ วัน หิวขาวแทบขาดใจ แต่พอประทังชีวิตไปได้ด้วยออซัยพวกกุ้งปลาที่มาดอตตามเนื้อตามตัว ตไหนไม่ทันระวัง มัวะแนเนื้อเพลิน ก็ตะปบให้อยู่มือ พอคว้ามาได้ก็ใส่ปากกินเลย พยายามเลี้ยงชีวิตให้นานที่สุด จนกว่าจะมีเรือผ่านมาช่วย เพราะฉะนั้นความสำคัญของพระมหาชนกตรงที่ พระมหาชนกออยู่ ๗ วัน พอเห็นดวงจันทร์เท่านั้น ก็รักษาอุโบสถสิ้นที่ หิวจนแสบใส้แต่ไหน จะไม่ยอมตะปกุ้งปลาที่ทอดเนื้อรัดตัวเด็ดขาด จึงอยู่ตรงนี้ เพราะวิสัยนักสร้างบารมี ให้ดอกู่ในสถานการณ์ปางตายแค่ไหน ก็ไม่มีทางยอมเสียศีล และถึงแม้ว่ากำลังกายของพระมหาชนกจะสูญเสียไปมากแล้วก็ตาม เพราะทั้งเหนื่อย ทั้งอดมาถึง ๗ วัน แต่ก็ระนั่นก็ยาม สิ่งที่ย่อน