ข้อความต้นฉบับในหน้า
ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท
ตอน...คุณค่าของการบวชอยู่ที่การฝึก
เรียบเรียงจากรายการรายการโรงเรียนอนุบาลลงในฉบับวิทยา
กราบคำวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่เคารพอย่างสูง
กะผม พระพรชัย วรวโฒ อายุ 27 ปี บรรพชิโกโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ปี พ.ศ. 2555 ที่ศูนย์อบรมวัดศรีกัน (พุทธสาราม) เขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร
ก่อนบวช ผมมีชีวิตอยู่กับความทุกข์ พ่อไปทางแม่ไปทาง แม่เอามาไปฝากไว้กับหลวงตาที่วัด ซึ่งท่านก็เมตตาเลี้ยงดูและให้ผมได้บวชเป็นสามเณร ผมบวชได้ 6 พรรษา ก็มีความคิดว่าทางโลกน่าจะดีกว่า เลลา ลาสิกขาออกไปอยู่กับพ่อครับ แต่ทันใดพ่อก็เสียชีวิต ตอนนั้นผมหมดสิ้นทุกอย่าง เลยไปขออยู่อาศัยกับเพื่อน ผมก็เลยติดเพื่อนติดเหล้า ติดบุหรี่ และติดยา ผมใช้ชีวิตอย่างไรคุณค่า ไม่ว่าชีวิตจะแย่อย่างไร ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องเป็นอย่างนั้น
วันหนึ่งตัดสินใจอยู่ในหลักหลักได้ยินเสียงประกาศบวช ได้ยินเขาพูดว่าบวชฟรี ผมรีบวิ่งไปทันทีเสียงนั้น จึงไปเจอกับบัญชีชื่อโยมพี่ผมถามพี่เค้่าว่า "มารับสมัครบวชใช่มั้ย ผมเองก็อยากบวชเหมือนกันครับ" พอมาเข้าโครงการ พระอาจารย์ศูนย์อบรมท่านเครียดมาก โดยเฉพาะเรื่องนั่งสมาธิ กับเรื่องห้ามสูบบุหรี่ ซึ่งช่วงแรกผมยังเลิกสูบไม่ได้ พระอาจารย์ท่านบอกว่า ถ้าจะบวชต้องเคารพในคำสอนของคุฯอาจารย์ เราต้องตัดขาดจากบุหรี่เพื่ออธิษฐานเป็นพุทธะ แล้วผมก็โดนส่งให้ทำกัน
ตอนนั้นแทบแท็บแทบแทบมากครับ ใจคิดอยากออกจากโครงการอยากไปให้มันรู้จุด
แต่ก็ใจคิดว่าถ้าบวชเพื่อตอบแทนคุณพ่อแม่ พ่อก็เสียไปแล้ว แม่ก็ไม่รู้อยู่ที่ไหน ในเงื่อนไขผมลู้ใจจุดเดียว ก็ได้รับบำลังใจ by ศูนย์อบรมท่านเครียดมาก โดยเฉพาะเรื่องนั่งสมาธิ และเรื่องห้ามสูบ บุหรี่ ซึ่งช่วงแรกผมยังเลิกสูบไม่ได้ พระอาจารย์ท่านบอกว่า ถ้าจะบวชต้องเคารพในคำสอนของคุฯอาจารย์ เราต้องตัดขาดจากบุหรี่เพื่ออธิษฐานเป็นพุทธะ แล้วผมก็โดนส่งให้ทำกัน
ตอนนั้นแทบแท็บแทบแทบมากครับ ใจคิดอยากออกจากโครงการอยากไปให้มันรู้จุด