การฝึกสมาธิเพื่อความสุขและความเจริญ : หน้า 254/260

4. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย ที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ตาม เช่น ยืน เดิน นอน หรือ่าน งอย ย้ายฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่นเป็นอันขาด ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกับ นิ่งถึงบริการนิคเป็นดวงแก้วใสล้วงคู่กันตลอดไป 5. นิมิตต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกาย ทั้งหมด ถ้านิมิตเกิดขึ้นแล้วหายไป ก็ไม่ต้องตามหา ให้กลานนาประคอง ใด้ต่อไปตามปกติ ในที่สุดสงบ นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ยอมเป็นปัจจัย ให้เกิดความสุขได้ เมื่อซักซ่อมปฏิบัติอยู่เสมอๆ ไม่ทอดทิ้ง จนได้ ลงปฐมรรลแล้ว ก็ให้มั่นประคองดาวงปฐมรรถนั้นไว้ตลอดชีวิต ดำรงอยู่ในศีลธรรมอันดี ยอมเป็นหลักประกันได้ว่า ได้ที่พึ่งของชีวิต ที่ถูกต้องดีงาม ที่จะส่งผลให้เป็นผู้มีความสุข ความเจริญ ทั้งในพาชาตินี้ และภพชาติหน้า เด็กครารพผูใหญ่ ผู้ใหญ่เมตตาเด็ก ทุกคนมีความรักใคร่ สามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน หากสามารถแนะนำต่อๆ กันไป ขยายไป ยิ่งหลาบมนุษย์ชาติต่อยอย่างไม่จำกัดซื้อชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์ สันติสุข อันไพบูลย์ที่ทุกคนใฝ่ฝันก็ย่อมบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน