ความยิ่งใหญ่ของความรักแม่ในพระพุทธศาสนา : หน้า 25/46

สุขสันต์...วันแม่ พระยาทอง คำภีร์ กลุ่มสิบสี่ รัก บุตรสุข ลูกสะใภ้ แทบทุกแขน ถูกลาก ร้องจากใจ เป็นมานิ "กราบแม่" พร้อม น้อมมะยา หลายครั้ง แต่ก็ได้รับการปฏิสัก ตลอดมา จนเมื่อท่านใกล้จะนิพพาน จึงกลับบ้านเกิด แล้วบอกแก่โยมมาตราดวามว่า ท่านจะนิพพานภายในเจดีย์วันนี้แล้ว ขอ นิพพานภายในห้องที่ท่านเกิด โยมมมาตราดพอได้ยินพระลุกข่ายพูดถึงการนิพพาน (ตาย) ความรักความห่วงใยอาลัยประดังทอจนใน มานะทิฐิที่เคยมีก็อ่อนโยนขึ้นมา มองทิฐิที่เคยมีต่อท่านก็อยุ่ยหายไป ราชมารดาต่อท้ายพระนามของพระองค์ว่า พระเจ้าอชาตศุตูเทีย เป็นการบอกให้รู้ว่าใครคือพระราชมารดาของพระองค์ นี่คือความยิ่งใหญ่ของ "แม่" ที่พระพุทธศาสนาได้กล่าวยอมให้ปรากฏแก่โลก ความรักของแม่ที่ปรากฏในพระพุทธศาสนา อันว่าความรักของแม่มีอานุภาพที่ยิ่งใหญ่สามารถบันดาลคุณประโยชน์มหาศาลแก่ผู้เป็นแม่และลูกได้อย่างอัศจรรย์ ดังเรืองราวของพระสาริชญ์ อัครสาวกเบื้องซ้าย ซึ่งการเข้าไปบวชในพระพุทธศาสนา ยังความไม่พอใจให้แก่มารดาของท่านเป็นอย่างยิ่ง เพราะมารดาของท่านยังฝังยึดติดอยู่ในลัทธิพราหมณ์ดั้งเดิม และเห็นว่าการที่พระสาริชญ์เปลี่ยนไปในนิมิตพระพุทธศาสนา เป็นความผิดอย่างมากมารดาของท่านรับไม่ได้นางรำของพระสาริชญ์ ท่านพระสาริชญ์ เป็นผู้ที่มีศีลห้าเป็นพระอรหัตยอดเยี่ยม และมีความกตัญญูเป็น เลิศ ท่านได้แสดงธรรมโปรดมารดา เป็นผู้ที่มีศีลห้า เป็นผู้ที่ได้รับการบำเพ็ญบุญอย่างกว้างขวาง เรียกว่า "แม่" เอง และเป็นการเปิดโอกาสให้นางพระสาวิตู ได้ตอบแทนพระคุณโยมมารดาให้สำเร็จ เพราะไม่ว่าลูกจะเลี่ยวมารดาบิดาดีมากเพียงไร ก็ไม่นับว่าสักเท่าใดพระคุณได้ทั้งหมด แต่ลูกก็ให้มาเว้นบิดามารดาเป็นหลักเช่นนี้ในธรรม จึงจะแสดงว่าเป็นการตอบแทนพระคุณอย่างแท้จริง และโยมมารดาของพระสาริชญ์ก็มีมติเป็นเอกฉันท์ เพราะได้ชื่อว่า "เป็นแม่ของพระอัครสาวก" ซึ่งเป็นฐานะที่น้อยคนจะได้รบ มงคลที่ 11 บำเพ็ญมารดา - แทนคุณอันสุดซึ้ง ต้องให้เข้าถึงธรรม