เรื่องราวของการบวชและบุญในพุทธศาสนา : หน้า 40/42

เหมือรนอยู่ยพระเณารชพระปาฐะที่หลวงพ่อจะนำมำในครั้งนี้ ท่านเป็นตัวอย่างในการบำเพ็ญสุขภาพ ท่านได้ตั้งความปรารถนาไว้ว่า "ด้วยผลแห่งบุญนี้ ขอให้ธีระของข้าพระองค์ดังมีระลึกจากคำในทุกภาพทุกชาติที่ได้บังเกิดแล้ว ด้วยเถิด" เมื่่ออธิษฐานจิตมันอย่างนั้นแล้ว ก็จัดให้บำเพ็ญบุญอย่างรุ่งโรจน์ต่อเนื่องตลอดชีวิต ครั้งละจากอัฟภาพนั้นแล้ว ได้ไม่สวยทีพย-สมบัติในเทวโลกอีก พอครบหนึ่งพุทธันดร ในพุทธ-ปราบกากานี้ ได้ลงมาเกิดเป็นลูกของพรามณ์ ซึ่งเป็นปุโรหิตของพระเจ้าจันทชย์โซตในกรุงอุชเชน เมื่อจากท่านมีผิวพรรณวรรณเปล่งปลั่งทองคำ จึงได้รับการขานนามว่า กัญจมามร เพราะเป็นชื่อขององค์ศิลกพลเต็มใหญ่ก็ต้องใฝ่ใจศึกษาเล่าเรียนจนแตกฉานในไตรภพ และต่อมาได้ตำแหน่งปริตแหน่งอีกซึ่งลงลับไปแล้ว เมื่อพระเจ้าจันทชย์โซตได้ตำแหน่งข่าวว่าพระพุทธเจ้าทรง อุบัติขึ้นแล้ว จึงมีพระราชโองการให้ท่านปูโรหิตออกเดินทางไปเข้าเฝ้าพระบรมศาสดา เพื่อกราบอาราธนานำไปรับพาชวนทีเมืองที่กรุงอุชเชน ท่านปูโรหิตพร้อมทั้งเพื่อนรวมเป็น ๘ ท่านจึงได้ออกเดินทางไป เมื่อไปถึงเข้าไปรบถวายก็ร่วมฟังธรรมร่วมกันมาถึง ๘ คน ได้ดำรงอยู่ในอรรถผลด้วยปิติสัมมากฤทธิ์ จากนั้น พระบรมศาสดาจึงหยิบขอพระหัตถ์ออกแล้วว่า "พวกเธอ จงเป็นก็เป็นกุมารเกิด ธรรม อันสูงกว่าละวัดแล้ว" เธอจงประพฤติพรหมจรรย์เกิด" ทันได้นั้น วิญญูหลานนได้มีนามและหนวด ยาวประมาณ ๒ องค์คีร์ ทรงบาตรและจ้วงอัศจรรย์ด้วยบุญฤทธิ์ และพุทธานุภาพ ได้เป็นพระเณรบวชแล้ว ๖๐ พระเณรได้บรรลุพระบรมศาสดา กล่าวแต่