การลงโทษในกระบวนการยุติธรรม : หน้า 16/40

พระองค์ด้วย จากนั้นทรงเสด็จเดินทางไปหาพระ แล้วทอดพระองค์ว้า เจ้าจงนี้มีความผิดขึ้นร้ายแรง พระองค์จงลงโทษให้สมเจริญ มาหาพิธีจึงบอก พวกราชบุญให้เอาเชือกผิดอย่างแน่นหนา แล้วให้ โคมพูมพาตระนะไปประจานทั่วทุกครอกของซอย จากนั้นตัวสั่งให้ประทานชีวิต ว่าชุบชุบจึงไป สุดจะแลแกงเพื่อลงโทษ เจ้าจงผู้ขึ้นไป เพชรมาตว่า ท่านเพชรมาต โป่งมตาตปล่อย ข้าพเจ้าให้เป็นอิสระชั่วคราว ถือเจ้าจงข้าง บ้านไปลายๆที่น้องใกล้ๆ นี้ก่อน แล้วจะ กลับมาให้ท่านประหารชีวิตในภายหลัง เจ้าจงร้าย อ้อนคืนช้ำแล้วช้ำเล่าเช่นนี้ เพชรมาตผู้จึง ครั่งครัดในหน้าที่จะยอมปล่อยตัวเจ้าโจรหรือไม่ มหาพิทาร์ พระเจ้ายาสีฟังเช่นนั้น ทรงตอบ ทันทีว่า ‘ท่านกัลสยะ ไม่มีทางปล่อยหรอก นาย เพชรมาต้องทำตามหน้าที่อย่างครั่งครัด เขามี แต่จะประหารทันทีที่เดี๋ยว’ พระมาศสบประกล่าวต่อไปว่า “นานโคร่ง จะลุกขึ้นสารชีวิต เป็นมนุษย์แท้ๆ ยังไม่ได้รับการ ผ่อนผันจากนายเพชรมาตึ่งเป็นมนุษย์ด้วยกัน เลย ช้ายจะถูกลงโทษกันนักตรามตรงนั้นทันที อุบามนี้ฉันใด มิต้องอามาตุญญลิตาของ มหาพิทาร์ ประพฤติชั่วทางกาย วาจา ใจ ถ้า มหาพิทาร์ส่งไปก่อนที่พวกเขาจะตาย ครับเขาตาย ไปอุบามนี้ฉันใด แม้เขาจะอ้อนวอนว่า ขอนายเรีย- บาดอย่าเพิ่งลงโทษท่านเจ้าฯเลย ขอกลับไปบอก พระเจ้ายาสี ก่อน ว่าโลกหน้านี้จริง นรกมีจริง สัตว์ในที่ผุดเกิดขึ้นมีจริง กรรมก็กรรมชั่วมีผลจริง และข้าพเจ้าจะกลับมาให้ whom โทษ พวกนาย นิยมบาลที่มีทางผ่อนผัน ดังนั้น เช่นกัน มหาพิทาร์“