การตั้งข้อสงสัยและคำถามในจิตใจต่อพระเจ้า : หน้า 19/40

ดั่งเช่นพระเจ้าป้ายสิ พระองค์ช่างหลงผิด ที่ของมาผิดดอกไปเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ อย่างไงดังนั้นเป็นคนๆ ตั้งแต่ที่พระองค์สงสัยว่า “ไม่เห็นเลยพระคุณท่าน” ขนาดคนภาพนี้หน้า จริงไหม นรกสร่างก็ จริงไหม พระ ึงภาระก็สะเปะก็แก้ไขarthใจองค์พระองค์ในชีพรเลย แล้วมหาผิดจะก ได้ทอดพระเนตรเห็นวิญญาณของคนที่ตายไปแล้ว ลำดับ ทำให้กลายความสงสัยไปว่าระบ พระเจ้าป้ายสิงดั่งนั้น ก็ยังไม่ยอมจำนวน เผาเผ่ยพยายามผูกคำถามเพื่อที่จะให้พระเจ กระมม คำถามของผู้เป็นคนดีน จริงไหม คำถามนั้นเป็น ปัญหาที่น่ารำคาญ ยังมีอายมาก ยังมีข้อสงสัยอีกหลาย ข้อที่จะทดสอบภูมิตของพระเจร หลวงพ่ออยากจะให้ทุกท่านจดคำตอบไว้ จะได้เข้าใจจร[ัน]หว่ า? ให้เป็นข้อคิดและสามารถนำไปเป็นแนวทางในการตอบคำถามไขข้อของใจของสารานุ ใด้ พระเจ้าป้ายสิงถามต่อไปว่า “ท่านก็สงส ตา มีอยู่รั้งหนึ่ง โยมสั่งให้ลงโทษโจรผู้ร้ายที่มี ความผิดขั้นร้ายแรง คือสั่งให้ทรมาน โดยไม่ให้ ผิวหนังเป็นรอยขีดขาดเขียวอย่างใด ไม่ให้ กระทบไปถึงเนื้อ เอ็น กระดูก หรือแม้กระทั่งเยื่อใน กระดูก เมื่อโจรนั้นกำลังจะตายให้หนอนหยาย ด้วย หวังว่าจะเห็นวิญญาณของเขาออกมาข้าง พลิกไป พลิกมาให้หนอนหยายก็แล้ว นอนคว้ำก็แล้ว ให้คน ตะแคงซ้ายตะแคงขวา เอศิษะสะลง ทุบด้วยมือ ด้วยก้อนดิน ลากไปปลากมาหวังว่าจะได้เห็น วิญญาณของเขาออกมาข้าง แต่ก็ต้องผิดหวัง ดูก่อนท่านก็สงสยะ: ตา ห จมก ลิน กายของเขาดังเดิม แต่ทำไมจึงรับรบ? รส กลิ่น เสียง สัมผัสไม่ได้ ทำจึงเป็นเช่นนั้นแล” พระเจ้าตอบเป็นอุบายอุปไมย เป็นการ เปรียบเทียบให้เห็นว่า “ขอถวายพระพร มาหาผิด มีคนเป่าสงิคนึง ลี่อาส์องค์คับไปยัง บ้านใกล้บ้าน เป่าสังซืน 3 ครั้ง แล้ววางสังฆทาน