ข้อความต้นฉบับในหน้า
อยู่ของตน จากนั้นก็ท่องของพญานาค กินมันขึ้น แล้วทิ้งช้างทะเลไป
เมื่อเมื่อพญาคฤหังคลั่งท่านนั้นมีนักตัวหนึ่งมาเกาะที่นินโคร และหลังจากพญาคฤหังคลั่งนั้นก็ไปแล้ว มันก็บินมาเกาะระหว่างกิ่งของต้นกฤษณวิมล สรยุทดา เห็นกันย้นกันอีก ก็สะดุ้งกลัวต่อตัวสั่นด้วยคิดว่า ตต่อไปกูจะรอดตายแน่ จากนั้นก็พุ่งไฟรืมไว้ จะขึ้นทิวมามานเราพ้นาว
เพราะเหตุนั้นเป็นแน่ รุกเทวดาตะวันสะท้านทะนงนั้นก็
ดวราณพระคุณครู ถ ตัวนี้นั้นเนื้อเป็นภิกษา แต่คุณตัวน้อยนี้มีแต่ไม่เป็นอาหาร ห นกน้อยนกกินลูกไท ลูกมะเดื่อ ลูกนินโคร แล้วมาจ่ายดนไม้ มะฉัตรพันธุ์ดังกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา มองเห็นอย่างนี้ จึงสันทนาน ท่านพญาคุณไม่ใช่เพราะเรากลัวเจ้าตัวนี่แต่ อย่างใด
พญาคฎิได้ฟังข้อความอันน่าประทับใจ ในความเป็นผู้มองเห็นภัยที่มองไม่ถึงนี้รู้สึกดี ใจข้อกันพระโพธิสัตว์ จึงได้กล่าวของพระโพธิสัตว์ว่า "ธีรชนะเป็นนิจดปราชญ์ ย่อมสามารถมองเห็นภัยในโลกทั้งสอง คือโลกนี้ และโลกหน้าได้อย่างชัดแจ้งแจ้ง" พญาคฎิรีบใ นกน้อยตัวนี้ให้หนีไป ด้วยปรารถนาจะให้ รุกเทวดาโศกตสตตอบว่า "ท่านพญาคุณ ตาวนนี้เนื้อเป็นภิกษา แต่ลูกคุณตัวนี้มีแต่ไม่เป็นอาหาร ห นกน้อยนี้กินลูกไท ลูกมะเดื่อ ลูกนินโคร แล้วมาจ่ายดนไม้ มะฉัตรพันธุ์ดังกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา เมล็ดพันธ์ุด้านกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา เมล็ดพันธ์ุด้านกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา เมล็ดพันธ์ุด้านกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา เมล็ดพันธ์ุด้านกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา เมล็ดพันธ์ุด้านกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา เมล็ดพันธ์ุด้านกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้ ย่อมเจริญเติบโตขึ้นและปลูกคุมวิมานของเรา เมล็ดพันธ์ุด้านกว่า ที่มาบ่ายรั้วไว้...
พระธรรมเทศนาโดย: พระเทพญาณมหามุนี นามเดิม พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไวยวัฒน์ ธรรมโย) * มก. เล่ม ๑๙ หน้า ๑๓๕