การฝึกสมาธิและการเข้าถึงพระธรรมกาย คำไม่เล็ก ของคุณครูไม่ใหญ่ หน้า 253
หน้าที่ 253 / 260

สรุปเนื้อหา

การฝึกสมาธิเป็นการดำเนินชีวิตที่สำคัญที่ช่วยให้เราสามารถเข้าถึงพระธรรมกายและดวงปฐมมรรค ซึ่งนำไปสู่ความสุขและความสำเร็จในชีวิต มีกฎเกณฑ์สำคัญในการฝึก เช่น หลีกเลี่ยงการใช้กำลังและความวิตกกังวล เพื่อให้จิตจดจ่อกับการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายเพื่อให้เราสามารถเห็นนิมิตและบรรลุถึงพระธรรมกายได้ในเวลาอันสมควร.

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิ
-พระธรรมกาย
-การบรรลุความสุข
-ข้อควรระวังในการทำสมาธิ
-การเห็นนิมิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ดวงปฐมมรรค” ที่ใส่เกินไป สวยเกินสวย ติดสินมั่นคงอยู่ที่ศูนย์กลาง กายแล้วให้หมันตรีกระลิกนึกถึงเสมอ อย่างนี้แล้ว ผลแห่งสมาธิจะทำให้ชีวิตดำรงอยู่บนเส้นทางแห่งความสุข ความสำเร็จ และความไม่ประมาทได้ตลอดไป ทั้งยังจะทำให้สมาธิละลึกกล้าลึกไปตามลำดับอีกด้วย ข้อควรระวัง ๑. อย่าใช้กำลัง คือ ไม่ใช่กำลังใดๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่บินกล้ามเนื้อตา เพื่อให้เห็นนิมิดเร็วๆ ไม่เกรงแขน ไม่เกรงกล้ามเนื้อหน้าท้อง ไม่เกรงตัว ฯลฯ เพราะการใช้กำลังตรงส่วนใดของร่างกายก็อยจะทำให้จิตเคลื่อนไปจากศูนย์กลางกายไปสู่จุดนั้น ๒. อย่าอยากเห็น คือ ทำใจให้เป็นกลาง ประคองสติ มีให้ผลจากบริการบางนามและบริการนิมิต ส่วนจะเห็นนิมิตเมื่อได้นั้นอย่ากังวล ถถึงเวลาแล้วอย่อมเห็นเอง การบังเกิดของดวงนิมิตนั้นอุปมาเสมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจเร่งเวลาได้ ๓. อย่ากังวลถึงการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าสู่พระธรรมกายภายใน อายการนี้ถึง “โลกกลิ่น” คือ กลิ่นความสงบ เป็นบันเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าสู่ดวงปฐมมรรคแล้ว ฝึกสมาธิต่อไป ผ่านกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม จนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมกายแล้ว จึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้น จงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมหายใจเข้าออกแต่ประการใด
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More