การปฏิบัติธรรมและการพัฒนาจิตใจ : หน้า 39/40

ทุกชาติเรารู้หลักวิชาแล้ว 4 ส. สติ สบาย สม่าเสมอ สงบเงียบ ให้มีสติ คือ เอาใจมาอยู่กับตัว ของเรา มาหยุดมานั่งภายในอย่างสบาย ๆ ให้ต่อ เนื่องทั้งวันทั้งคืน เหมือนเป็นผู้มาวิเศษเดียวทำทั้งวัน ทั้งคืนเลย แล้วสังเกตว่าหากถูกหลักวิชาไหม ตั้งใจมากเกินไปไหม อยากได้มากเกินไปไหม ระวัง หรือเกินกว่านี้ไหม หรือว่าเราไปต่อสู้กับความฟุ้งหรือเปล่า ให้สเกตเดี๋ยวเราจะพบเหตุแห่งความ บกพร่อง และช่องทางแห่งความสำเร็จ เดี๋ยวก็จะทำความสำเร็จได้ เมื่่อญาณโดยเขาทำได้ ลูก พระลูกเณรต้องทำได้ ซึ่งเป็นหน้าที่ของเราจะต้อง ทำให้ได้ด้วย ก็ทยอยไป นั่งปฏิบัติธรรมทำความเพียรให้ดี จะ ได้เห็นหน้าเห็นหลัง เห็นกลาง ๆ เลย เห็นดวงใส ๆ นะ ทำได้ทุกคน เพราะฉะนั้น 10 วันที่เหลือนี้เหลือเพื่อ ลุยกัน ไปอย่างเดียวเลยลุยขนาดไหน ขนาดที่เราปลื้มปิติ และภาคภูมิใจในตัวของเรา เมื่ออากิชชาไปแล้ว ยามใดที่เราลึกนิ่งถึงแล้วปลื้ม เล่าให้ลูกหลานใน หมู่ญาติหรือใครก็ตามในโลกฟัง แล้วเขามีกำลังใจ พอโยนปลิ้มกัน แล้วก็เห็นคุณค่าของ พระพุทธศาสนา อยากจะมาบรร จงจะมาศึกษาพระธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นอย่าเผลนะ อย่าไปกลัวปวด กลัวเมื่อย ปวดเมื่อยก็เป็นกันทุกคน แต่พอเราไม่สน เดี๋ยวมัน 1 ตุลาคม พ.ศ. 2546 จากหนังสือบางอย่างที่แสดงหา โดย พระเทพญาณมหามุนี (ไชยบูลย์ ญาณสมฺโม)